เนลลี่ไม่คิดว่าพ่อของเธอจะตกลงอย่างง่ายดาย เธอยังคงมึนงงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเขาด้วยสองขาสั้น ๆ
เด็กหญิงตัวน้อยนั่งลงบนพื้นยกข้างหน้าต่างและมองไปยังลูน่าที่นอนเมาไม่ได้สติอยู่บนเตียง ความเป็นห่วงและกังวลฉายชัดในดวงตาของเธอ “คุณพ่อคะ ทำไมคุณน้าถึงมาอยู่ในห้องคุณพ่อได้ละคะ?”
ดวงตาของโจชัวเข้มขึ้น “เธอเมาน่ะ”
“อ๋อ” เนลลี่เม้มปาก “คืนนี้คุณน้าคงเศร้ามาก”
เขายกแก้วขึ้นมาแล้วเทไวน์จนเกือบเต็ม “จริงเหรอ?”
“จริงสิคะ” เธอนั่งลงและยกขาสั้น ๆ ของเธอแกว่งไปมากลางอากาศ “คุณน้าบอกว่าเธอรู้สึกได้ว่าคุณน้าออร่าไม่ได้ดีกับหนู เธออยากจะจัดการปัญหาเรื่องคุณน้าออร่าก่อนที่เธอจะไป ไม่อย่างนั้นเธอก็จะเป็นห่วง”
พูดจบเด็กหญิงตัวน้อยก็เหลือบมองพ่อของเธอด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย “แล้วคุณพ่อล่ะคะ คุณพ่อปล่อยคุณน้าออร่าคนใจร้ายไปแบบนั้น คุณน้าเลยเป็นห่วงหนู อีกอย่างเธอก็รู้สึกได้ว่าคุณพ่อไม่สนใจเรื่องหนู เธอเลยเสียใจยังไงล่ะคะ!”
มือของเขาที่จับแก้วไวน์ไว้สั่นเล็กน้อย
จริง...จริงเหรอ
เขาหันไปมองลูน่าในความเงียบ จากนั้นเขาก็ดื่มไวน์ลงไปในรวดเดียว “เนลลี่ หนูอยากฟังคำอธิบายจากพ่อไหม?”
เด็กหญิงตัวน้อยเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า “ค่ะ พูดมาเลยค่ะ”
ไม่ว่าเขาจะพูดหรืออธิบายอะไรก็ไม่เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าเขาไม่ได้สนใจเธอหรือแม่ของเธอเลย!
“พ่อรู้ว่าการตัดสินใจของพ่อในคืนนี้ทำให้พวกเธอไม่พอใจมาก ๆ แต่...”
เขาเงยหน้าโดยไม่แสดงสีหน้าใด ๆ “พ่อกำลังรอใครบางคนกลับมาและจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง”
เนลลี่ย่นคิ้วเข้าหากัน “ใครคะ?”
“แม่ของหนูไง”
ดวงตาของเด็กหญิงตัวเล็กเบิกกว้างอย่างประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...