ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 139

กลางดึกสงัด

มัลคอล์มที่นั่งอยู่ในห้องของโรงแรมมองไปยังภาพในจอขนาดใหญ่และขมวดคิ้วแน่นอย่างโกรธเคือง

ตอนนี้เขาตามหาลูน่าจนทั่วทุกซอกทุกมุมของโรงแรมมากว่าสองชั่วโมงแล้ว

ในที่สุดเขาก็พบร่างบางของเธอในกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ริมถนน

ผู้หญิงในจอเมาหัวทิ่มหัวตำจนไม่ได้สติและมุ่งไปทิศทางหนึ่ง

และทิศทางนั้นเป็นทางที่ไปยัง...คฤหาสน์บลูเบย์วิลล่าของโจชัว

เขากำแก้วไวน์ไว้แน่นจนปลายนิ้วเปลี่ยนเป็นสีขาว

ลูน่ารู้แค่ว่าวันนี้เขามางานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณย่าลินช์ แต่เธอไม่รู้ว่าเขาจงใจมาที่นี่ก็เพราะเธอ

เขาและโจชัวเป็นศัตรูกันโดยกำเนิด

การพยายามขยายธุรกิจของตระกูลควินน์ยังไม่ถึงเมืองบันยัน

แต่เขาเปลี่ยนแผนการประชุมเล็กน้อยเพื่อมาหาเธอ

คืนนี้เขาได้รับสายจากต่างประเทศมากมายที่บอกให้เขารีบกลับบ้าน

แต่ผู้หญิงที่เขาเป็นห่วงที่สุดและให้ค่าสูงสุดเหนือทุกสิ่ง ไม่เพียงแต่จะดื่มเพราะผู้ชายคนอื่นต่อหน้าเขา เธอยังเมาจนไม่ได้สติและเดินโซเซไปยัง...บ้านของชายคนนั้นด้วย!

โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นอีกครั้ง

เขากดรับมันอย่างเย็นชา

“เจ้านายครับ เหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนเครื่องออก ท่านอยากจะเลื่อนออกไปก่อนไหมครับ”

“ไม่ล่ะ”

เขาหลับตาลงอย่างเงียบงัน “ถึงเวลาต้องไปแล้ว”

…

ตอนเช้า ลูน่าถูกปลุกให้ตื่นอย่างใจร้ายด้วยเสียงมือถือของเธอ

เสียงที่ดังไม่หยุดหย่อนทำให้เธอรำคาญ

ขณะมึนงง เธอหยิบมือถือจากตู้ข้างเตียงและกดรับโดยไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าใครโทรมา “ฮัลโหล...”

เสียงยานคางของเธอทำให้คนที่โทรมาเงียบไป

หลังจากนั้นเสียงของชายคนหนึ่งไอเบา ๆ ก็ดังมาจากปลายสาย “ลูน่าใช่ไหม?”

เธอขมวดคิ้วพลางนวดขมับตัวเองเพื่อบรรเทาอาการปวดหัวจากการเมาค้างและพูดอย่างแผ่วเบา “ค่ะ ฉันเอง...ใครคะ”