“เด็กคนอื่นโตขึ้นตามวัย แต่ลูกทั้งสามคนของเธอโตเกินวัยไปแล้ว...ไม่ว่าเธอจะสอนพวกเขายังไง พวกเขาก็คงจะไม่สามารถเข้าถึงความเป็นเด็กของพวกเขาได้แล้วล่ะ”
ลูน่าปฏิเสธไม่ได้
เธอพูดถูก
ทั้งหมดเป็นความผิดของโจชัว ทำไมยีนของเขามันเข้มข้นขนาดนี้!
เด็กพวกนี้เพิ่งจะอายุแค่หกขวบ แต่กลับรู้มากกว่าเพื่อนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน!
เธอเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงแล้วนำที่ตรวจครรภ์กลับไปที่ห้องแล้วจัดวางเอาไว้ในลิ้นชักอย่างเป็นระเบียบจากนั้นก็สวมหน้ากากอนามัยแล้วเข้านอน
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอเมาจนไม่ได้สติ
แต่จากอาการหนักหัวและเลือนรางในหัวที่เธอรู้สึก...
เขาไม่ได้ปล่อยให้เธอนอนเท่าไหร่
เมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนลูน่าก็พระนมมือขึ้นกลางอก “ขอให้ท้อง ขอให้ท้อง...”
หลังจากอธิษฐานเช่นนั้นเธอก็หลับไป
“จอห์น ฟังฉันก่อนนะคะ!”
ลูน่าได้ยินเสียงอันเลือนรางของแอนน์ดังมาจากข้างนอก เสียงของเธอเหมือนจะกำลังร้องไห้ “ฉันไม่ได้หักหลังคุณจริง ๆ นะ!”
“คุณยังปฏิเสธอีกเหรอ?”
หลังจากนั้นเสียงของชายคนหนึ่งที่กำลังโมโหก็ดังขึ้นในทันที “แอนน์ ซิมเมอร์ เราเพิ่งคบกันได้อาทิตย์เดียวใช่ไหม? ผมยังไม่ได้จูบคุณเลยแล้วผมเจออะไรแบบนี้ในบ้านของคุณ คุณยังจะบอกว่าคุณไม่ได้หักหลังผมอีกเหรอ?”
ลูน่าลุกขึ้นนั่งบนเตียงในทันที
เธอลืมตาแล้วคิดว่าตัวเองฝันร้ายไป
หลังจากนั้นเสียงร้องไห้ของแอนน์ที่ดังมาจากข้างนอกก็ดึงความคิดของเธอให้กลับมายังความเป็นจริง
นี่ไม่ใช่ความฝัน!
เธอรีบลุกขึ้นยืนแล้วเปิดประตูออกไป
ห้องรับแขกเละเทะไปหมด
แอนน์กำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนพื้น ดวงตาของเธอแดงและบวมจากการร้องไห้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...