ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 152

ประตูรถถูกปิดลงเสียงดัง และตัดขาดพวกเขาออกจากโลกภายนอก

ลูน่ารู้สึกเหมือนหัวตัวเองระเบิด

เธอออกแรงทั้งหมดและพยายามจะดันโจชัวออกไป “ปล่อยฉัน!”

“เธอบอกว่าฉันป่วยไม่ใช่เหรอ?” เขาเปลี่ยนเป็นคนชั่วร้ายที่กดเธอไว้ใต้อาณัติอย่างแน่นหนา “ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้แพร่เชื้อให้เธอ ฉันจะทนกับการใส่ร้ายที่เธอแปะไว้ที่หลังฉันได้ยังไง?”

เขารู้เรื่องคืนนั้นทั้งหมดแล้ว แต่ถ้ายังมีอะไรที่เขายังไม่รู้ล่ะ?

เธอจะก้าวไปข้างหน้าโดยกุเรื่องเกี่ยวกับเขาขณะจีบกับผู้ชายคนอื่นเหรอ?

เมื่อคิดถึงภาพที่เขาเห็น สายตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาขณะที่เขากดมือของเธอไว้เหนือหัวของเธอ

ลูน่ากัดฟันแน่นและอยากจะสู้กลับ แต่ความคิดส่วนที่เป็นเหตุเป็นผลของเธอบอกว่าเธอไม่ควรทำอย่างนั้น

เธอควรจะร่วมมือกับเขา อย่างไรอาการป่วยของไนเจลก็ต้องการให้เธอรักษา...

เมื่อคิดอย่างนั้น เธอก็ตัดสินใจยกริมฝีปากขึ้นแบบฉับพลันก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงใสเบา ๆ “เป็นอะไรไปคะ คุณลินช์ คุณควบคุมตัวเองไม่ได้เหรอคะ?”

ผู้ชายที่อยู่บนตัวเธอตัวแข็งทื่อไป

เธอใช้โอกาสนี้พลิกแล้วยกแขนโอบรอบคอของเขาก่อนจะจูบลงบนลูกกระเดือกของเขา “คุณจะไม่พิจารณาข้อเสนอก่อนหน้านี้ของฉันจริง ๆ เหรอ?” เธอจงใจใช้เสียงสูงและครางอย่างยั่วยวนเหมือนแมวยั่วสวาท

ดวงตาของโจชัวเย็นชาในทันที

“ปล่อย!” ในนาทีต่อมา เขาก็ดึงมือของเธอออกและเปิดประตูรถ “ออกไป!”

เธอไม่คิดว่าเขาจะตอบสนองแบบนี้

จากเวลาที่เธอกับเขาใช้ชีวิตเป็นสามีภรรยากันมา เธอรู้จักเขาดี ตอนนี้เขามีอารมณ์อย่างชัดเจน