ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 172

ในครัว ลิลลี่เตรียมไก่ทอดพร้อมกับคนรับใช้คนอื่น ๆ

“คุณลูน่า” เธอร้องทักพร้อมด้วยรอยยิ้มในตอนที่เห็นลูน่าเดินเข้ามา “ไก่ทอดทั้งมันแล้วก็ไม่ดีต่อสุขภาพ ฉันไม่เข้าใจเลยค่ะว่าทำไมเด็ก ๆ ถึงชอบกินกันนัก”

ลูน่าขมวดคิ้วและมองอาหาร ลิลลี่พูดถูก มันดูค่อนข้างจะมันเลยทีเดียว

ลูน่าจำได้ว่ามีวัตถุดิบบางอย่างที่เธอทิ้งไว้ในตู้เย็นจากครั้งก่อนที่เธอทำซุปเห็ด เธอสูดลมหายใจเข้า สวมผ้ากันเปื้อน และเริ่มเตรียมซุปเห็ด

“คุณลูน่า” มีโอกาสน้อยมากที่พวกเขาจะได้คุยกันตามลำพังสองต่อสองเช่นนี้ ดังนั้นลิลลี่จึงถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเริ่มพูด “ที่จริง คุณควินน์เขา...”

“ชู่ว” ลูน่าขมวดคิ้วและห้ามไม่ให้เธอพูดก่อน “เธอเป็นสาวใช้คนใหม่ของบลูเบย์วิลล่า แล้วถ้าใครรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมัลคอล์มเข้า พวกเขาจะคิดว่าเธอเป็นสายลับของเขานะ” ลูน่าพึมพำเสียงเบาพลางเตรียมส่วนผสมอย่างชำนาญ

ลิลลี่ตัวแข็งทื่อเป็นการตอบสนอง ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีซีดขาว

“คุณ...ไม่อยากพูดถึงเขาเหรอคะ?” ลิลลี่ถาม เมื่อก่อนเธอทำงานเป็นคนรับใช้ของตระกูลควินน์ ดังนั้นเธอจึงเป็นพยานผู้เห็นเหตุการณ์ความรักที่มัลคอล์มแสดงต่อลูน่ามาเสมอ ตอนที่ลูน่ายังอยู่ที่ต่างประเทศ เธอไม่ได้ใกล้ชิดกับมัลคอล์มมากเกินไป แต่พวกเขาก็ยังรักษาความสัมพันธ์ที่เป็นมิตรต่อกันไว้

แต่ตั้งแต่ที่ลูน่ากลับมาเมืองบันยัน เธอไม่ได้ติดต่อกับเขาบ่อย ๆ เท่าไหร่ ทุกครั้งที่ลิลลี่นึกถึงภาพมัลคอล์มที่มองโทรศัพท์อย่างคิดถึง เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารเขา ผู้ชายคนนี้ช่างซื่อสัตย์และรักเดียวใจเดียวต่อลูน่า แต่เธอกลับปฏิเสธที่จะพูดถึงเขา

“ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากพูดถึงเขา” ลูน่าอธิบายด้วยคิ้วที่ขมวดกันเข้าหากัน เธอลดเสียงลงและพูดต่อว่า “ฉันแค่คิดว่าที่นี่ไม่เหมาะกับการพูดถึงเขา”

ลูน่าเปลี่ยนเรื่องไปในทันทีที่เธอพูดประโยคนั้นจบ “เธอทำไก่ทอดไว้เยอะแค่ไหน? อย่าทำเยอะเกินไปนะ ทั้งไขมันกับแคลอรี่เยอะขนาดนั้นให้พวกเขากินแค่มื้อเดียวพอ”