ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 207

ผู้หญิงคนนี้อวดเก่งก็เท่านั้น!

ทว่าเมื่อพวกเขาเห็นลูน่าวาดเส้นโครงร่างของเครื่องประดับ รวมถึงเห็นเทคนิคการสเก็ตช์ภาพอันเชี่ยวชาญของเธอไปจนถึงความสามารถในการจัดองค์ประกอบอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ทุกคนก็ตกตะลึง

ในตอนนั้น ทั้งออฟฟิศเงียบไปจนมีเพียงเสียงของลูน่าที่กำลังลากเส้นร่างแบบบนกระดาษ

ทุกคนจับจ้องไปที่การวาดแบบร่างของเธออย่างจริงจัง

โจชัวเองก็เช่นกัน

เขามองมือของลูน่า สายตาของเขาลึกล้ำและมืดมิด

ภาพของลูน่า กิบสันปรากฏขึ้นในหัวของเขาอย่างอธิบายไม่ได้

ในตอนนั้น ลูน่า กิบสันเองก็ชอบการสเก็ตช์ภาพเช่นกัน เธอมักจะชอบนั่งอยู่ในห้องที่มีแสงอาทิตย์ด้วยประตูหน้าต่างที่เปิดออกรับลมจนผ้าม่านปลิวไสวข้างหลังเธอ

เธอนั่งอยู่หน้ากระดานสำหรับร่างภาพและเริ่มวาดด้วยทักษะที่มีตามธรรมชาติของเธอ

เธอชอบวาดหลายอย่าง ดอกไม้ในบ้าน หรือภาพทิวทัศน์นอกบ้าน แต่สิ่งที่เธอชอบวาดมากที่สุดคือ เขา

ภาพด้านข้าง และคิ้วของเขา

เขามักซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่งไกล ๆ นับครั้งไม่ถ้วนเหมือนที่เขาทำอยู่ในตอนนี้และคอยมองเธอวาดภาพที่อยู่ในใจ

ทุกครั้งเขามักจะแอบดูในตอนที่เธอเริ่มวาดและจะจากไปก่อนที่เธอจะวาดเสร็จ

เธอมักจะหมกมุ่นกับงานศิลปะของตัวเองจนไม่เคยสังเกตเลยว่าเขาแอบมองเธออยู่

เมื่อเห็นลักษณะการจับปากกของลูน่า โจชัวก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขาไม่รู้เรื่องศิลปะมากนัก แต่ทุกคนมักจะวาดรูปด้วยเทคนิคและนิสัยเหมือน ๆ กันหมดเลยเหรอ?

การสเก็ตช์ภาพของลูน่าและท่าทางในแต่ละนาทีของเธอบางครั้งบางคราวก็เหมือนกับลูน่า กิบสันในตอนนั้นจริง ๆ

โจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย เขาจำสิ่งที่ลูน่าพูดก่อนหน้านี้ได้ว่า เธอจงใจเลียนแบบลูน่า กิบสันทั้งนิสัยและความชอบ

ถึงอย่างนั้น ลักษณะตอนกำลังวาดภาพจะถูกเลียนแบบไปด้วยได้อย่างไร?

โจชัวขมวดคิ้ว เขาก้มหน้าและส่งข้อความหาลูคัส