ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 21

ลูน่ารีบพลิกตัวเนลลี่แล้วเชยคางเธอขึ้น

ใบหน้าของลูกสาวซีดเผือดจนแก้มทั้งสองปราศจากร่องรอยการมีชีวิตอยู่ ดวงตาปิดสนิทราวกับกำลังหลับใหล

เมื่อลูน่าขยับตัว มือของเด็กหญิงตัวน้อยก็ทิ้งลงข้างกายอย่างไร้เรี่ยวแรง...

“เนลลี่? เนลลี่!”

ความหวาดกลัวที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เข้าเกาะกุมจิตใจของลูน่าขณะกอดร่างเด็กหญิงตัวน้อยเอาไว้ราวกับคนเสียสติ “เนลลี่ ตื่นสิ! พวกเราจะรอดแล้วนะ! เนลลี่”

“เกิดอะไรขึ้นกับเนลลี่?” ฝ่ามือใหญ่จับที่ผนังด้านนอกของกระเช้าชิงช้าเอาไว้ตอนที่ลูน่าเกือบจะทรุดตัวลงไปแล้ว

โจชัวซึ่งชุ่มไปด้วยคราบเหงื่อคว้าราวเอาไว้แล้วค่อย ๆ เหวี่ยงกายเข้ามาข้างใน

เขาเหนื่อยมากเสียจนหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แต่กลับดึงร่างของเนลลี่มาไว้ในอ้อมแขนทันที เสียงทุ้มต่ำเต็มไปด้วยความวิตกกังวลเมื่อเอ่ยถาม “เกิดอะไรขึ้นกับเนลลี่?”

ลูน่าเงยหน้าขึ้นมองเขา ความเศร้าและความโกรธประเดประดังเข้ามาเต็มอก

“คุณถามฉันว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธองั้นเหรอ?” รอยยิ้มอันแสนเจ็บปวดฉายชัดบนใบหน้า “ถ้าคุณไม่ดึงดันให้เนลลี่กับออร่าผูกมิตรกันล่ะก็ เนลลี่จะเป็นอย่างนี้ไหมล่ะ?”

หญิงสาวเหลือบมองเขาแล้วดึงร่างเนลลี่ออกมาจากวงแขนอีกฝ่าย “ถ้าวันนี้เนลลี่ตาย อย่าคิดนะว่าคุณจะรอด!”

ถ้าหล่นลงมาจากความสูงระดับนี้ พวกเขาก็จะได้เก็บชิ้นส่วนต่าง ๆ ของชายหนุ่มซึ่งจะกระจัดกระจายไปทั่วสวนสนุกแน่!

คิดได้ดังนั้น เธอก็จ้องเขม็งไปที่ดวงตาของโจชัวและเดินเข้าไปหาเขาทีละก้าว

หลังจากที่ปีนขึ้นมาด้วยความสูงเกือบ 100 เมตร โจชัวทำได้เพียงจับราวไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวอย่างอ่อนระโหยโรยแรง คิ้วของเขาขมวดแน่นเป็นปม “จะทำอะไรน่ะ?”

“ฉันอยากให้ศพคุณถูกฝังลงข้าง ๆ เนลลี่ ให้ตายไปกับเธอซะ!” ความรู้สึกของลูน่าเต็มไปด้วยความชิงชัง

หกปีที่แล้ว เขากับออร่าร่วมมือกันจัดการปลิดชีพเธอกับลูกในท้อง หกปีให้หลัง เขายังคงหลงมัวเมาไปกับความดันทุรังแสนร้ายกาจของออร่าที่จะฆ่าเนลลี่ให้ได้อีกหน!

ชิงช้าสวรรค์มีปัญหาในตอนที่เธอกับเนลลี่อยู่บนสุดพอดี นี่ไม่ใช่อุบัติเหตุ ทั้งหมดเป็นแผนของออร่า!

จะมีประโยชน์อะไรที่เขาต้องปีนขึ้นมาช่วยพวกเธอด้วย?

“เธอพูดบ้าอะไรเนี่ย?!” โจชัวนึกขึ้นได้ว่าอารมณ์ของเธอนั้นไม่แน่ไม่นอน เขาจึงลดเสียงลง “เนลลี่จะตายได้ยังไง?”

“ทำไมจะไม่ได้?” ดูเหมือนว่าทุกคำพูดจะถูกเค้นออกมาตามไรฟัน “เนลลี่เกิดมาสุขภาพอ่อนแอแแถมยังขี้กลัว เธอติดอยู่ที่ความสูงระดับนี้ในกระเช้าชิงช้าที่เอียงกระเท่เร่นั่นอีก เด็กหกขวบไม่มีแรงและหวาดกลัวจะทนไหวได้ยังไง?”

ชายหนุ่มกะพริบตาและโดยจิตใต้สำนึก เขาชำเลืองมองไปที่เด็กน้อยตัวซีดเซียวข้างหลังลูน่าซึ่งกำลังนอนหลับตาอยู่

หัวใจของชายหนุ่มหล่นไปที่ตาตุ่ม