ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 216

ตอนที่ลูน่าออกมาจากห้อง โจชัวก็ยังนั่งพิงเก้าอี้ดูเอกสารในมือถือของเขาอยู่

เมื่อเห็นเธอเดินออกมาโจชัวก็เก็บมือถือลงเงียบ ๆ เขาลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม “เสร็จแล้วเหรอ?”

“อืม” ลูน่าหัวเราะเบา ๆ เล็กน้อย “คุณลินช์ คุณอยากจะคุยกับอดีตคู่หมั้นด้วยเหรอคะ?”

โจชัวขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำว่าอดีตคู่หมั้น

หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาก็ยิ้มออกมา “ใช่สิ”

เขาเงยหน้ามองออกไปยังแสงแดดนอกหน้าต่าง “ไปรอฉันในรถ ใช้เวลาไม่นานหรอก”

ลูน่ายักไหล่แล้วหันหลังจากไป

เธอไม่สนใจว่าโจชัวจะอยากคุยอะไรกับออร่า ไม่ได้สนใจด้วยว่าพวกเขาจะคุยกันนานไหม

เธอเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแล้วจับเครื่องอัดเสียงที่เพิ่งซื้อมาใหม่เบา ๆ เธอได้รับสิ่งที่ต้องการจากออร่าแล้ว

ก่อนที่เธอจะมาที่นี่ เธออยากจะให้ออร่าพูดมากกว่านี้ แล้วใช้เวลาเก็บหลักฐานกับนีลอีกสักสองสามวันแล้วส่งทุกอย่างนี้ให้ตำรวจ

ออร่าจะต้องดิ้นไม่หลุดจากข้อหาผู้สมรู้ร่วมคิดก่อคดีฆาตกรรมแน่

ทว่าในตอนที่เธอเห็นออร่าถูกล่ามเอาไว้จนแทบจะดูไม่เหมือนคน ลูน่าก็รู้สึกว่าเธอไม่ต้องทำแบบนั้นอีกแล้ว

ก่อนหน้านี้เธอคิดมาตลอดว่าโจชัวคงไม่ได้ทำกับออร่าอย่างโหดร้ายทารุณ เพราะอย่างไรเสีย ออร่าก็เป็นผู้หญิงที่โจชัวเคยรัก

พอมองไปในตอนนี้แล้วโจชัวดูจะโหดร้ายกว่าที่เธอคิด

ในเมื่อออร่าถูกขังก็ไม่ต่างจากการเข้าคุก อย่างนี้แล้ว ก็ไม่จำเป็นที่ลูน่าจะต้องจับออร่าส่งตำรวจอีก

เมื่อคิดอย่างนั้น ลูน่าก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอออกมาจากโรงพยาบาลจิตเวช เปิดประตูและขึ้นรถไป

ลูคัสที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งผู้โดยสารมองโทรศัพท์ของตัวเองอยู่ ในตอนที่เขาได้ยินเสียงเปิดประตูรถ เขาก็หันมามองตามสัญชาตญาณ จากนั้นเขาก็พูดด้วยเสียงเรียบเฉย “คุณลินช์จะเข้าไปนานแค่ไหน?”

ลูน่าก้มหน้าก้มตาส่งข้อความหานาตาชา “ฉันก็ไม่รู้”