มาเซราติสีดำจอดลงตรงหน้าประตูทางเข้าโรงพยาบาลจิตเวชอีกครั้ง
ลูน่าลงจากรถอย่างรีบร้อนและวิ่งตรงไปยังโรงพยาบาลจิตเวช!
เธอรู้สึกไม่ดี ลิฟต์ที่อยู่บนชั้นสูงสุดไม่ลงมาสักที ลูน่าขมวดคิ้วและเลือกใช้บันไดในทันที
ห้องของออร่าอยู่ที่ชั้นแปด เธอวิ่งขึ้นไปตลอดทาง ขณะใช้มือยันกำแพงหายใจเหนื่อยหอบ เธอก็มองหาคนที่ดูแลที่นี่ไปด้วย
เธอแทบจะยังไม่ได้ก้าวไปไหนเลยสักก้าวในตอนที่ประตูลิฟต์เปิดออก ชายร่างสูงสง่างามเดินออกมาจากลิฟต์
เขามองเธออย่างสงบ “เธอมาผิดทางแล้ว”
จากนั้นเขาก็หันหลังเดินไปอีกทาง
ลูน่าเหนื่อยมากจนต้องหยุดพัก เธอกลอกตาและตามเขาไปในทันที
โจชัวพาลูน่าไปยังห้องทำงานของหมอที่ดูแลออร่า
เมื่อเห็นโจชัวและลูน่า หมอก็ขมวดคิ้ว “ทำไมพวกคุณกลับมาอีกล่ะครับ?”
“มีผู้หญิงน่ารัก ๆ มาเยี่ยมออร่า กิบสันไหม?”
คุณหมอพยักหน้า “มีนะ”
“เธอบอกว่ามาจากบริษัทของคุณลินช์ เธอเปิดรูปคุณให้ดูแล้วบอกว่าเป็นเพื่อนกับคุณ แล้วคุณก็ลืมถามอะไรบางอย่างกับออร่า คุณเลยส่งเธอมา”
จากนั้นคุณหมอก็เกาหัวตัวเองอย่างสับสน “เธอเพิ่งคุยเสร็จเมื่อกี้นี่เอง ทำไมพวกคุณถึงกลับมากันแล้วล่ะ มีอะไรที่ต้องถามอีกเหรอ?”
ลูน่าเคาะหัวตัวเองอย่างจนปัญญา เป็นเพราะความสะเพร่าของเธอเอง จากข้อมูลที่ไนเจลบอกกับเธอ เธอได้รู้ว่าบอนนี่ก็ไม่ได้ชอบออร่าเหมือนกัน แต่เธอก็สะเพร่าเกินไป เธอไม่คิดเลยว่าบอนนี่จะหลอกเธอ!
เธอสูดลมหายใจเข้าลึกและหยิบมือถือออกมาโทรหาบอนนี่
แต่ไม่ว่าเธอจะโทรไปกี่ครั้งก็ไม่ติด
เกิดอะไรขึ้นกันแน่
เมื่อเปรียบเทียบกับลูน่าที่กระวนกระวายใจ โจชัวดูใจเย็นกว่ามาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...