หลังจากโดนตบไปสองสามทีใบหน้าของนีลก็บวมช้ำ
หลังจากนั้นออร่าก็รู้สึกว่าได้ระบายความโกรธนิดหน่อย
เธอลุกขึ้นยืนและมองนีลอย่างเย่อหยิ่ง “ฉลาดนักไม่ใช่เหรอ? ไม่ได้เดาเอาไว้หรือว่าฉันจะทำอะไร ทำไมยังปิดตาเดินเข้ามาอีก?”
นีลมองเธอ “ถ้าฉันไม่มา เธอก็คงจะไปยุ่งกับเนลลี่หรือไม่ก็แม่ฉันน่ะสิ พวกเขาเป็นผู้หญิง ส่วนฉันเป็นผู้ชาย”
เขาควรเป็นคนที่แบกรับความเจ็บปวดนี้เอาไว้แทน
คำพูดของเขาทำให้ออร่าหัวเราะเยาะ “กล้าดีนะ แต่จะไปมีประโยชน์อะไร ถึงแม้แกจะฉลาด แต่แกก็ยังมาที่นี่แล้วก็โดนฉันตบอยู่ดี”
นีลขยิบตาให้เธอ “ลองเดาดูสิว่าทำไมฉันถึงยอมโดนเธอตบอยู่ที่นี่”
ออร่าขมวดคิ้วแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
นีลยิ้มเล็กน้อย “มองดูข้างล่างสิ”
ออร่าเม้มปากและเดินไปที่หน้าต่างแง้มผ้าม่านแล้วมองลงไปข้างล่าง
“แกเรียกตำรวจมาเหรอ?”
“ถ้าคิดไม่ผิด เนลลี่คงเป็นคนเรียกตำรวจน่ะ”
นีลยิ้มจาง ๆ เขากอดอก แม้ว่าใบหน้าจะบวมฉึ่ง แต่เขาก็ยังดูเยาะเย้ยและเย็นชาเหมือนโจชัวไม่มีผิด
ความเย่อหยิ่งของเขามีแต่ทำให้ออร่าโกรธเคือง!
เธอพยายามอย่างหนักเพื่อไม่ให้ลูน่าให้กำเนิดลูกของโจชัว! เธอรู้ดีว่า แม้โจชัวจะไม่เคยแสดงออกอย่างเปิดเผย แต่เขาก็เลือกลูน่ามาโดยตลอด
ถ้าลูน่าไม่ให้กำเนิดลูกของเขา...ก็คงไม่มีใครแย่งโจชัวไปจากเธอได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...