ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 297

บรรยากาศรอบตัวพวกเขาเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกด้วยเช่นกัน

อลิซเงยหน้ามองโจชัวอย่างจริงจัง “โจชัว ทั้งหมดที่ฉันทำก็เพื่อคุณนะคะ”

“เพื่อผมงั้นเหรอ?”

โจชัวกล่าวเย้ย “คุณจงใจผลักลูน่าและทำลายงานของอาจารย์อัลเลนเพื่อผมงั้นเหรอ? เพื่อผม คุณถึงตามหาบริษัทพีอาร์มาโปรโมตวิดีโอในวันนั้นบนอินเทอร์เน็ต อีกทั้งคุณยังไปที่ออฟฟิศแล้วก็คุกเข่าลงตรงหน้าลูน่าเพื่อทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าลูน่าอ่อยผมและเราเป็นชู้กันงั้นเหรอ?”

โจชัวจิบกาแฟและวางแก้วกาแฟลงอย่างแรง เสียงของแก้วเซรามิคกระทบกับโต๊ะหินอ่อนดังก้องเข้าไปในหัวใจของอลิซ

เธอสูดน้ำมูกและพยายามเต็มที่เพื่อกลั้นน้ำตา “โจชัว ฉันรู้ว่าที่ฉันทำมันไม่ถูก แต่ผู้หญิงในสังคมชนชั้นสูงทุกคนทำแบบนี้ไปเพื่อปกป้องความมั่นคงและความสามัคคีของครอบครัวของพวกเขานี่ ใช่ไหมคะ?”

โจชัวรู้สึกราวกับหายใจไม่ออก

ลูน่า กิบสันเมื่อหกปีก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้!

ในขณะที่อลิซยังคงเอาแต่เน้นถึงความยิ่งใหญ่ของฐานะทางสังคมในตอนที่สั่งสอนลูก ๆ

เมื่อเธอทำผิด เธอยังกล้าพูดสิ่งต่าง ๆ ราวกับเป็นผู้หญิงชนชั้นสูง

โจชัวดึงแขนเสื้อของเขาอย่างรำคาญใจ “ดูเหมือนหกปีที่ผ่านมาคุณจะเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ”

เขาไม่เคยชอบผู้หญิงที่เอาแต่เน้นเรื่องฐานะทางสังคม

อลิซกัดริมฝีปาก

เธอยื่นมือออกมาจับมือของโจชัวไว้ “โจชัว ยกโทษให้ฉันนะคะ ฉันรู้สึกไม่มั่นคงจริง ๆ”

โจชัวโกรธเคืองมากจนเขาหัวเราะออกมาเบา ๆ

“ผมรอคุณมาหกปี และตามหาคุณมาตลอดหกปี ผมเข้าใจได้ว่าคุณรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้คุณกำลังบอกว่าคุณรู้สึกไม่มั่นคงงั้นเหรอ?”

โจชัวมองเธอ “คุณจะรู้สึกมั่นคงก็ต่อเมื่อผมพาคุณไปที่ออฟฟิศแล้วไม่ปล่อยให้คุณกลับตลอดเวลา 24 ชั่วโมงเหรอ?”

ในตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของโจชัวดังขึ้น

เขากดปฏิเสธโดยที่ไม่ได้มองด้วยซ้ำ

“บางทีอาจเป็นเพราะผม” เขาลูบตรงกลางคิ้วของตัวเอง “เราอาจจะต้องห่างกันสักพักเพื่อให้เวลากันและกัน”

อลิซตกตะลึง “ห่างกันสักพักเหรอ?”

“อืม” โจชัวเอนหลังลงบนโซฟาอย่างระทมทุกข์ “บางทีผมคงตั้งความหวังกับคุณสูงเกินไป ผมคิดว่าคุณจะต่างจากผู้หญิงหลงตัวเองคนอื่น ๆ เราทั้งคู่เปลี่ยนไปมากหลังจากผ่านไปหกปี และเราคงต้องคิดทบทวนความสัมพันธ์ระหว่างเรากันใหม่ จะเป็นสามีภรรยากันต่อ หรือเป็นเพียงแค่อดีตสามีกับอดีตภรรยากันแทน นับจากวันนี้คุณใช้ห้องนอนใหญ่นะ ผมจะใช้ห้องนอนแขกเอง”