“ตอนช่วงมื้อเย็นคุณพ่อยังดูสบายดีอยู่เลยนะคะ”
เนลลี่จับมือลูน่าไว้ขณะที่ยืนอยู่ตรงโถงหลักของโรงพยาบาลเซนทรัล เธอมองไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเป็นกังวล “ทำไมอยู่ดี ๆ คุณพ่อถึงป่วยได้ล่ะคะ?”
“บางทีเขาอาจจะกินหรือดื่มอะไรเข้าไปหลังจากมื้อเย็นน่ะ” ลูน่าตอบเสียงเรียบ
เธอมองไปที่ทางเข้าโรงพยาบาลด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น ทำไมโจชัวถึงได้ปวดท้องขึ้นมา? เท่าที่เธอจำได้ เขามีระบบภายในที่แข็งแรงมาก ถึงต้องเข้าสังคมอยู่เสมอ แต่เขาก็ไม่เคยมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องท้องไส้เช่นนี้เลยสักครั้ง
อาการปวดท้องของเขากำเริบขึ้นอีกครั้งในรอบหกปีเหรอ? ออร่าทำอะไรอยู่? เธอดูแลเขาอย่างไรเขาถึงได้ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้?
เพียงชั่วครู่ที่ลูน่าตกอยู่ในห้วงความคิด รถยนต์มาเซราติคันสีดำเงาก็จอดเทียบท่าตรงทางเข้าโรงพยาบาล
“นั่นคุณพ่อ!” เนลลี่ปล่อยมือลูน่าทันที และรีบวิ่งไปที่รถด้วยขาสั้น ๆ ของเธออย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
เมื่อเห็นความกังวลใจของลูกสาวแล้ว ความรู้สึกแปลก ๆ ก็ก่อตัวขึ้นภายในใจลูน่า
เธอก้าวเท้าเดินไปยังทางเข้าเช่นกัน
ลูคัสรีบลงมาจากฝั่งคนขับแล้วเปิดประตูหลัง “ลูน่ามาช่วยหน่อย!”
ลูน่าเม้มปากเล็กน้อยในขณะที่เดินไปหาแล้วช่วยลูคัสประคองโจชัวไว้ข้างหนึ่ง สีหน้าชายหนุ่มซีดเซียวดูทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด
อาการปวดนี้มันมากขึ้นจนทำให้สีหน้าโจชัวที่มักเรียบนิ่งเริ่มบิดเบี้ยว อย่างไรก็ตาม เขายังไม่ลืมที่จะหันไปสั่งนีลที่นั่งอยู่ในรถอย่างอ่อนโยนว่า “นีล ดูแลเนลลี่ด้วย”
นีล นาทีที่โจชัวเอ่ยชื่อนี้ ลูน่านิ่งแข็งค้างไปในทันที เธอมองเข้าไปในรถโดยอัตโนมัติ
เด็กผู้ชายในชุดเสื้อเชิ้ตสีเหลืองและเอี๊ยมยีนส์ดูน่ารักสมวัยกำลังทำตัวลีบเล็ก เขาค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ และทักทายเธอ “สวัสดีครับ…”
ลูน่าอ้าปากค้าง นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว? ทำไมนีลถึงไม่นอนอยู่ที่เตียง แต่กลับออกมาอยู่ข้างนอกกับโจชัวแบบนี้?
เธอถลึงตาใส่นีลแล้วหันไปมองเนลลี่ “คุณหนู รออยู่ในรถกับพี่ชายคนนี้แล้วทำความรู้จักกันก่อนนะคะ” เธอพูดขณะที่เน้นย้ำคำว่า ‘ทำความรู้จักกัน’
เนลลี่มองไปที่นีล เด็กหญิงเองก็ประหลาดใจไม่แพ้กัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...