นีลใช้เวลาเกือบชั่วโมงในห้องทำงานของโจชัวก่อนจะกลับออกมา
เขาเดินกลับไปที่ห้องนอนสำหรับรับรองแขกอย่างระมัดระวัง ทันทีที่อยู่ใต้ผ้าห่ม หนุ่มน้อยก็ส่งข้อความ [ไนเจล ให้กล้องวงจรปิดทำงานต่อได้เลย]
[อืม]
ไนเจลพิมพ์ข้อความขณะทำการควบคุมระบบ [ทำไมนายหายไปนานจัง?]
ถึงโฟลเดอร์ของโจชัวจะมีขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่น่าใช้เวลานานถึงขนาดนั้น
นีลเงียบไปชั่วขณะก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาตอบกลับ [พอดีฉันเจออะไรบางอย่างในคอมพิวเตอร์เครื่องนั้น ฉันคัดลอกมาแล้วเรียบร้อย เดี๋ยวจะส่งไปให้พร้อมเอกสาร มันเกี่ยวกับคุณแม่]
[ได้เลย]
เมื่อเป็นเช่นนั้น ไนเจลจึงรีบตอบกลับผู้เป็นน้องว่า [ฉันเพิ่งเริ่มระบบใหม่ อาจจะช้านิดหน่อยกว่าจะเสร็จ พักผ่อนเถอะ ไว้ค่อยส่งให้ฉันพรุ่งนี้ก็ได้]
[โอเค!]
หลังส่งข้อความตอบกลับ นีลก็วางโทรศัพท์ไว้ใต้หมอน และยกมือกอดอกขณะสายตาจับจ้องไปที่เพดานในความมืดมิด
เขาอยู่ภายใต้การหล่อหลอมของผู้เป็นแม่มาตลอดและมองโจชัวเป็นเจ้ามารร้ายจอมทรยศที่ทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดแม่
ทว่า สิ่งที่เด็กน้อยเห็นในคอมพิวเตอร์นั้น...
นีลถอนหายใจ เขารู้สึกสับสนเรื่องโจชัวยิ่งกว่าเก่า ผู้ชายคนนั้นช่างแตกต่างไปจากภาพที่เขาคิดเอาไว้
แตกต่างไปมากทีเดียว
…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...