ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 87

กลุ่มควันพวยพุ่งขึ้นไปในอากาศ

ทั้งบ้านตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นควันจนทำให้หายใจไม่ออก

บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยวัตถุไวไฟ มันกลายเป็นเชื้อเพลิงอย่างดีโดยเฉพาะภาพเขียนที่มีอยู่เป็นกอง

เปลวเพลิงลุกลามไปอย่างรวดเร็ว

ลูน่าไม่มีเวลาจะมาคิดว่าใครต้องการปลิดชีวิตเธอ รู้แค่ว่าต้องรอด! อย่างน้อยเนลลี่ก็ต้องรอด!

เธอจัดการห่อตัวเนลลี่ไว้ด้วยผ้าเช็ดตัวชุบน้ำจนชุ่ม

ลูน่าเจอเชือกอยู่ในห้องจึงคว้ามันมาผูกเข้ากับตัวลูกน้อย “หนูยังจำทักษะการเอาตัวรอดที่คุณลุงมัลคอล์มสอนเมื่อครั้งล่าสุดได้ไหม?”

“จำได้ค่ะ” เนลลี่กอดลูน่าไว้ด้วยดวงตาที่เอ่อไปด้วยน้ำสีใส “แต่คุณแม่คะ ถ้าเราไม่ไปด้วยกันหนูขอยอมตายด้วยกันเสียยังดีกว่า หนูไม่อยากรอดไปคนเดียว!”

“ฟังแม่นะเนลลี่ แม่จะหาวิธีตามลูกออกไปแน่นอน”

ลูน่าสูดลมหายใจลึกรวบรวมสติแล้วกล่าว “ยังมีคนอยู่ข้างนอกนั่น แม่จะหย่อนหนูลงไปจากหน้าต่างตรงนี้ ที่ชั้นสามข้างล่างมีคู่รักสูงอายุอยู่ แม่จะหย่อนหนูลงไปตรงระเบียงห้องนั้น ให้พวกเขาพาหนูเข้าไปข้างใน จากนั้นติดต่อพี่ชายของลูกแล้วโทรหาตำรวจ จำไว้ให้ดีว่าก่อนที่ตำรวจจะมาถึงห้ามไปไหน ให้อยู่แต่ในบ้านของพวกเขา เข้าใจไหม?”

ลูน่ากลัวว่าคนของออร่าจะตามลงไปข้างล่างด้วย ในเมื่อออร่าตั้งใจจะฆ่าแล้ว เธอจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเนลลี่เด็ดขาด

“คุณแม่คะ…” เนลลี่ร้องเรียกแม่ด้วยใจที่บีบรัดใบหน้าเด็กน้อยเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาขณะที่ลูน่าอุ้มเธอไปยังหน้าต่าง “หนูควรจะฟังพี่ไนเจลและคัดค้านไม่ยอมให้คุณแม่กลับมา”

เธอคิดว่าแม่กับพ่อจะกลับมาคืนดีกันเมื่อทั้งคู่เจอกัน และพวกเราสามพี่น้องก็จะมีครอบครัวที่แสนอบอุ่น แต่ใครจะไปรู้?

แม่ของเธอตกอยู่ในอันตรายครั้งแล้วครั้งเล่า โดยที่พวกเขายังไม่ทันได้ทำอะไรเลย

ลูน่าลูบหัวเนลลี่อย่างช่วยสิ้นหวัง “แม้ว่าหนูจะคัดค้านแม่ก็ยังเลือกที่จะกลับมาอยู่ดี อย่ากังวลไปเลยแม่ไม่เป็นอะไรหรอก ลูกต้องรีบออกไปก่อน”

“ค่ะ”

เด็กน้อยปาดน้ำตาที่เปียกชุ่มออกจากใบหน้าลวก ๆ ก่อนจะจับเชือกอย่างระมัดระวัง เธอค่อย ๆ หย่อนตัวลงช้า ๆ

เมื่อตอนที่อยู่ต่างประเทศ คุณลุงมัลคอล์มฝึกพวกเขาทั้งสามคนให้มีทักษะการเอาตัวรอด เนลลี่เป็นหนึ่งในคนที่ทำผลงานได้ดีเสมอ