ลูน่ายิ้มให้พยาบาลสาวเล็กน้อยก่อนจะกลับมาที่เตียงแล้วถูกเข็นออกจากห้องไอซียู
“ใช่ค่ะ” เธอถอนหายใจแล้วกล่าวเสริม “ฉันเคยได้ยินมานานแล้วว่าคุณลินช์ยังคงรักอดีตภรรยาของเขาอย่างสุดซึ้ง ตอนแรกคิดว่าไม่จริงเพราะสุดท้ายเขาก็หมั้นกับน้องสาวของภรรยาตัวเองหลังจากที่เธอตายไปไม่นาน นั่นมันเรียกว่ารักอย่างสุดซึ้งเสียที่ไหน ใช่ไหมล่ะคะ? แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า... เขาคงรักอดีตภรรยาจริง ๆ”
ลูน่านอนเอนหลังพิงหัวเตียงขณะที่เธอฟังพยาบาลสาวพูด เมื่อได้ยินแล้วเธอก็อดยิ้มเยาะไม่ได้
หากให้เธอเดานี่คงเป็นภาพลักษณ์ที่โจชัวต้องการให้ทุกคนเห็นว่าเขายังรักลูน่า กิบสันอยู่เต็มหัวใจ เขาโกหกเรื่องนี้มานานจนหลงอยู่ในคำโกหกนั่นเสียเอง
อีกทั้งยังไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนพูดถึงหรือทำร้ายลูน่า กิบสันอีก
ทว่าในตอนนั้นเขาเป็นคนเดียวที่ทำร้ายเธอมากที่สุด
ลูน่าหลับตาลงแล้วถอนหายใจพลางเงยหน้าขึ้น “ฉันหมดสติไปนานแค่ไหนคะ?”
“สองวันค่ะ”
“มีใครมาหาฉันไหมคะ?”
“มีค่ะ” พยาบาลสาวกล่าวตอบขณะที่เธอสับเปลี่ยนสายน้ำเกลือ “มีเด็กผู้ชายและแม่ทูนหัวของเขามาเยี่ยมคุณ”
กล่าวจบเธอก็แย้มยิ้มให้ลูน่า “เด็กน้อยหน้าตาดีทีเดียว ถ้ามีลูกสาวฉันก็อยากให้เธอแต่งงานกับเขาตอนพวกเขาโตขึ้น!”
ลูน่าหัวเราะเบา ๆ “มีใครนอกจากนี้อีกไหมคะ?”
“อ้อ มีเด็กผู้หญิงด้วยค่ะ เธอมากับคุณย่าทวด” พยาบาลสาวกล่าวเสริมขณะที่เธอกำลังแทงเข็มเข้าไปในเส้นเลือดลูน่า
ลูน่าขมวดคิ้วมุ่น “อะไรนะ? เด็กผู้หญิงกับคุณย่าทวด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...