ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 95

ลูน่าตามลูคัสเข้าไปในห้อง

โจชัวกำลังนั่งพิงหัวเตียง เขาวางเอกสารไว้ด้านข้างด้วยท่าทางอันสง่างามก่อนจะเลิกคิ้วมองลูน่า “เธอยืนข้างนอกมองฉันมาตั้ง 12 นาที”

ลูน่ายิ้มเล็กน้อย “คุณลินช์ คุณหล่อมากเสียจนฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงยังไงล่ะคะ”

โจชัวไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธคำชมของเธอ

โจชัวค่อย ๆ ใช้มือใหญ่ของเขาหยิบแก้วน้ำอุ่นที่ตั้งอยู่ข้างเตียงขึ้นมาจิบ

“หล่อขนาดที่เธอต้องมาแอบมองเวลานี้เลยเหรอ?”

จากนั้นเขาก็มองลูน่า “อยากได้สักหน่อยไหม?” โจชัวถามด้วยริมฝีปากที่เปื้อนน้ำ

เธอเดินไปหาเขาด้วยรอยยิ้มห่างเหินและรับแก้วมา เธอดื่มมันหมดในรวดเดียว “ขอบคุณค่ะ คุณลินช์”

น้ำอุ่นไหลผ่านลำคอของเธอ อบอุ่นร่างกายของเธอ แต่หัวใจของเธอก็ยังคงเย็นเยียบ

“ฉันได้ยินมาว่าเธอสัญญากับคุณย่าว่าจะไปจากบลูเบย์วิลล่าเหรอ?” โจชัวหรี่ตา ดวงตาของเขาลึกล้ำเสียจนยากจะเข้าใจ

“เธอได้สิ่งที่เธอต้องการจากการอยู่ข้าง ๆ ฉันหรือยัง?”

“ยังค่ะ” ลูน่าพาตัวเองไปนั่งลงบนเก้าอี้ และขยับเป็นท่าที่สบายตัว

“ไม่ใกล้เลย”

“แต่ก็ยังวางแผนจะไปงั้นเหรอ?”

“ค่ะ” ลูน่าหัวเราะเบา ๆ “ฉันคิดว่าคุณจะอยากกำจัดฉันมาตลอดเสียอีก หลังงานวันเกิดคุณย่าลินช์ฉันจะจากไปจริง ๆ ค่ะ”

โจชัวหรี่ตา ตอนนั้นที่เขาพยายามจะกำจัดเธอ เธอเคยกัดฟันสู้เพื่ออยู่ข้าง ๆ เนลลี่ด้วยซ้ำ

ตอนนี้หลังจากเขาเอาชีวิตเขาไปเสี่ยงเพื่อช่วยเธอจากกองไฟ เธอกลับตัดสินใจจากไปง่าย ๆ ด้วยคำพูดของคุณย่า

เขาไม่เข้าใจผู้หญิงคนนี้จริง ๆ เธอลึกลับสุด ๆ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะอยากเข้าใกล้เธอ เป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะต้านทานเธอ

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน” สายตาลึกล้ำของเขาทำให้ลูน่ารู้สึกอึดอัด