ฝู้จื่อโม่สีหน้าซีดลง พูดว่า "นี่มันอะไร"
อวี้ฉือจ้านขมวดคิ้วขึ้นมาเบาๆ หยิบเอาผงสลายศพออกมาจากอกเสื้อโรยไปบนร่างของศพโดยที่สีหน้าไม่เปลี่ยนไปเลย ทันใดนั้นศพก็กลายเป็นฟองอากาศ
สายตาที่กู้ชิวเหลิ่งมองไปยังอวี้ฉือจ้านมีความประหลาดใจเล็กน้อย ในนำเสียงแฝงแววเย็นชาและห่างเห็น "คิดไม่ถึงว่าเซ่อเจิ้งหวางจะมีของดีอย่างผงสลายศพด้วย นับเป็นการเปิดหูเปิดตาข้าจริงๆ "
เมื่อวานเพิ่งจะได้เห็นยาถอนพิษของหมอเทวดาไป๋อู๋เฉิน วันนี้ก็ได้เห็นผงสลายศพของเซียนพิษเมิ่งจิ่ว กู้ชิวเหลิ่งไม่รู้จริงๆว่าควรจะชื่นชมที่ตนเองโชคดี หรือว่าโชคร้ายกันแน่
อวี้ฉือจ้านเก็บขวดยาไว้ในแขนเสื้อ ฝู้จื่อโม่ได้แย่งพูดขึ้นก่อนว่า "คิดไม่ถึงว่าหญิงสาวที่อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนจะรู้จักยาพิษอย่างผงสลายศพด้วย คุณหนูรองอาศัยอยู่ในจวนโหว รู้จักของพวกนี้ได้อย่างไร เจ้าเป็นกู้ชิวเหลิ่งจริงหรือ"
"ถ้าไม่ใช่เช่นนั้นเล่า"
ชายชุดดำที่ยืนอยู่ข้างกายอวี้ฉือจ้านอยากจะคลุมเสื้อคลุมให้เขา อวี้ฉือจ้านโบกมือ ชายคนนั้นจึงเอาเสื้อคลุมมาคลุมให้กับกู้ชิวเหลิ่ง
ฝู้จื่อโม่โยนเสื้อยาวที่เปียกทิ้งไปอย่างไม่ไยดี เปลี่ยนเป็นชุดใหม่ มองดูอวี้ฉือจ้านที่ให้จีเฟิงคลุมเสื้อคลุมไว้บนร่างของกู้ชิวเหลิ่ง จึงผิวปากขึ้นมา "โอ้โฮ คุณหนูรองช่างมีวาสนาจริงๆ จ้านแต่ไหนแต่ไรไม่เคยอ่อนโยนต่อสตรีคนใด เห็นทีกับเจ้าจะเป็นข้อยกเว้น"
มือของจีเฟิงยังไม่ทันจะแตะต้องถูกหัวไหล่ของกู้ชิวเหลิ่ง กู้ชิวเหลิ่งก็สะบัดเสื้อคลุมออกเบาๆ พูดขึ้นว่า "น้ำใจของท่านเซ่อเจิ้งหวางข้าขอรับไว้ด้วยใจ แต่ข้าไม่เคยสวมเสื้อผ้าของคนแปลกหน้ามาก่อน "
ฝู้จื่อโม่ยิ้มตาหยี "ไม่ยอมรับน้ำใจกู้ชิวเหลิ่ง เจ้าช่างไม่กลัวตายจริงๆ"
รอยยิ้มที่มีเสน่ห์อย่างร้ายกาจของฝู้จื่อโม่ยิ่งโค้งสูงมากขึ้น พูดว่า "ไม่เลว ข้าชอบ"
จีเฟิงยื่นอยู่กับที่ ไม่รู้ว่าควรจะคลุมเสื้อคลุมให้ใครดี
อวี้ฉือจ้านเอ่ยเสียงเย็นว่า "เผาซะ"
"ขอรับ"
จีเฟิงถอยไปอย่างรวดเร็ว บนเรือเหลือแค่พวกเขาสามคน
ฝู้จื่อโม่มองดูผงธุลีที่ถูกย่อยสลายอยู่บนพื้นเรือ พูดขึ้นว่า "คุณหนูรองควรจะอธิบายสักหน่อยใช่หรือไม่"
"ฝู้ซื่อจื่ออยากจะรู้เรื่องอะไรหรือ"
ฝู้จื่อโม่บอกว่า "ทุกคนต่างก็เป็นคนฉลาด ไม่ต้องอ้อมค้อมอะไรมาก เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าบนตัวของคนคนนี้มีพิษร้ายแรงอยู่"
กู้ชิวเหลิ่งยิ้มบางๆ "ข้าบอกไปแล้ว ไม่มีใครรู้จักจวินฉีเซิ่งดีเท่ากับข้า ฉะนั้นข้างกายเขามีใครอยู่ด้วย ใจเขากำลังคิดอะไร ข้ารู้หมด รวมไปถึงรู้ว่าบนตัวของคนคนนี้มีพิษร้ายแรงอยู่"
"เจ้ารู้ได้อย่างไร จวินฉีเซิ่งอยู่ไกลถึงแคว้นฉี แม้ว่าจ้านกับข้าจะไม่สามารถรู้ได้ว่าข้างกายของเขามีองครักษ์ลับอยู่เท่าไหร่ เจ้า......"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลำนำยอดหญิงจอมพิษ
เสียดายได้อ่านแค่ 102 ตอน ขอแอดมินมาช่วยอัพเดทตอนเพิ่มได้ไหมคะ...