ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 114

“ทิชา” แทนคุณเดินตรงดิ่งไปหาหญิงสาวด้วยความร้อนใจ

“คุณแทนคะ” นันทิชายังคงฝืนยิ้มให้กับเจ้านายด้วยหวังว่าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริง ก่อนแทนคุณจะยกมือขึ้นมาจับใบหน้านวลนั้นอย่างถนอม

“ทิชาผม...” ดวงตาไหวระริกของชายหนุ่มที่มองตรงไปยังหญิงสาวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและความกังวล

“ถามคุณแทนสิ ที่ฉันเล่าให้เธอฟังน่ะ มันใช่เรื่องจริงหรือเปล่า” จีนราจับจ้องไปหาแทนคุณพลางแสยะยิ้ม เมื่อเหตุการณ์ตรงหน้าวุ่นวายสมดังที่เธอรอคอย

“คุณแทน...คุณช่วยเล่าความจริงให้ทิชาฟังได้ไหมคะ ทั้งหมดมันคืออะไรกันแน่” หญิงสาวน้ำตาเอ่อ ปากเล็กสั่นเทาถามหาความจริง สองมือน้อยๆ เขย่าแทนคุณเป็นระยะ

“ทิชา ฉันจะบอกอะไรให้นะ บางทีคนที่ฆ่าพ่อเธอก็คือคนตรงหน้าเธอนั่นแหละ” เสียงเข้มของจีนราพยายามยุยงให้นันทิชาสติแตก

“หยุดเดี๋ยวนี้ เลิกกล่าวหาผมทั้งที่คุณเองก็ไม่รู้ความจริง อย่าให้ผมต้องมองคุณเหมือนขยะที่น่าขยะแขยงกว่านี้จีน” แทนคุณหันตัวเดินตรงเข้าไปกระชากเสื้อของจีนราแล้วตวาดสุดเสียง ความโกรธที่มีปะทุขึ้นด้วยไฟที่จีนราจุดประกายเอาไว้

“หึ ความจริงงั้นหรือ แล้วความจริงมันคืออะไรล่ะคะ บอกทิชาไปสิ” จีนราลอยหน้าลอยตาพูด เธอทั้งรักทั้งแค้นคนตรงหน้า สิ่งที่แทนคุณกำลังได้รับอยู่ในขณะนี้พอสาแก่ใจอยู่บ้าง เธอจ้องมองไปยังแววตาคมเข้มของชายหนุ่มก่อนจะยิ้มเย้ยออกมาอย่างมีความสุข เมื่อเขาทำเธอเจ็บก่อน เขาก็สมควรที่จะได้รับกลับคืนไปเป็นทวีคูณ

“มานี่เลยจีนรา” ม่านฟ้าพุ่งตัวเข้าไปกระชากแขนจีนราออกมาจากมือของแทนคุณ ก่อนจะลากร่างของหญิงสาวตรงเข้ามายังห้องน้ำ

“ปล่อยฉันนะฉันเจ็บ นังโง่ปล่อยสิวะ” คนถูกกระชากพยายามปัดมือของอีกฝ่ายออก ก่อนจะสบถใส่ด้วยถ้อยคำหยาบคาย

“เพี้ย” ม่านฟ้าฟาดฝ่ามือลงบนหน้าของจีนราพลางชี้หน้า

“คุณนี่มันหน้าด้านหน้าทน แทนเขาไม่ได้รักคุณ คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร ทำลายเขาทำไม” ม่านฟ้าพูดด้วยความโกรธก่อนที่จีนราสะบัดหน้ากลับมาพร้อมกับหัวเราด้วยความสะใจ

“นี่มันยังน้อยไปเมื่อเทียบกับที่แทนทำกับฉัน นังม่าน ฉันรู้ว่าแกก็อยากทำแบบฉัน อย่าทำตัวเป็นคนดีนักเลย”

“แทนฉลาดมาก ที่ไม่เอาคนที่มีความคิดสกปรกอย่างคุณเข้ามาในโลกของเขา” ม่านฟ้าตะโกนใส่หน้าพร้อมกับเอามือจิกเข้าไปยังศีรษะของจีนราไม่ปล่อย

“หึหึ นังโง่ แทนไม่เคยรักใครจริงหรอกนอกจากตัวเองฉันสมเพชแกจริงๆ ทนเป็นเพื่อนกับแทนมาได้ตั้งหลายปี เพื่อที่วันหนึ่งเขาจะเปลี่ยนสถานะให้ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังคงไว้ซึ้งความเป็นเพื่อนเท่านั้น แกมันก็ไม่ต่างอะไรกับฉันนักหรอก ดูสิ แทนเป็นห่วงความรู้สึกยัยเด็กบ้านั่นขนาดไหน ฉันจะบอกอะไรให้แกตาสว่าง ฉันดูแวบเดียวฉันก็รู้แล้วว่าแทนรักมันไม่ใช่แก แกมันก็แค่เพื่อนที่คอยเดินตามแทนไปวันๆ เท่านั้นแหละ” จีนราหัวเราะเยาะพร้อมน้ำตา

“เพี้ย” ม่านฟ้าฟาดฝ่ามือลงที่ใบหน้าของจีนราอย่างโกรธเคือง ก่อนที่จีนราจะสะบัดหน้ากลับเข้ามา ยังคงไว้ซึ่งรอยยิ้มเย้ยหยัน ม่านฟ้าแพ้ทุกอย่างเช่นเดียวกับหล่อน

“ตบฉันอีกสิ ทนฟังความจริงไม่ได้หรือ ตบฉันมา ฉันจะแจ้งจับแกข้อหาทำร้ายร่างกาย” จีนราพูดปาวๆ ในขณะที่ถูกม่านฟ้าขย้ำศีรษะ ก่อนจะเงยหน้าไปมองกล้องวงจรปิดของร้านที่กำลังบันทึกเหตุการณ์อยู่ แล้วหันมาหามองม่านฟ้าอย่างเหนือชั้นกว่า

“คุณคงลืมไป ว่าที่นี่คือร้านของแทน พยานสักคนที่เห็นเหตุการณ์ก็ไม่มี คิดจะเอาหลักฐานจากที่นี่ สมองฝ่อหรือไง” ม่านฟ้าลงมือฟาดไปอีกครั้งจนจีนราล้มพับลงกองที่พื้น

“อย่ามายุ่งกับพวกเราอีก ถ้าฉันเห็นคุณเข้ามาวุ่นวายอีกแค่ครั้งเดียว อย่าหาว่าไม่เตือน” ม่านฟ้าชี้หน้าจีนราก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป ปล่อยให้ร่างบางที่กองอยู่กับพื้นร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บช้ำแต่ผู้เดียว

นันทิชามองแทนคุณด้วยรอยยิ้มเช่นเคย หากแต่เป็นรอยยิ้มที่แฝงไว้ซึ่งความอ่อนไหวและไม่ไว้ใจเขาดังเช่นที่ผ่านมา ชายหนุ่มหันกลับมาหาหญิงสาวแล้วพุ่งตัวเข้าไปสวมกอดเธอเอาไว้

“ทุกอย่างที่คุณจีนราพูด มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหมคะ แค่เพียงคุณแทนพูดกับทิชาเพียงครั้งเดียวว่ามันไม่จริง ทิชาพร้อมเชื่อคุณค่ะ” ช่างเป็นคำถามที่ยากที่สุดในชีวิตเขาของ

“ทิชา...ผม...” เขาเพิ่มแรงโอบกอดเธอแน่นมากขึ้น

“ผม...ทำสัญญาฉบับนั้นขึ้นมา เพราะพ่อของคุณขับรถชนพ่อแม่ผม ผมจึงคิดแก้แค้น และก็ทำร้ายจิตใจพ่อคุณมาตลอด แต่ผมไม่ได้เป็นคนฆ่า...”

“เพี้ย” นันทิชาผลักชายหนุ่มออกจากตัว ก่อนจะตบเข้าไปที่หน้าของเขาอย่างแรงด้วยน้ำตานองหน้า เธอผิดหวัง และสมเพชตัวเองอย่างมากที่เป็นต้นเหตุให้บิดาต้องตาย ด้วยความโง่ของตัวเองถึงได้เป็นสะพานให้คนอย่างแทนคุณเข้ามาทำร้ายครอบครัว หญิงสาวก้มหน้าร้องไห้ปล่อยโฮออกมา ก่อนปล่อยร่างลงนั่งอย่างคนไร้เรี่ยวแรง

“ทิชา” แทนคุณย่อตัวลงตาม เขาเจ็บปวดยิ่งกว่าเมื่อเห็นน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาไม่หยุดจากหญิงสาวอันเป็นที่รัก แทนคุณค่อยๆ เลื่อนมือไปจับตัวหญิงสาวช้าๆ

“อย่าแตะตัวทิชาแม้สักนิด เอามือสกปรกของคุณออกไป” หญิงสาวเงยหน้าพร้อมกับดวงตาแดงก่ำด้วยความคับแค้นใจ เพียงแค่เห็นแววตาคู่นั้นชายหนุ่มก็รับรู้ได้ทันทีว่านี่หรือผลจากการกระทำที่เขาต้องได้รับ นันทิชาลุกขึ้นแล้วรีบวิ่งหนีออกจากร้าน

แทนคุณรีบวิ่งตามออกไปพลางตะโกนรั้งเอาไว้หากแต่ไม่สำเร็จ หญิงสาววิ่งลับตาไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มทรุดตัวลงกับพื้น เขาพึ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าความรู้สึกเจ็บปวดอย่างแท้จริงมันทรมานมากเพียงใด แทนคุณกลั้นน้ำตาเอาไว้จนดวงตาแดงก่ำหากแต่มือหนาพยายามทุบลงไปที่พื้นหลายครั้งอย่างอัดอั้น

“แทนอย่าทำร้ายตัวเอง หยุดค่ะ” ม่านฟ้าวิ่งเข้ามาห้าม พลางโอบกอดชายหนุ่มเอาไว้

“สิ่งที่ผมกลัว มันเกิดแล้วม่าน” แทนคุณหันมาบอกกับม่านฟ้าด้วยน้ำเสียงเหมือนจะร้องไห้ แสดงถึงความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ม่านฟ้าก้มหน้าร้องไห้มือยังคงกำมือของชายหนุ่มแน่นเพื่อไม่ให้เขาทำร้ายตัวเองอีก