ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 45
สรุปบท บทที่ 45 ข้ออ้างงานด่วน: ลิขิตรัก ในกรงแค้น
สรุปเนื้อหา บทที่ 45 ข้ออ้างงานด่วน – ลิขิตรัก ในกรงแค้น โดย ทีปสิขา
บท บทที่ 45 ข้ออ้างงานด่วน ของ ลิขิตรัก ในกรงแค้น ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ทีปสิขา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
รถสีดำสนิทแล่นเข้ามาจอดภายในชุมชน ที่ค่อนข้างอยู่กันอย่างเบียดเสียด เด็กๆ ในพื้นที่วิ่งเข้ามารุมดูรถคันแปลกตาอย่างตื่นตาตื่นใจ
“นี่คุณพาผมมาที่ไหน” ทีภพกวาดสายตามองไปรอบๆ อย่างระแวง ก่อนจะดับเครื่องยนต์แล้วหันกลับมาถามหญิงร่างอวบ
“โรงทำขนมไงคะ ถ้าคุณทีอยากได้ของอร่อย ก็ต้องมาดูให้เห็นกับตา ลงมาค่ะ เดี๋ยวพริมพาไป ที่นี่ถิ่นของพริมเองค่ะ ไม่ต้องกลัว” พริมปลดเข็มขัดออกจากตัวแล้วหันไปเปิดประตู ก่อนที่เสียงเฮดีใจของเด็กๆ จะเรียกชื่อและเข้ามาห้อมล้อมเธออย่างสนิท จนดูโหวกเหวกวุ่นวายไปหมด
“พี่พริมมารถคันใหญ่จังครับ” หนึ่งในเด็กหัวเกรียนวิ่งเข้ามาหา
“สวยไหม” หล่อนย่อตัวลงก่อนจะยิ้มถาม
“สวยครับ”
“พี่ใช่ไหม”
“รถครับ” ทีภพพ่นเสียงหัวเราะออกมาจากด้านหลังของเธอ ทำให้พริมหันไปมองอย่างไม่สบอารมณ์
“เด็กเขาพูดถูกนะ คุณจะโกรธผมทำไม”
“วันนี้สองครั้งแล้วนะคุณที” หญิงสาวพูดพลางกัดฟันแน่น ก่อนจะหันกลับมาหาเด็กชายที่ยืนยิ้มอยู่ด้านหน้า
“ทำไมวันนี้ไม่ไปโรงเรียน”
“วันนี้แม่พาย่าไปหาหมอครับ ผมเลยต้องอยู่ดูแลน้อง” เสียงเข้มของพริมทำให้เด็กชายรีบตอบคำถาม หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วเดินนำชายหนุ่มรูปหล่อเข้าไปยังบ้านของตัวเอง เป็นบ้านไม้ชั้นเดียว แต่มีบริเวณกว้างขวาง ลมพัดโกรกโล่งสบาย ด้านหลังเป็นชานบ้านที่ทำด้วยไม้เช่นเดียวกัน มีเตาฟืนขนาดใหญ่สองเตา บนเตามีหม้อนึ่งขนมขนาดใหญ่มากเช่นเดียวกันวางอยู่ ด้านบนมีควันโพยพุ่งออกมา กลิ่นหอมอ่อนๆ คละคลุ้งไปทั่วบริเวณ ใกล้ๆ กันมีหญิงวัยกลางคนนั่งห่อขนมที่ใช้เพียงใบตองเป็นหีบห่อ แม้จะไม่มีเครื่องจักรในการผลิต แต่ทุกอย่างดูสะอาดสะอ้านหมดจด ทีภพยืนตาค้างมองดูกรรมวิธีการทำขนมที่เขาชื่นชอบโดยไม่ไหวติง
“คุณที คุณทีคะ” พริมสะกิดเจ้านาย ก่อนที่หญิงกลางคนจะหันเข้ามา
“พริม” หญิงกลางคนวางมือจากขนมแล้วหันมาเรียกชื่อเธอด้วยความแปลกใจ
“ลูกพาใครมา”
“ใช่ค่ะ แต่ว่า…พรุ่งนี้คุณแทนไม่ต้องไปส่งเหมือนทุกครั้งนะคะ” หญิงสาวหันหน้าหวานกลับมาหาชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี
“ทำไม” แทนคุณทำคิ้วขมวดผูกติดกันด้วยความสงสัย เสียงเข้มที่เปล่งออกมาทำให้หญิงสาวหุบยิ้ม
“พรุ่งนี้วันเกิดพ่อของทิชาค่ะ ทิชาอยากใช้เวลาอยู่กับพ่อให้นาน เพราะงั้นทิชาเลยไม่อยากให้คุณแทนเสียเวลากับทิชาที่บ้านพ่อค่ะ” ที่จริงแล้วเธอไม่ต้องการให้แทนคุณไปส่งเหมือนเช่นทุกครั้ง เพราะเขามักจะมีเวลาอย่างจำกัด บ้างมีงานด่วน บ้างประชุมด่วน สุดท้ายมีเพียงเวลาอันที่น้อยนิดได้อยู่กับพ่อ
แทนคุณหันกลับมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง พลางกัดกรามแน่นทันที ที่หญิงสาวพูดจบ หน้าของนายดินแล่นเข้ามาในโสดสมอง ทำให้ปวดศีรษะขึ้นมาฉับพลัน จนต้องยกมือขึ้นมาจับเพื่อบรรเทาอาการ
“วันพรุ่งนี้วันเกิดพ่อคุณอย่างนั้นหรือ” ชายหนุ่มย้ำถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ หลังจากที่เงียบไปใช้ความคิดครู่หนึ่ง
“ค่ะ” นันทิชาตอบโดยไม่มองหน้าเขา เพราะสายตาจับจ้องอยู่กับตัวหนังสือบนเอกสาร
“ผมขอโทษนะ ผมลืมไปพรุ่งนี้ผมมีงานด่วนให้คุณช่วยทำ” มือที่พัลวันอยู่หยุดชะงัก หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มทันที คำสั่งของแทนคุณกระชากเอาความหวังที่มีในวันรุ่งขึ้นหายไปในพริบตา ก่อนที่มือบางวางเอกสารในมือลงช้าๆ ด้วยความสิ้นหวัง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลิขิตรัก ในกรงแค้น