ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 93

“ทิชาถามอะไรคุณอย่างได้ไหมคะ” แทนคุณพยักหน้าสายตายังคงมองเธอไม่ละ

“ทิชาทราบดีค่ะ ว่าถ้าหากทิชาดื้อจะออกไปอยู่ข้างนอกเอง ทิชาสามารถทำได้เพราะไม่ได้อยู่ในสัญญาพวกนั้น แต่ที่ทิชายังอยู่เพราะคุณและป้านาต่างก็รั้งทิชาเอาไว้ แต่ที่ทิชาแคลงใจคือคุณจ้างทิชามาทำงานเลขาแต่ทำไมทิชาถึงไม่เคยได้ทำตำแหน่งนั้นเลยคะ ทั้งที่มีชื่อในบริษัทคุณและก็เป็นตำแหน่งนั้น” นันทิชาผู้ซึ่งไม่เคยรับรู้เหตุการณ์ต่างๆ ผ่านเข้ามาแม้สักครั้ง เหตุการณ์วุ่นวายที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะผีมือและแรงอาฆาตของเขาที่มีต่อบิดาของเธอ ถึงแม้ในเวลานี้มันได้จบลงไปแล้ว แต่เขาก็อยากจะจบเรื่องราวนี้ไปพร้อมกับการตายของนายดินเช่นกัน

“ผมตอบคุณตรงๆ ก็ได้นะ ผมขาดแม่บ้านและคุณก็รู้จักป้านาเป็นอย่างดี คนที่จะเข้ามาอยู่ในบ้านผมต้องเป็นคนที่ไว้ใจได้ ผมจึงเลือกคุณครั้นจะให้เงินเดือนน้อยๆ ก็คงไม่สมกับที่คุณเรียนจบมา ผมไม่ได้ผิดสัญญานะเพราะในนั้นไม่ได้ระบุตำแหน่งงานของคุณ และที่ผมพยายามรั้งคุณไม่ให้คุณออกไปอยู่ข้างนอกนั่นเพราะถ้าคุณออกไป ผมก็ต้องเสียเวลาหาคนใหม่เข้ามาทำงานบ้านพวกนั้นแทนคุณ เพราะงั้นผมไม่เสียเวลาเปล่าหรือ คราวนี้คุณรู้แบบนี้แล้วยังอยากจะทำงานกับผมไหม” แทนคุณพยายามหลบเลี่ยงความจริง ซึ่งเขาเองก็มีเลขาที่เก่งมากที่สุดในมืออยู่แล้วและไม่มีใครสามารถทำหน้าที่นั้นแทนเลขาของเขาได้ ซึ่งเหตุนี้เองก็ทำให้ทีภพกังขาเขามาจนถึงทุกวันนี้

“ทิชาเข้าใจแล้วค่ะ แล้วถ้าทิชาไม่ทำงานบ้านแล้วล่ะคะ เพราะคุณให้ทิชาอยู่ในตำแหน่งเลขา แม้ไม่ได้อยู่ในสัญญาก็ตาม แต่คุณก็เคยรับปากทิชาไว้นี่คะ” หญิงสาวเริ่มลอยหน้าลอยตาแกล้งเขาอีก

“นี่คุณกำลังจะแกล้งผมอีกแล้วหรือ อยากโดนเหมือนที่แกล้งผมคราวก่อนใช่ไหม” หญิงสาวก้มหน้าทันทีเธอไม่อยากนึกถึงเรื่องราวผิดพลาดนั้นอีก ตอนนี้อย่างน้อยคำตอบของแทนคุณก็ทำให้นันทิชาคลายความสงสัยที่เก็บเอาไว้มาตลอดได้แล้ว เพียงเพราะเธอสนิทและเปรียบเสมือนหลานสาวคนหนึ่งของป้านา เขาจึงเลือกเธอเข้ามาอยู่ในบ้านเพราะเขาไว้ใจเธอ ทุกอย่างคงเป็นแบบนี้สินะ หญิงสาวถอนหายใจแล้วเหลือบมองเขาอีกครั้ง เธอจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดในระยะเวลาสามปีตามสัญญา เมื่อหมดแล้วเธอขอออกไปใช้ชีวิตที่เป็นอิสระ ตอนนี้เงินไม่ใช่ตัวแปรสำคัญในชีวิตอีกแล้ว

“ที่คุณเงียบคุณกำลังคิดจะออกไปจากผมใช่ไหม”

“คุณแทนรู้ได้อย่างไรคะ” หญิงสาวมองเขาอย่างแปลกใจ

“รู้สิ ก็คุณคิดแบบนั้นมาตลอดไม่ใช่หรือ ทีแรกคุณคิดทนอยู่เพราะเงินเพื่อใช้ดูแลพ่อของคุณ ตอนนี้เงินเดือนพวกนี้คงไม่จำเป็นมากเหมือนเมื่อก่อน คุณจึงอยากเร่งเวลาให้พ้นสามปีไปเร็วๆ ใช่ไหม ผมพูดถูกหรือเปล่า” หญิงสาวนิ่งเงียบเลี่ยงการสบตา แทนคุณมองเธอด้วยความรู้สึกเจ็บปวด เพียงแค่คิดว่าเธออยากออกไปจากชีวิตเขา ส่งผลให้เขารู้สึกทรมานใจได้ถึงเพียงนี้ ชายหนุ่มถอนหายใจยาว พยายามเก็บความรู้สึกนั้นไว้แล้วลุกขึ้น เพื่อเดินไปเข้าห้องน้ำ

“คราวหลังกระโปรงสั้นๆ แบบนี้ไม่ต้องใส่มาแล้วนะ ดูเวลานั่งสิสั้นขึ้นมาตั้งเยอะ” เขาเดินผ่านเธอไป หากแต่วกกลับมาย้ำเสมือนเป็นคำสั่ง ก่อนจะถอดเสื้อนอกออกมาคลุมไว้ให้ แล้วหันหลังเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรต่อ

ถ้าเจ้านายดีกับเธอแบบนี้ไปตลอดคงดีสินะ อย่างน้อยเธอก็มีกำลังใจทำงานให้เขาต่อ โดยไม่ต้องมีปัญหาเหมือนที่ผ่านมา หญิงสาวพยายามพูดกับตัวเอง ก่อนจะใช้มือน้อยๆ ตักอาหารเข้าปาก แทนคุณแอบหันกลับมามองนันทิชาด้วยความเจ็บปวด ไม่รู้ว่าจะมีความสุขแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ตอนนี้เขารู้เต็มหัวใจแล้วว่าเขารัก” นันทิชา” จนหมดหัวใจ