ลิขิตรัก ในกรงแค้น นิยาย บท 95
สรุปบท บทที่ 95 ผมบ่นคุณยังเหนื่อยกว่า: ลิขิตรัก ในกรงแค้น
สรุปตอน บทที่ 95 ผมบ่นคุณยังเหนื่อยกว่า – จากเรื่อง ลิขิตรัก ในกรงแค้น โดย ทีปสิขา
ตอน บทที่ 95 ผมบ่นคุณยังเหนื่อยกว่า ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง ลิขิตรัก ในกรงแค้น โดยนักเขียน ทีปสิขา เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ทั้งสองใช้เวลาเลือกชุดกันอยู่นานพอสมควรแก่การเดินทางกลับบ้าน เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวได้เป็นตัวของตัวเองอย่างที่สุด เพราะแทนคุณคนเก่าได้เปลี่ยนไปแล้ว เธอได้เจ้านายคนใหม่ที่แสนใจดีกลับมาแทนที่ เป็นความมหัศจรรย์ที่โรคไบโพล่าร์ของเขาหายไป
“คุณแทนรู้ไหมคะ ว่าเมื่อก่อนทิชา กลัวและไม่ชอบคุณแทนมากๆ” หญิงสาวเดินก้มหน้าอยู่ด้านข้าง ได้พยายามปลดปล่อยสิ่งที่เคยอัดอั้นภายในใจออกมา
“รู้สิ” แทนคุณเหลือบมองดูคนตัวเล็กด้วยรอยยิ้ม
“แล้วทำไมคุณแทน...” หญิงสาวยังพูดไม่จบกลับถูกดึงมือไปจับ
“ไม่ต้องถาม ไม่ต้องสงสัยอะไรทั้งนั้น เอาเป็นว่าที่ผ่านมาผมขอโทษ ผมเป็นเจ้านายที่ไม่ได้เรื่อง พอใจยัง” หญิงสาวเบิกตาโพลงด้วยความประหลาดใจ คนอย่างเขาโทษตัวเองเป็นด้วยหรือ เพราะที่ผ่านมาไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องน้อย เขาจะโทษเธอว่าเป็นฝ่ายผิดเสมอ
“คุณแทน...” หญิงสาวไม่คุ้นชินกับนิสัยใหม่ของเจ้านาย ก่อนจะเงียบไปครู่หนึ่ง
“ทิชาไม่ได้ว่าอะไรคุณแทน แต่...แค่...ตอนนี้ทิชาอยากจะบอกว่า ทิชาสบายใจที่จะทำงานกับคุณมากกว่าเมื่อก่อนเท่านั้นเอง” แทนคุณค่อยๆ ปล่อยมือหญิงสาวออกช้าๆ แล้วพยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไรต่อ หากนันทิชารู้ความจริงเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด นั่นจะเป็นหายนะสำหรับเขา แทนคุณเหลือบมองนันทิชาอีกครั้ง ได้แต่ภาวนาให้เรื่องราวความลับนั้นตายลงไปพร้อมกับบิดาของเธอ
“คุณทีคะ เราวิ่งกันมานานมากแล้วพอแค่นี้เถอะค่ะ ขืนวิ่งต่อไปอีก มีหวังพริมได้หมดแรงตายอยู่ตรงนี้แน่ๆ เลยค่ะ” เสียงหอบอ่อนแรง ของหญิงร่างอวบที่กำลังวิ่งอยู่ในสวนสาธารณะ หันไปบอกเจ้านายที่วิ่งอยู่ด้านข้าง ก่อนที่ฝีเท้าของเขาจะชะลอและค่อยๆ หยุดเดิน
“อะไรกันคุณ...วิ่งแค่นี้เหนื่อยแล้วหรือ ทีตอนยัดอาหารเข้าไปไม่เห็นบ่นแบบนี้” ชายหนุ่มคว้าผ้าที่คอของเขา ขึ้นมาเช็ดเหงื่อออก
“พริมไม่ไหวแล้วจริงๆ ค่ะ หยุดพักก่อน” ฝีเท้าของเธอหยุดก้าว ทีภพหันมาคว้าแขนเธอไว้ แล้วใช้กำลังดึงเธอให้วิ่งตามไปอีกสักพัก
“คุณทีคะ ร้อนไหมคะ พริมถอดเสื้อให้ไหมคะ อากาศวันนี้ร้อนดีนะคะ”
“...” ชายหนุ่มไม่ตอบคำถาม ก่อนจะปล่อยมือออกจากคนพูดจาเพ้อเจ้อ แล้ววิ่งนำออกไป ทิ้งเธอไว้ด้านหลัง
“โถ่...คุณที” หญิงสาวไม่ยอมแพ้ กลับเร่งฝีเท้าไล่ให้ทันเจ้านาย
“ไม่ได้เห็นกล้าม อกของเทรนเนอร์ ไม่ได้เห็นกล้าม อกของคุณทีภพ แล้วฉันจะออกกำลังกายเพื่ออะไร ขาดทุนชะมัด พริมเอ๊ย”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลิขิตรัก ในกรงแค้น