บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1427

“เจเรมี่!”

เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ

สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำ

เมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์

เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ

“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”

เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด

“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…”

“ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน

“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”

จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์

หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน

“เจเรมี่ดีขึ้นมากแล้ว เขาจะไม่เป็นไรถ้าได้แช่อยู่ในน้ำแข็งสักครู่เพื่อให้ความเจ็บปวดจะบรรเทาลง”

“ขอบคุณนะคะเชอร์ลี่ย์” เมเดลีนขอบคุณแล้วหันกลับไปหาเจเรมี่ เธอจับมือที่ค่อย ๆ อบอุ่นขึ้นของเขา สีหน้าของเธอยังคงเป็นกังวล “คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยังเจเรมี่?”

“อืม ผมดีขึ้นแล้วล่ะ คุณไม่ต้องกังวลมากไปโอเคไหม?” เจเรมี่ยกมือขึ้นโอบไหล่ของเมเดลีนเบา ๆ “อยู่กับผมนะลินนี่”

“ค่ะ ฉันจะอยู่กับคุณ” เมเดลีนเอนตัวไปจับมือของเจเรมี่ให้แน่นขึ้น

ดวงตาของเชอร์ลี่ย์แสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจากไป

เจเรมี่เลิกคิ้วขึ้นเมื่อมองเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของเชอร์ลี่ย์ จากนั้นคิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากัน