บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1426

เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย

“อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลัง

เมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ

“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”

เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน

“อย่าไปนะลินนี่”

“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ

“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”

“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อย

เมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไป

เธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆ

เขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอน

จู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยัง

ตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโชกจนทำให้เห็นส่ววนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน และลอนผมเปียกของเธอก็ถูกมัดรวบเป็นหางม้าต่ำ

เมเดลีนปิดประตูและรู้สึกไม่สบายใจ

เจเรมี่เปลือยท่อนบนแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำ ในขณะที่เชอร์ลี่ย์สภาพแบบนั้น...

‘ไม่ ไม่ ไม่

‘อย่าคิดบ้า ๆ แบบนั้นสิเอวลีน มอนต์โกเมอรี