เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1419

หลังจากอ่านเนื้อหาของข้อความ เจเรมี่ก็หันมามองเมเดลีนที่ยังหลับอยู่

เขากลัวจะรบกวนการนอนของเธอ จึงเลิกผ้าห่มขึ้นเบา ๆ แล้วลงจากเตียง

ขณะที่กำลังสวมรองเท้าแตะเพื่อเดินออกไป เขาก็ได้ยินเมเดลีนพึมพำชื่อของเขา “เจเรมี่”

เจเรมี่หยุดเดินและหันกลับมาอย่างรู้สึกผิด เมื่อเห็นว่าเธอเพียงแค่ละเมอ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ความรู้สึกผิดนั้นก็แล่นพล่านอยู่ในอกอยู่ดี

‘ลินนี่

‘ผมเสียใจ

‘ผมจะกลับมาหาคุณเมื่อจัดการกับเรื่องนี้เสร็จแล้ว’

เจเรมี่สัญญาเงียบ ๆ ก่อนจะหยิบเสื้อแจ็คเก็ตแล้วเดินเบา ๆ ออกจากห้องสวีทไป

ระเบียงของโรงแรมว่างเปล่าและเงียบสงัดเมื่องานเลี้ยงสิ้นสุดลง

เจเรมี่เดินเข้าไปข้างในเพื่อเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังนั่งอยู่ข้างบาร์

ใต้โคมไฟถนนสีเหลืองจาง ๆ เธอคนนั้นกำลังจิบไวน์ด้วยท่าทางสบาย ๆ ลอนผมสีม่วงของเธอปลิวสยายไปทั่วไหล่อันเรียบเนียน รูปร่างที่โค้งเว้าของเธอดูเย้ายวนใจยิ่งกว่าเมื่ออยู่ภายใต้แสงไฟยามค่ำคืน

ถึงอย่างนั้นเจเรมี่ก็ไม่ได้สนใจความงามตรงหน้า เขาเดินไปยืนข้างหลังเธอแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ผมไม่เคยคิดเลยว่าเราจะได้เจอกันอีก เชอร์ลี่ย์”

ผู้หญิงที่ชื่อเชอร์ลี่ย์หยุดดื่มกลางคัน เธอวางแก้วในมือลง ก่อนจะจัดผมแล้วหันกลับมามอง

โคมไฟข้างถนนส่องแสงบนใบหน้าที่มึนเมาเล็กน้อยทำให้ดูน่าหลงใหลยิ่งขึ้น

เธอคนนั้นค่อย ๆ เดินไปหาเจเรมี่ด้วยรองเท้าส้นสูง ก่อนจะเอื้อมมือไปแตะใบหน้าของเขา ทว่าเจเรมี่รีบเบี่ยงตัวหลบจากเธอ

“ผมไม่เล่น”

“นี่เรียกว่าเล่นแล้วเหรอ?” เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณลืมเรื่องเมื่อหกเดือนนั้นไปแล้วเหรอ เจเรมี่? เรา ‘เล่น’ ด้วยกันบ่อย ๆ ไม่ใช่เหรอ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ