รอยยิ้มของมาเดลีนเบ่งบานขณะที่เธอมองหน้าเจเรมี่ คำพูดของเธอทำให้เมเรดิธโกรธจนเส้นเลือดเริ่มปูดขึ้นที่หน้าผาก
“อย่าได้คิดที่จะเข้ามาเป็นมือที่สามของฉันกับเจเรมี่นะ วีล่า ควินน์! ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขารัก แล้วทำไมเขายังจะต้องอยากแต่งงานกับเธอด้วย?”
เหตุการณ์มาถึงขั้นนี้ ในที่สุดเมเรดิธรีบลงจากเตียงด้วยความทุกข์ใจแล้ววิ่งไปหาเจเรมี่ น้ำตาที่คลอเบ้าก็แสดงให้เขาเห็นว่าเธอบอบบางเพียงใด
“เธอโกหก ใช่ไหม เจเรมี่? บอกฉันทีว่าเธอโกหก”
“เธอไม่ได้โกหก” เจเรมี่ไม่ลังเลที่จะตอบมันออกไปและคำตอบของเขาทำให้เมเรดิธตาค้าง
มาเดลีนยิ้มออกมาอย่างพอใจ “ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณไปช่วยฉันไม่ทัน เจเรมี่ วันนี้คุณว่างไหม? ฉันแค่อยากจะขอบคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ”
“ผมว่าง” เขาตอบเบา ๆ หันไปหามาเดลีน “ร่างกายของคุณฟื้นตัวเต็มที่แล้วเหรอ?”
“ใช่ ดีขึ้นเยอะแล้ว” มาเดลีนฉีกยิ้มก่อนจะหันไปมองเมเรดิธโดยสื่อความหมาย “ฉันต้องขอขอบคุณ คุณครอว์ฟอร์ด สักหน่อยแล้ว ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเจเรมี่ห่วงใยฉันมากแค่ไหนถ้ามันไม่เกิดเหตุการณ์ที่น่าวิตกขนาดนั้นที่เธอเป็นคนลากฉันเข้าไป”
เมเรดิธหน้าแดงด้วยความอับอาย เมื่อเห็นเจเรมี่ขมวดคิ้ว เธอเริ่มร้องไห้และเปลี่ยนเรื่อง “ทำไม? ทำไมทุกคนต้องทำร้ายฉันด้วย? ฉันทำผิดอะไร? จะทำให้ฉันถึงตายก่อนใช่ไหมเธอถึงจะยอมหยุด?”
เธอคร่ำครวญ จากนั้นเธอเอามือผลักที่อกมาเดลีนก่อนที่เธอจะวิ่งออกไป
เจเรมี่ใช้มือประคองเอวของเธอไว้ขณะที่เธอสูญเสียการทรงตัว
มาเดลีนพบว่าตัวเองตกอยู่ไหนอ้อมกอดของเจเรมี่อีกครั้ง กลิ่นโคโลญหอมเย็นของเขาทำให้จมูกของเธอสั่นสะเทือน รบกวนการเต้นของหัวใจและการหายใจที่สม่ำเสมอนั่น
เธอประคองตัวเองให้ยืนตรงอย่างรวดเร็ว และดึงตัวเองออกจากการเกาะกุมของเจเรมี่ก่อนที่จะมองไปยังทางที่เมเรดิธเพิ่งวิ่งไป “คุณจะไม่ตามเธอไปเหรอ? จะเป็นยังไงถ้าเธอต้องการที่จะกระโดดตึกอีก...”
เจเรมี่ขัดจังหวะด้วยการเยาะเย้ยเล็กน้อยก่อนที่มาเดลีนจะพูดจบ “ถ้าเธอฆ่าตัวตายจริง ๆ คงมีบางอย่างที่ถูกเตรียมการไว้ก่อนที่เธอจะโดดเหมือนครั้งก่อน”
มาเดลีนตกใจในคำตอบของเขา
เขากำลังบอกเป็นนัยว่าเขามองการเสแสร้งของเธอออก?
“ผมคิดว่าคุณต้องการที่จะขอบคุณผมซะอีก? ไปกันเถอะ” เจเรมี่หันกลับมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...