บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 296

แม้จะพยายามหาข้ออ้างอย่างดีที่สุดในตอนนี้มาอธิบายยังไงกับเขาก็ตาม เจเรมี่ยังมองเธอด้วยสายตาที่ผิดหวังและมีความสงสัยปนอยู่ในนั้น

“เจเรมี่…”

“คุณไม่มีอะไรเลยที่เหมือนกับเมื่อครั้งที่เราทั้งคู่ยังเป็นเด็ก” เจเรมี่พูดเสียดสี “มันมาถึงจุดที่ผมอดคิดไม่ได้ว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวกันกับที่ผมเคยเจอในตอนเด็ก”

ดวงตาของเมเรดิธหดตัวลงอย่างกังวลกับคำพูดของเขา “เป็นไปไม่ได้! ฉันคือลินนี่ของคุณ เจเรมี่!”

“ลินนี่” เจเรมี่มองเมเรดิธอย่างครุ่นคิดขณะที่เขาเอ่ยชื่อเธอออกมาก่อนจะดึงแขนของเขากลับจากการเกาะกุม “ผมจะตรวจสอบให้ละเอียดกว่านี้ คุณก็ควรจะหวังไว้ว่ามันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องอะไรกับคุณ”

“...” เมเรดิธพูดไม่ออกขณะที่เธอยืนอยู่ที่เดิม เธอเเฝ้ามองขณะเจเรมี่หันหลังจากไป เธอขบกรามแน่นพร้อมกับกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด

เจเรมี่จะไม่มีทางรู้ว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!

...

สองวันต่อมา มาเดลีนลงนามในเอกสารสำหรับการออกจากโรงพยาบาลเสร็จเรียบร้อยก่อนที่เธอจะเดินตรงไปยังห้องที่เมเรดิธพักฟื้นอยู่

ขณะยืนอยู่ที่หน้าประตู เธอได้ยินเสียงที่นุ่มนวลเอโลอิสที่พูดกับเมเรดิธ ความรักของแม่ที่เอโลอิสทำหน้าที่นั้นไม่มีมีวินาทีไหนที่ขาดตกบกพร่องเลย หัวใจของมาเดลีนจับเป็นก้อนแน่นขณะที่เธอรับฟังมันทั้งหมด

แม่แท้ ๆ ของเธอกำลังปกป้องปีศาจที่น่ากลัวและแสนชั่วร้ายคนนี้อยู่

ทันใดนั้นเอโลอิสได้เปิดประตูออกมา มาเดลีนรีบหันหลังไปซ่อนอยู่ข้างมุมกำแพง จนกระทั่งเธอแน่ใจว่าเอโลอิสเดินไปไกลพอสมควรแล้วเธอก็ค่อย ๆ ย่องเข้าไปที่ห้องของเมเรดิธ

สีหน้าของเมเรดิธน่ากลัวทันทีที่เห็นมาเดลีน เธอผิดหวังที่ไม่ใช่เอโลอิสที่เป็นคนเปิดเข้ามา

“วีล่า ควินน์!”

“ใช่ตัวเป็น ๆ เลยล่ะ” มาเดลีนยกยิ้มขึ้นอย่างเชื่องช้าขณะที่เธอเข้าไปในห้อง “อะไรกัน? เธออยู่คนเดียเหรอ? ฉันคิดว่าาเจเรมี่จะอยู่กับเธอซะอีก รู้งี้ฉันไม่มาดีกว่า”

“...” มุมปากของเมเรดิธกระตุก “ระวังคำพูดหน่อย วีล่า เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงมาเรียกเจเรมี่แค่ชื่อเท่านั้น? เธอต้องการมาบอกอะไรที่มีความหมายมากกว่านั้นไหม?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ