แม้จะพยายามหาข้ออ้างอย่างดีที่สุดในตอนนี้มาอธิบายยังไงกับเขาก็ตาม เจเรมี่ยังมองเธอด้วยสายตาที่ผิดหวังและมีความสงสัยปนอยู่ในนั้น
“เจเรมี่…”
“คุณไม่มีอะไรเลยที่เหมือนกับเมื่อครั้งที่เราทั้งคู่ยังเป็นเด็ก” เจเรมี่พูดเสียดสี “มันมาถึงจุดที่ผมอดคิดไม่ได้ว่าคุณไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวกันกับที่ผมเคยเจอในตอนเด็ก”
ดวงตาของเมเรดิธหดตัวลงอย่างกังวลกับคำพูดของเขา “เป็นไปไม่ได้! ฉันคือลินนี่ของคุณ เจเรมี่!”
“ลินนี่” เจเรมี่มองเมเรดิธอย่างครุ่นคิดขณะที่เขาเอ่ยชื่อเธอออกมาก่อนจะดึงแขนของเขากลับจากการเกาะกุม “ผมจะตรวจสอบให้ละเอียดกว่านี้ คุณก็ควรจะหวังไว้ว่ามันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องอะไรกับคุณ”
“...” เมเรดิธพูดไม่ออกขณะที่เธอยืนอยู่ที่เดิม เธอเเฝ้ามองขณะเจเรมี่หันหลังจากไป เธอขบกรามแน่นพร้อมกับกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด
เจเรมี่จะไม่มีทางรู้ว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!
...
สองวันต่อมา มาเดลีนลงนามในเอกสารสำหรับการออกจากโรงพยาบาลเสร็จเรียบร้อยก่อนที่เธอจะเดินตรงไปยังห้องที่เมเรดิธพักฟื้นอยู่
ขณะยืนอยู่ที่หน้าประตู เธอได้ยินเสียงที่นุ่มนวลเอโลอิสที่พูดกับเมเรดิธ ความรักของแม่ที่เอโลอิสทำหน้าที่นั้นไม่มีมีวินาทีไหนที่ขาดตกบกพร่องเลย หัวใจของมาเดลีนจับเป็นก้อนแน่นขณะที่เธอรับฟังมันทั้งหมด
แม่แท้ ๆ ของเธอกำลังปกป้องปีศาจที่น่ากลัวและแสนชั่วร้ายคนนี้อยู่
ทันใดนั้นเอโลอิสได้เปิดประตูออกมา มาเดลีนรีบหันหลังไปซ่อนอยู่ข้างมุมกำแพง จนกระทั่งเธอแน่ใจว่าเอโลอิสเดินไปไกลพอสมควรแล้วเธอก็ค่อย ๆ ย่องเข้าไปที่ห้องของเมเรดิธ
สีหน้าของเมเรดิธน่ากลัวทันทีที่เห็นมาเดลีน เธอผิดหวังที่ไม่ใช่เอโลอิสที่เป็นคนเปิดเข้ามา
“วีล่า ควินน์!”
“ใช่ตัวเป็น ๆ เลยล่ะ” มาเดลีนยกยิ้มขึ้นอย่างเชื่องช้าขณะที่เธอเข้าไปในห้อง “อะไรกัน? เธออยู่คนเดียเหรอ? ฉันคิดว่าาเจเรมี่จะอยู่กับเธอซะอีก รู้งี้ฉันไม่มาดีกว่า”
“...” มุมปากของเมเรดิธกระตุก “ระวังคำพูดหน่อย วีล่า เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงมาเรียกเจเรมี่แค่ชื่อเท่านั้น? เธอต้องการมาบอกอะไรที่มีความหมายมากกว่านั้นไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...