มาเดลีนตำหนิเขาและเธอพยายามตั้งคำถามเมื่อเจเรมี่เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น
เขาจำทุกอย่างได้ชัดเจน ในวันนั้น ลมกระโชกแรงและหิมะตกหนักมาก มาเดลีนตัวสั่นอย่างมากขณะที่เธอถือโกศไว้ในอ้อมแขน และฟันของเธอก็เปื้อนเลือดอีกด้วย เธอดูน่าสงสารราวกับหุ่นเชิดที่พ่ายแพ้ อย่างไรก็ตาม สายตาของเธอกำลังประท้วงสิ่งที่เขาทำอย่างมุ่งมั่น
เธอพูดว่า “เจเรมี่ ฆ่าฉันเถอะ ฉันไม่อยากเจอนายอีกแล้ว”
เธอยังกล่าวอีกว่า “เจเรมี่ นายจะต้องเสียใจ!”
ทว่า ในตอนนั้น เขาได้ตอบกลับอย่างเย่อหยิ่งว่า “คำว่า 'เสียใจ' มันไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของฉันหรอก”
มาเดลีนเยาะเย้ยเมื่อเห็นเจเรมี่กำลังครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ
“มีอะไรผิดไปหรือเปล่า? นายจำทุกอย่างที่นายทำได้ไหม? นายจำได้ไหมว่านายมั่นใจว่าลูกของเราเป็นเด็กแสบที่นายแทบรอไม่ไหวที่จะทุบกระดูกของเขาให้เป็นฝุ่น?”
เจเรมี่มีสติกลับมาอีกครั้งหลังจากที่มาเดลีนพูดคำเหล่านั้นอย่างประชดประชัน
เขาจำพฤติกรรมอันเลือดเย็นของเขาได้ เขารู้สึกราวกับว่าการทำเรื่องไม่ดีที่ผ่านของเขากำลังจะกลืนกินเขา
'ในที่สุดฉันก็รู้ว่าหัวใจของเธอต้องเจ็บปวดแค่ไหนในตอนนั้น'
“เจเรมี่ หยุดแสร้งทำเป็นขอโทษสักทีเถอะ ไม่ว่านายจะพูดหรือทำอะไร มันไม่สามารถแก้ไขความเจ็บปวดที่นายให้กับฉันได้หรอก”
มาเดลีนมองเขาอย่างเย็นชา ในสายตาของเธอมันไม่มีความปรารถนาหรือชื่นชมเลยสักนิด มันมีเพียงแค่ความโกรธเท่านั้น
“ในตอนนั้น ฉันคิดว่าคุณปู่ของฉันป่วยมาก ฉันจึงขอยืมเงินนาย แต่นายไม่เพียงแค่ปฏิเสธ นายยังทำฉันขายหน้าต่อหน้าเมเรดิธ นายเชื่อคำโกหกของเธอและเชื่อว่าฉันมีความสัมพันธ์กับชายอื่น และนายยังเรียกลูกของเราว่าไอ้เด็กแสบอีกด้วย!
“เป็นเพราะอุบายของเมเรดิธ นายเลยคิดว่าฉันกำลังหลอกเอาเงินของนาย และคิดว่าฉันโกหกเรื่องความเจ็บป่วยของคุณปู่ฉัน นายยอมให้โรสกับจอห์นทำร้ายฉัน รู้ไหมว่าฉันทรมานแค่ไหน?”
“ฉันอาเจียนเป็นเลือดหลังจากที่จอห์นเตะฉัน ฉันเจ็บจนยืนไม่ไหว แต่นายกลับพาเมเรดิธไปโรงพยาบาลแทน ในตอนนั้นฉันคิดว่าที่ฉันทำไปเพราะฉันรักนาย แต่ทำไมฉันต้องมาทนทุกข์กับผลลัพธ์ที่เจ็บปวดแบบนี้ด้วย ในที่สุด ฉันเข้าใจว่าฉันรักคนผิดไปแล้วจริง ๆ”
หลังจากที่เธอพูดออกไปอย่างนั้น มาเดลีนก็ถอนหายใจ ดวงตาของเธอเปียกไปด้วยน้ำตาเพราะปมในใจที่เจ็บปวดของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...