บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 450

คาเลนรู้สึกตกใจมาก แต่เธอไม่คิดที่จะเดินจากไป ในทางกลับกัน เธอเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเจเรมี่

“เจเรมี่ แม่มีเรื่องสำคัญจะบอก!” คาเลนดูบ้าคลั่ง “มาเดลีนยังไม่ตาย! เธอคือ วีล่า ควินน์! เธอยอมรับเมื่อสองวันก่อน! เธอคือมาเดลีนจริง ๆ!” คาเลนกล่าวอย่างหงุดหงิด แต่เธอกลับเห็นว่าเจเรมี่ไม่ตกใจอะไร มีบางอย่างแวบเข้ามาในความคิดของเธอ “เจเรมี่ ลูก… ลูกรู้เรื่องนี้แล้วหรือยัง? ลูกรู้เรื่องนังสารเลวมาเดลีนแล้วหรือยัง?”

หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น เจเรมี่ก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ

ดวงตาเย็นชาของเขา ทำให้คาเลนเงียบเมื่อได้เห็น

เจเรมี่ยืนขึ้นอย่างนิ่งเฉยและจากไปโดยไม่ทำอะไรเลย

คาเลนเดินไล่ตามลูกชาย “เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้นตอนนี้? ลูกจะเผิกเฉยกับมาเดลีนเหรอ? ลูกรู้ไหมว่ามันทำอะไรในสองวันที่ผ่านมา? เจเรมี่ อย่าประมาทเกินไป ผู้หญิงคนนั้นกลับมาเพื่อแก้แค้น! เจเรมี่ เจเรมี่!”

ไม่ว่าคาเลนจะไล่ตามเขามากแค่ไหน เจเรมี่ก็ไม่สนใจเธอ

คาเลนกระทืบเท้าของเธอด้วยความหงุดหงิด จากนั้นเธอก็หันไปหาข่าวเกี่ยวกับบริษัทจากหัวหน้าแผนกคนอื่น ๆ

คงจะดีกว่านี้ถ้าเธอไม่ถาม หลังจากที่เธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็เกือบจะสลบไป

เธอคิดไม่ถึงว่ามาเดลีนที่ ‘เกิดใหม่’ จะมีอำนาจและกล้าหาญมาก เธอเกือบจะเข้ายึดครองบริษัทวิทแมนทั้งหมด

หลังจากที่มาเดลีนออกจากบริษัทวิทแมนไป เธอมุ่งหน้าไปที่สถานีตำรวจ

ในตอนนี้เธอได้รวบรวมหลักฐานที่เมเรดิธฆ่าเลน เธอยื่นหลักฐานที่เกี่ยวข้องให้ตำรวจ

และในเวลาเดียวกัน เธอยังได้แจ้งความว่าเมเรดิธฆ่า บริทนีย์ มอนต์โกเมอรี อีกด้วย แต่เธอไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับคดีนี้

จากนั้นเธอก็ซื้อดอกเบญจมาศสีขาวและไปที่หลุมศพของเลน

เธอวางดอกไม้ลงและจุดเทียนก่อนจะโค้งคำนับ

เจเรมี่ปล่อยให้มาเดลีนพูดดูถูกเขา เขาค่อย ๆ เดินไปที่หลุมศพและวางดอกไม้ลง หลังจากนั้นก็โค้งคำนับ

“เจเรมี่ หยุดแสร้งทำได้แล้ว ถ้านายไม่ปล่อยให้เมเรดิธปล่อยให้เธอททำทุกอย่าง คุณปู่ของฉันคงไม่ต้องมาอยู่ที่นี่ เมเรดิธเป็นฆาตกรและนายก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับเธอ”

เจเรมี่ประหลาดใจเมื่อได้ยินแบบนั้น

เขาไม่รู้ว่าเมเรดิธมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเลนด้วย

“ไปให้พ้น เอาดอกไม้ของนายไปด้วย อย่าทำให้หลุมศพของคุณปู่ของฉันต้องสกปรก” มาเดลีนกล่าวด้วยความรังเกียจ

เมื่อเจเรมี่ยังคงไม่ขยับไปไหน เธอจึงเดินไปหยิบดอกไม้ที่เขาวางไว้ก่อนจะโยนมันลงไปที่เท้าของเขา

“เจเรมี่ นายคิดว่าฉันจะให้อภัยทุกอย่างที่นายทำหลังจากเอาดอกไม้โง่ ๆ นี่มาเคารพหลุมศพเหรอ? ผ่านมาสี่ปีแล้ว แต่ฉันจะไม่มีวันลืมว่านายปล่อยละเลยหลุมฝังศพของคุณปู่และขุดขี้เถ้าต่อหน้าฉันเพื่อล้างแค้นให้เมเรดิธในวันนั้น! นายยังจำได้ไหมว่านายทำอะไรลงไป?”