บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 449

มาเดลีนพูดจบโดยไม่ลังเล เธอกวาดสายตามองไปทั่วใบหน้าของเจเรมี่ ก่อนที่เธอจะเดินจากไป

เจเรมี่จับมือของมาเดลีนไว้เพียงต้องการให้เธอหยุดเดิน

เธอมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “มีอะไรอีก? นายอยากจะลงโทษฉันด้วยวิธีป่าเถื่อนของนายหรือไง? เจเรมี่ ฉันไม่ใช่มาเดลีนคนเดิมที่ยอมให้นายดูถูกและทำให้อับอายอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่กลัวนายหรอก!”

เธอมองเข้าไปในดวงตาลึกลับของผู้ชายคนข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ดวงตาที่มั่นคงของเธอที่ทำให้เธอดูเย่อหยิ่งและอยู่เหนือกว่าผู้ยิ่งใหญ่คนไหน ๆ

เจเรมี่ไม่ได้โกรธ ดวงตาที่ชวนหลงใหลของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าที่ไร้ที่ติของมาเดลีน ขณะที่เขามองตรงมาที่เธอ

อันที่จริง เขารู้อยู่แล้วว่าสิ่งที่ผ่านมาที่เธอบอกเขาเป็นแค่เรื่องโกหก

เขาโกหกตัวเองเพื่อให้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเธอ

และในตอนสุดท้าย วันนี้ก็มาถึง

หลังจากนิ่งเงียบไปชั่วขณะ เจเรมี่พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเล็กน้อย “ฉันมีคำถามจะถามเธอ”

มาเดลีนมองชายตรงหน้าเธออย่างเย็นชา แล้วเธอได้ยินเขาถามว่า “เธอยังรักฉันอยู่ไหม?”

มาเดลีนหัวเราะเบา ๆ ราวกับว่าเธอกำลังได้ยินเรื่องตลกขบขัน

หลังจากที่เธอหยุดหัวเราะ เธอก็มองไปที่เขา “เจเรมี่ นายไม่คิดว่านายน่าสมเพชบ้างเหรอเมื่อถามคำถามนั้น? รักนาย? นายสนใจความรักของฉันบ้างไหม? ฉันพนันได้เลยว่านายคงคิดว่ามันน่ารังเกียจสำหรับผู้หญิงอย่างฉันที่หลงรักนาย ใช่ไหม คุณวิทแมน?”

เจเรมี่รู้สึกเจ็บปวดในใจ เขาได้ยินคำตอบที่เขาไม่อยากได้ยิน

เขามองดูดวงตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังของมาเดลีนอย่างสิ้นหวัง

“เจเรมี่ ฉันเคยรักนาย แต่ยิ่งนายทำตัวแย่กับฉันมากเท่าไหร่ ความรักของฉันที่มีต่อนายมันก็ยิ่งลดลง”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ