เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 298

มองเข้าไปในดวงตาที่ซับซ้อนและยากที่จะอ่านของเจเรมี่ มาเดลีนดึงแขนตัวเองกลับมาก่อนที่จะลงจากรถอย่างทันที

เธอยิ้มออกมาอย่างไร้กังวลรู้สึกได้ถึงทุกสายตาที่เขามองตามเธอเมื่อออกจารถมา

ในที่สุดนายก็ได้เห็นตัวตนที่แท้จริงที่น่ารังเกียจของเมเรดิธแล้วใช่ไหม เจเรมี่?

‘โอ้พระเจ้า มันสายเกินไปแล้ว’

‘มันสายเกินไปแล้วกับบาดแผลที่ฉันมีจะไม่มีวันหาย นายอาจต้องการใช้คนที่ฉันเป็นอยู่ในตอนนี้เพื่อปลอบประโลมความรู้สึกผิดในใจของนายได้ อย่างนั้นฉันจะเป็นคนผลักนายไปสู่ความตายของนายเอง’

…

เจเรมี่กลับรถหลังจากที่เขามองดูร่างที่เดินออกไปของมาเดลีนอย่างช้า ๆ จนหายไปจากสายตา

เขาซื้อดอกกุหลาบ 88 ดอกและเดินไปที่สุสาน

มีเรื่องมากมายที่เขาอยากจะพูดออกมาแต่ในตอนนี้เขายืนอยู่ตรงหน้าหลุมศพของเธอคำพูดพวกนั้นกลับถูกกลืนหายไป

ผ่านไปสักพัก เขาพึมพำออกมา “บางทีฉันอาจจะพาผู้หญิงคนนั้นมาพบเธอหากโอกาสมาถึง ฉันแน่ใจว่าเธอจะต้องประหลาดใจแน่ ๆ ที่เห็นว่ามีใครบางคนที่ดูเหมือนเธอขนาดนั้นอยู่บนโลกนี้”

การมองของเขามีความหมายเมื่อจ้องไปที่ชื่อบนหิน แสงอันอบอุ่นของดวงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ร่วงโอบล้อมตัวเขา แต่ทว่ามันไม่สามารถขัดเงาดำที่มุมส่วนลึกในใจของเขาไปได้

หลังจากที่กลับมาจากการไปเยี่ยมหลุมศพแล้ว เจเรมี่ได้ทำการสืบสวนตรวจสอบเกี่ยวกับเหตุการณ์ในการลักพาตัวของวีล่า

คนพวกนั้นยอมรับว่าพวกเขาแต่ละคนสนุกกับเมเรดิธ พวกเขาทั้งสี่คนระบุว่าเมเรดิธเต็มใจที่จะร่วมวงด้วย

ความรู้สึกรังเกียจคลื่นไส้อย่างรุนแรงได้ถูกเพิ่มขึ้นเมื่อเจเรมี่ได้ยินคำสารภาพ

เธอเต็มใจ?

เขารู้ดีว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อในผลของการตรวจสอบครั้งนี้

เมเรดิธเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาตกหลุมรักและเป็นคนเดียวที่เขาเก็บไว้ลึก ๆ ในใจราวกับว่าเธอเป็นความลับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ