ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากในห้องน้ำ เสียงนั้นบ่งบอกว่ากำลังปกป้องเมเรดิธอย่างมาก
สายตาอันเยือกเย็นของเจเรมี่กวาดไปทั่วราวกับพายุน้ำแข็ง “แม่ปล่อยให้เธอเข้ามาเหรอ?”
“มันผิดตรงไหนที่เธอกำลังนอนอยู่บนเตียงนั่น? เธอเป็นคู่หมั้นของแก และทั้งสองคนก็มีแจ็ค เขาสามคนเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว! มันผิดตรงไหนที่ครอบครัวจะอยู่ด้วยกัน?”
คุณนายวิทแมนกล่าวอย่างมั่นใจ เจตนาของเธอเพิ่มขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ เธอไม่รู้เลยว่าท่าทีของเจเรมี่เปลี่ยนไป
“หลังจากที่เมเรดิธผ่านเรื่องร้าย ๆ มันเป็นหน้าที่ของแกที่จะปลอบโยนคู่หมั้นและปลอบใจเธอ แกจะใช้เวลาที่มีทั้งวันหมดไปกับนังแม่มดคนนั้นไม่ได้!”
คุณนายวิทแมนตบบ่าเมเรดิธอย่างเห็นอกเห็นใจ ก่อนที่จะใช้สายตาแข็งกร้าวมองไปที่เจเรมี่
“แม่รู้ว่าแกมีความคิดเป็นของตัวเอง เจเรมี่ แต่คราวนี้แกต้องฟังฉัน เพราะฉันเป็นแม่ของแก! เว้นระยะห่างจากผู้หญิงคนนั้นซะ วีล่า ควินน์ เธอไม่ได้มีดีอะไรนอกจากจะเป็นลางร้ายเท่านั้น ไม่มีทางที่เธอจะไม่รู้เห็นเกี่ยวกับคนทำร้ายเมเรดิธครั้งนี้ได้!”
“แม่เอารูปที่อยู่บนหัวนอนปาลงพื้นหรือเปล่า” เจเรมี่เม้มริมฝีปากขณะสอบถามด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ
ทั้งเมเรดิธและคุณนายวิทแมนถึงกับผงะก่อนที่คนหลังจะตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัวว่า “แล้วถ้าฉันให้ใครมารื้อมันทิ้งไปล่ะ? ยัยบ้านั้นเสียชีวิตไปนานแล้ว ทำไมแกยังแขวนรูปถ่ายของเธอไว้ในบ้านอยู่ได้? มองแล้วอยากจะอาเจียน! แขวนรูปของแกกลับเมเรดิธดีกว่าถ้าแกต้องการแขวนภาพแต่งงานขนาดนั้น!”
คุณนายวิทแมนกอดอก โดยไม่สังเกตว่ามีอากาศเย็นกำลังหมุนวนรอบตัวเธอ
“ฉันบอกแม่บ้านขึ้นมาทำความสะอาดห้องนี้แล้ว ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับยัยบ้านั่นถูกโยนทิ้งไปหมดแล้ว!”
มาถึงตอนนี้ เจเรมี่รีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและเปิดมันออก
และเมื่อเปิดมันออกมาเหลือเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ตัวของมาเดลีนที่เคยสวมขณะมีชีวิตถูกแทนที่ด้วยแบรนด์เนมของเมเรดิธ
เขากำขอบตู้เสื้อผ้าแน่นจนเส้นเลือดโป่งออกมาจากแขนของเขา พายุหิมะเริ่มหมุนวนในดวงตาทันทีที่รู้เมื่อตาของเขาขยายออก ความมืดกำลังกลืนกินตัวเขาเพิ่มมากขึ้น
เสียงแม่ของเขาดังขึ้นด้านหลัง
“โอ้ และเมเรดิธจะอยู่ที่นี่นับจากนี้ ฉันจะบอกสื่อมวลชนว่าสองคนได้แต่งงานกันแล้ว เพราะงั้นควรไปทำความเข้าใจให้นังแม่มดคนั่นรู้ดีกว่าว่าอะไรที่เป็นการดีที่จะบอกให้เธอไสหัวไป!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...