เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 300

ทันทีที่มาเดลีนเข้ามาข้างในรถแล้ว เขาเหยียบคันเร่งมุ่งไปที่เอพริลฮิลล์

ดวงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ร่วงกำลังจะลับขอบฟ้าในขณะที่สายลมพัดความเย็นของทะเลเข้ากระทบหน้า มันเป็นรสชาติของอดีต แต่เมื่อใครบางคนเปลี่ยนไปความรู้สึกในสถานที่แห่งนี้จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

มาเดลีนเกลียดเอพริลฮิลล์ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เจเรมี่พาเมเรดิธมา

เธอยังจำฝังใจเกี่ยวกับเรื่องที่เมเรดิธอธิบายถึงการเจอกันครั้งแรกของเจเรมี่ยังไง มันช่างคล้ายกับของเธอกับเจเรมี่เกือบจะทั้งหมด

มันเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเป็นเพราะโชคชะตาที่ชอบล้อเล่นกับเธอ?

ขณะที่ใช้ความคิดอย่างเงียบ ๆ เธอได้หันหน้าไปในทางที่เจเรมี่เปิดขวดไวน์

“อะไรทำให้คุณว้าวุ่นใจ? ทำไมคุณถึงคิดจะขับรถมาไกลขนาดนี้ บางทีนี่อาจเป็นสถานที่ที่คุณยังจำฝังใจเกี่ยวกับคนที่คุณรักได้?”

มาเดลีนเดินเข้าไปหาเขาแล้วใช้คำพูดที่ทำให้สับสน

“เป็นไปได้ไหมว่านี่คือความทรงจำร่วมกันของคุณและเมเรดิธ?”

ขวดเปิดขึ้นพร้อมกับเสียงป๊อป ขณะที่เสียงของมาเดลีนเบาลง

เจเรมี่เงยหน้าขึ้นสบตาเข้ากับลูกตากลมโตของมาเดลีน มุมปากของเขาขบเม้มอย่างเย้ายวน แต่งแต้มด้วยเสน่ห์บวกกับเสน่ห์ภายใต้แสงสีส้มของท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตก

“คุณจะทำเมินเฉยและมีความสุขได้ไหมเมื่อมีใครบางคนโยนของที่คุณรักออกไป?”

“สิ่งที่คุณรัก? “มาเดลีนมองไปที่เจเรมี่ด้วยความอยากรู้ “เช่นอะไร?”

เธอกดดันเขาเล็กน้อย เจเรมี่เพียงแค่ขยับมุมริมฝีปากของเขาอย่างลึกลับในการตอบคําถาม

เขาเดินไปเอาแก้วไวน์สองใบที่อยู่ในรถ เขาหยิบมาใบหนึ่งเทให้ตัวเองและอีกใบหนึ่งเทให้เธอ “ดื่มกับผมหน่อยสิ”

เสียงทุ่มมีเสน่ห์ของเขาฟังดูเจ้ากี้เจ้าการ แต่มีลุ่มหลงทุก ๆ ทีที่ไม่อาจพรรณนาได้ในดวงตาของเขา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ