LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 109

พิษสวาท | ตอนที่ 108 | พ่อหม้ายลูกติด

รันเวย์ยืนมองเหตุการณ์ตรงหน้าตั้งแต่ต้นจนจบ ก่อนจะกระดกกาแฟดื่มจนหมดแก้ว เพื่อฉลองให้กับการจากไปของแพรวา ก่อนจะเดินกลับมานั่งที่รถตามลำพัง

"หลังจากนี้...เธอจะปลอดภัยแล้ว" ร่างสูงลูบหน้าอกด้านซ้ายของเขาอย่างคิดถึงใครบางคนมากเหลือเกิน

"จะไม่มีใครมาทำร้ายเธออีก และฉันจะไม่มีผู้หญิงคนอื่นอีกแน่ ๆ " เขาถอนหายใจเล็กน้อย

"เพราะฉันจะรอแค่ยัยเด็กโง่ของฉันคนเดียว" รันเวย์ลูบรอยแผลเป็นที่ทำให้เขาระลึกถึงแต่ตะวันเสมอ

เพราะเขาตั้งใจที่จะรักษาโลกทั้งใบให้กับตะวัน

เพราะตะวันเองก็เป็นโลกทั้งใบของเขาเช่นกัน..

หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้า

รันเวย์หยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ขึ้นมากดเบอร์โทรออกหาใครคนหนึ่ง ก่อนจะรออีกฝ่ายรับสายอย่างใจเย็น

(บทสนทนาทางโทรศัพท์ระหว่าง รันเวย์กับไข่มุก)

"ฉันเอง" รันเวย์เอ่ยขึ้นทันทีหลังจากที่ปลายสายกดรับ

(คุณรัน?") ไข่มุกเรียกชื่อของรันเวย์ด้วยน้ำเสียงที่สั่น ๆ

"โรงพยาบาลดันฮี ชั้น12 ห้อง03 " รันเวย์พูดด้วยแววตาที่เจ้าเล่ห์

"ถ้าเธออยากแก้แค้นให้ตัวเองก็รีบมานะ " เขาพูดทิ้งท้ายใส่โทรศัพท์ไปเพียงเท่านั้นก่อนจะกดปิดเครื่องและถอดซิมโทรศัพท์ออกทันที

รันเวย์เลือกที่จะนั่งดักรออยู่บริเวณร้านกาแฟหน้าทางเข้าโรงพยาบาล เพราะเขารู้ดีว่ายังไงไข่มุกก็ต้องมาที่นี่แน่ ๆ และหลังจากวางสายไปได้ไม่นานเกินรอ

ผู้หญิงอีกคนของรันเวย์ก็ปรากฏตัวทันที เธอตามมาล้างแค้นคืนให้ตัวเองจนได้ จริง ๆ แล้วรันเวย์เองก็เพิ่งรู้มาว่าแพรวาเป็นฝ่ายเล่นสกปรกกับเธอก่อน เขาจึงเลือกที่จะใช้ไข่มุกเป็นหมากตัวสำคัญที่จะจัดการแพรวา โดยที่มือตัวเองไม่ต้องเปื้อนเลือดแม้สักนิด

แพรวาเลือกที่จะจัดการผู้หญิงทุกคนของเขา เพื่อหวังครอบครองรันเวย์เอาไว้เพียงคนเดียว จากที่เคยตกลงกันเอาไว้ว่าแค่เอากันและจบไป แต่แพรวาต้องการมากกว่านั้น เธอติดใจทั้งรสชาติสวาท ขนาดที่หาเทียบได้ยาก ใบหน้าที่หล่อราวเทพบุตร ยิ่งไปกว่านั้นคือฐานะที่รวยระดับต้น ๆ ของประเทศ

ทุกการกระทำของแพรวาได้รับการสนับสนุนจากคนเป็นพ่อที่ตั้งใจจะจับรันเวย์ทำลูกเขยอยู่ก่อนแล้ว ถ้าได้เกี่ยวดองกันจริง ๆ ต่างฝ่ายก็ต่างได้...แต่แพรวาดันมาเผยตัวตนที่แท้จริงเสียก่อน ทำให้รันเวย์ยังพอไหวตัวทัน แม้ว่ามันจะสายเกินไปในเรื่องของตะวันก็ตาม

"วันนี้เป็นวันตายของมึง" ไข่มุกในชุดนางพยาบาลเดินเข้าไปในห้องของแพรวาโดยไม่มีใครอื่นสงสัย รันเวย์กอดอกมองก่อนจะเปลี่ยนซิมโทรศัพท์และกดไปแจ้งตำรวจอีกครั้ง ก่อนจะถอดซิมออกและหย่อนซิมการ์ดนั้นลงไปในแก้วกาแฟร้อน ๆ ของเขาทันที

แรงจูงใจในความแค้นนี้ก็ต้องย้อนกลับไปหลังจากเหตุการณ์ตบกันในวันนั้น ที่แพรวาโดนไข่มุกตบไม่เลี้ยงจนเธอหน้าระบมและเกือบเสียโฉม ทำให้ไม่สามารถออกไปไหนได้อยู่เป็นอาทิตย์

และนั่นคือสาเหตุที่ทำให้ยัยลูกคุณหนูโรคจิตมันคลั่งและแค้นฝังใจไข่มุก ถึงขั้นที่มันส่งลูกน้องของพ่อตัวเองไปทำร้ายร่างกายไข่มุกถึงบ้านของเธอ โดยไม่ลืมที่จะทิ้งท้ายด้วยการใส่รองเท้าส้นสูงเหยียบใส่ใบหน้าของไข่มุกอย่างโหดเหี้ยมและทารุณ

เท่านั้นยังไม่พอ มันยังให้ลูกน้องของพ่อรุมข่มขืนไข่มุกซ้ำอีก และนั้นทำให้ไข่มุกแค้นจนฝังใจเจ็บและรอวันเอาคืนมาโดยตลอด....จนวันนี้เธอก็เอาคืนได้สำเร็จ ด้วยการปลอมเป็นพยาบาลก่อนจะปักเข็มยาพิษเข้าที่เส้นเลือดของแพรวา ซึ่งทำให้เธอชักดิ้นทรมานน้ำลายฟูมปากอยู่นานกว่าจะสิ้นใจตาย

"ฉันรู้ว่าถ้าเธออยู่ตรงนี้ เธอคงบอกให้ฉันหยุดและให้อภัย" รันเวย์นึกถึงแววตาใสซื่อของเด็กสาวและพูดออกมาเบา ๆ

1 เดือนผ่านไป

"กว่าจะหาหลักฐานเอาไอ้ปราบยุกต์เข้าคุกได้นี้ไม่ง่ายเลยนะ " พ่อของบราวน์เอ่ยขึ้นพร้อมกับรินเหล้ายื่นให้กับรันเวย์และลูกชายของเขา

"ลุงต้องขอบใจแกมากเลยนะรัน ที่ช่วยลุงเอามันเข้าคุกจนได้" พ่อของบราวน์เอ่ยชมรันเวย์ไม่ขาดเลย