LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 116

พิษสวาท | ตอนที่ 115 | 7 วัน 7 คืน NC

เด็กสาวยังคงแสบซนและหยอกเขากลับไปด้วยใบหน้าที่ใสซื่อ รันเวย์กัดริมฝีปากล่างเล็กน้อย พร้อมกับใช้สายตามองไปที่เธออย่างคาดโทษ

"ปากคอเราะร้ายแบบนี้ สงสัยเธอคงอยากจะโดนของแข็งฟาดที่ปากละมั้ง?" รันเวย์ทำทีข่มขู่อีกฝ่ายพร้อมกับใช้ปลายนิ้วลูบริมฝีปากของเธอเบา ๆ "ปากหนู...จะแตกไหมน้า?" ตะวันเลียริมฝีปากของตัวเองเบา ๆ ถามสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงแหบ ๆ

"อยากลองดูไหมล่ะ?" เขาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีท้าทาย

ทั้งสองคนนอนหยอกล้อเล่นกันอยู่บนเตียงก่อนจะดึงผ้าห่มหนาขึ้นมาคลุมกายเอาไว้และนอนคุยเล่นกันเหมือนกับคู่รักที่เพิ่งเริ่มจีบกันใหม่ ๆ อีกครั้ง ท่ามกลางอุณหภูมิติดลบและสายลมหนาวเหน็บจากด้านนอกหน้าต่าง ทำให้ทั้งสองต้องขยับเข้ามานอนกอดกันกลม เพื่อมอบความอบอุ่นกายให้แก่กันและกัน

รันเวย์ในตอนนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง โดยปกติแล้วหลังจากที่เขาปลดปล่อยน้ำเชื้อเสร็จ เขาก็แค่ลุกขึ้นจากเตียงและเดินจากไป

แต่ในตอนนี้กลับไม่มีใครยอมลุกขึ้นจากเตียงเลยแม้แต่ก้าวเดียว ทั้งสองนอนกอดกันและพูดคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อย ๆ

ท่ามกลางบรรยากาศที่หนาวกายแต่อุ่นใจนี้ มันไม่ใช่แค่รันเวย์ที่ไม่ยอมห่าง แต่ตะวันเองก็ออดอ้อนและนอนซบลงบนไหล่กว้างของเขาไม่ยอมไปไหนเช่นกัน

"ไม่เห็นเขียนในจดหมายบอกเลยนะคะ ว่าไปสักมาด้วย" ตะวันที่หันหน้าเข้าหาเขาก็ค่อย ๆ ยกมือของเธอลูบรอยแผลผ่าตัดของเขา แผลที่ถูกสักทับจนมิดด้วยรูปงูสีดำเลื้อยพันดอกทานตะวันที่ตรงสีข้างด้านซ้าย

หัวงูพิษเลื้อยขึ้นมาจนชนใต้แผงอกแกร่ง และหางของงูก็ลากยาวลงไปถึงตรงหว่างขา

"ฉันอยากให้เธอเห็นมันด้วยตาตัวเองมากกว่าเห็นผ่านรูปนะ" รันเวย์ก้มมองฝ่ามือเล็ก ๆ ของตะวันที่ยังคงลูบอยู่บริเวณหัวงูใหญ่ใต้อกด้านซ้ายของเขา

"งูพิษตัวนี้...หมายถึงฉัน" เขาก้มมองรอยสักบนกล้ามท้องของตัวเอง พร้อมกับเริ่มอธิบายความหมายที่เขาตั้งใจสื่อถึง

"…." ตะวันค่อย ๆ เลื่อนสายตาจากงูลงมาที่ดอกทานตะวันและอมยิ้มเล็กน้อย

"และดอกทานตะวันนี้ก็หมายถึงฉันเหมือนกัน" เขาอธิบายต่อพร้อมกับดึงมือของตะวันไปสัมผัสที่ดอกทานตะวันบนเรือนร่างของเขา

"…." ตะวันขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะในทีแรกที่เห็นเธอคิดมาตลอดว่าดอกทานตะวันหมายถึงเธอซะอีก

"เธอรู้ไหมว่าทำไม?" รันเวย์ถามต่อ

"ไม่รู้ค่ะ" ตะวันส่ายหน้าตอบกลับไปอย่างแผ่วเบา

"ดอกทานตะวันเป็นสัญลักษณ์ของความรักที่มั่นคงที่มีให้ได้แค่คนคนเดียวไปชั่วชีวิต" เขาบีบมือของเธอเอาไว้แน่น

"ฉันจึงเลือกที่จะสักสัญลักษณ์นี้เอาไว้ที่ตัว...เพราะดอกทานตะวันมันจะหันไปมองแค่ดวงอาทิตย์เพียงดวงเดียวเท่านั้น!" รันเวย์ลากมือเล็ก ๆ ของเธอเลื่อนขึ้นจากหน้าท้องมาจบลงที่หัวไหล่ด้านซ้ายที่เขาสักรูปพระอาทิตย์เอาไว้

"เหมือนที่ฉันจะมองที่ตะวันดวงนี้ดวงเดียว...นับจากนี้เป็นต้นไป" เขามองเข้าไปในดวงตาของเธออยู่แบบนั้นโดยไม่ละสายตาไปมองทางอื่นอีกเลย ฝ่ามือหนากดทับลงไปบนฝ่ามือเล็ก ๆ ของเธอที่วางอยู่บนรอยสักรูปพระอาทิตย์ของเขา

"…." เด็กสาวหน้าแดงก่ำ เธอเม้มปากแน่นอย่างเขินอายจนไม่สามารถจะหุบยิ้มได้เลย ตะวันไม่กล้าจะมองหน้าของเขาเลย เพราะเธอเขินจนตัวบิดตัวงอไปหมดแล้ว

"แล้วเธอล่ะ...ชอบความหมายของรอยสักฉันรึเปล่า?" ร่างสูงเอ่ยถามต่อพร้อมกับกระชับอ้อมแขนกอดเธอเอาไว้แน่น

"ชอบค่ะ...ชอบมาก ๆ ด้วย" สาวน้อยพยักหน้าเอ่ยตอบกลับไปเบา ๆ เธอโน้มใบหน้าเข้าไปหาเขาพร้อมกับจูบเบา ๆ ที่ริมฝีปากเรียวบางนั้น

"แล้วหนูควรจะสักชื่อแดดดี๊ไว้ตรงไหนดีคะ?" ตะวันเอ่ยถามอย่างอ้อน ๆ

"อืม...สักเอาไว้ตรงกลางหน้าผากเลยก็ได้..." ร่างสูงไม่ได้บอกปากเปล่า เขาใช้ปลายนิ้วของเขาเขียนชื่อตัวเองลงบนกลางหน้าผากของเธออีกด้วย

"เวลาที่ใครมันแอบมองเธอ...มันจะได้รู้ว่าเธอมีผัวชื่อรันเวย์" หลังจากเขียนเสร็จเขาก็จูบลงที่หน้าผากของเธออีกครั้ง