LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 21

​

พิษสวาท | ตอนที่ 20 | รสสวาท (เด็ก) สาว

(มีรูปภาพประกอบที่ไม่เหมาะสม ติดตามได้ที่ Twiiter : Takiangkeaw_ หรือทักเข้ามาขอลิ้งค์ได้ที่เพจ : อยู่ในตะเกียงแก้ว )

ฝ่ามือซ้ายรวบตึงข้อมือเล็ก ๆ ของเด็กสาวเอาไว้ทั้งสองข้าง

"ถึงฉันจะเป็นคนรับใช้... มันก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะข่มขืนกันได้นะ!" ตะวันร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วยความหวาดกลัว

"เงียบเถอะน่า! ถ้าฉันทนไหวก็ไม่ลดตัวมาเอาเด็กเมื่อวานซืนอย่างเธอหรอก" เขาโต้กลับทันที

"ปล่อยนะ! บอกให้ปล่อยไง!" เธอตะโกนลั่นและพยายามยกขาขึ้นเพื่อเตะกลางหว่างขาของรันเวย์ให้ได้ ซึ่งจังหวะนั้นมันก็ทำให้ผ้าเช็ดตัวอีกฝ่ายหลุดไปด้วย รวมถึง…

หมับ! ฝ่ามือหนาสามารถคว้าท่อนขาเธอเอาไว้ได้

"อย่าเล่นแบบนี้อีก ถ้ายังไม่อยากตาย!" เขากระแทกเสียงใส่ก่อนจะกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกับกางเกงในลายเชอร์รีลงมาถึงโคนขา แล้วขึ้นคร่อมร่างบางทันที

ตะวันรีบหลับตา เพราะไม่อยากเห็นเจ้านั่นของเขาเลยแม้สักนิด

"อย่าเล่นตัวเยอะน่า... ฉันจะให้ค่าตอบแทนมากกว่าที่เธอคิดซะอีก!" รันเวย์กัดฟันพูดพลางจับแก่นกายมหึมาขึ้นกำเอาไว้แน่น ท่อนเอ็นใหญ่ยาวมันขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ สู้ฝ่ามือหนาที่ชักรูดขึ้นลง ๆ อยู่แบบนั้น

"ปล่อย!... ฉันไม่ต้องการเงินสักบาทเดียว... ไม่ต้องการเลย!" ตะวันน้ำตาไหลออกมาทั้ง ๆ ที่หลับตาสนิท เธอโวยวายลั่นพร้อมกับพยายามจะขัดขืนเขาด้วยแรงทั้งหมดที่มี

แต่มันก็สูญเปล่า เด็กสาวตัวเล็ก ๆ อย่างเธอจะไปสู้แรงของรันเวย์ได้ยังไงกัน

"ช่วยด้วย ๆ ๆ ใครก็ได้ช่วยตะวันด้วย" สาวน้อยร้องขอความช่วยเหลืออย่างขาดสติ

"ไม่ต้องร้องหรอกน่า... แค่นอนอ้าขาเฉย ๆ เดี๋ยวก็เสร็จ" รันเวย์พูดจบก็คว้าถุงยางอนามัยขึ้นมาก่อนจะใช้ปากฉีกซองและรีบสวมใส่มันในทันทีอย่างเร่งรีบ

เพราะเขาทนรอต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ยาปลุกนรกนั่นมันออกฤทธิ์เพิ่มมากขึ้นทุกที ๆ ถ้าไม่ได้ปลดปล่อยก็ยิ่งทรมาน

แต่ทว่า...

"ซี้ด... อ่า… อื้อ…" มือใหญ่บีบกำแก่นกายของตัวเองและพยายามสวมใส่เข้าไปแต่มันก็ทำไม่ได้

แก่นกายมันก็ปวดตุบ ๆ เรื่อย ๆ

"ปล่อยฉัน... ปล่อยนะ" ส่วนตะวันนั้นยังคงพยายามดิ้นเพื่อเอาตัวรอดให้ได้

"ได้ปล่อยสมใจเธอแน่! ปล่อยในอะ!" เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะโยนถุงยางทิ้งไปทันที

"หลังจากนี้เธอจะจำไซซ์ฉันขึ้นใจเลย" ร่างสูงพูดพร้อมกับงัดปลายหัวบานขึ้นจ่อเข้าที่กลีบเนื้อสีชมพูอ่อนแนบสนิทตรงหน้าก่อนแก่นกายจะปวดหน่วงและสั่นสู้มือ

"ไม่เอา ๆ ๆ" ตะวันร้องลั่นขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกถึงหัวเห็ดบานที่มันถูอยู่ตรงใจกลางของสงวนในตอนนี้…

รันเวย์ยัดส่วนหัวของเขาเข้าไปในรอยแยกเล็ก ๆ อย่างไร้ความปรานีใด ๆ แต่ทำยังไงก็ไม่เข้าสักที

"อะ... อะ… ซี้ด…" เขากัดฟันครางออกมาด้วยความเสียวแน่นอนว่าการมีเซ็กส์แบบไร้ถุงมันเสียวกว่า ถึงอารมณ์กว่าอยู่แล้ว แค่ถูไถส่วนหัวก็เจียนจะเสร็จ ร่างบางตัวสั่นกลัว ขณะที่โดนจ่อเข้าใจกลางกลีบกุหลาบอีกครั้ง และโยกสะโพกเอาเข้าไปแบบเน้น ๆ

"ไม่ ๆ ๆ (สวบ) ม๊ายยยย!" ตะวันกรีดร้องลั่นออกมาทันทีที่เขากระแทกอัดแก่นกายเต็มแรง

"อ่าส์… ซี้ด… เสียวฉิบ" รันเวย์พึมพำเบา ๆ และยังคงเสียบคาเอาไว้แบบนั้น

"เจ็บ...ฉันเจ็บ คุณอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮือ ๆ" เด็กสาวร้องไห้ออกมาไม่หยุด แม้จะรู้ดีว่าเสียงร้องของเธอมันไม่ได้มีความหมายใด ๆ เลย เพราะร่างสูงตรงหน้ายังคงพยายามจะขยับแก่นกายเข้าไปให้ลึกมากขึ้น แต่สุดท้ายก็หลุดทุกที

"โธ่เว้ย!" เขาสบถเบา ๆ อย่างหัวเสียด้วยกำหนัดและอารมณ์ที่มีมากกว่าปกติเป็นทวีคูณ

แน่นอนว่ารันเวย์พยายามอย่างมากที่จะควบคุมมันให้ได้ เพราะถ้ารุนแรงมากไปยายเด็กคนนี้ได้เข้าโรงพยาบาลแน่…

"แค่นี้ไม่ตายหรอกน่า" มือกำแท่งเอ็นเอาไว้แน่น ก่อนจะถุยน้ำลายมาลูบ ๆ รอบกลีบเนื้อพร้อมกับใช้ปลายนิ้วแหวกร่องสวาทออกเล็กน้อย และยัดท่อนรักมหึมาของเขาเข้าไปในรูคับแคบอีกครั้ง

" (อร๊ายยยย) " ยังไม่ทันที่เธอจะกรีดร้องได้เต็มเสียง

หมับ! รันเวย์ก็ยกมือปิดปากเอาไว้ทันที

"เงียบ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่าเพราะรู้สึกทรมานเหลือเกินที่ท่อนรักสามารถเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเพียงเท่านั้น

"ฮือ ๆ ๆ (เจ็บมาก... มันเจ็บ…) " เสียงร้องไห้ของเธอเล็ดลอดผ่านฝ่ามือหนาออกมาอย่างน่าสงสาร

สำหรับเด็กสาวแล้วมันเจ็บ… เจ็บมากจริง ๆ เจ็บเหมือนจะตายเลย…