LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 37

พิษสวาท | ตอนที่ 36 | ความเจ็บปวด (รันเวย์)

มือเล็ก ๆ ของเธอค่อย ๆ ลูบใบหน้าของเขาอย่างเบามือ เธอสระผมและนวดที่ท้ายทอยให้เขา ก่อนจะชำระล้างด้วยน้ำสะอาด ซึ่งรันเวย์ก็นอนหลับตาพริ้มบนหน้าตักของเธออย่างสบายตัว

(นี่เขาหลับจริง ๆ รึเปล่าเนี่ย) ตะวันที่นวดไปก็บ่นพึมพำในใจไปด้วย

(จะว่าไปตอนเขาหลับเนี่ย เหมือนเซอร์เวย์มาก ๆ เลยเหมือนกันนะ) แต่พอได้จ้องมองใบหน้าของคนใจร้ายดี ๆ มันก็รู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาเหมือนกัน...

(อยากจะขยุ้มหัว และกดน้ำให้หายปากเสียเลยจริง ๆ ตาลุงจอมโหด) เธอบ่นพึมพำ ๆ อย่างชอบใจอยู่คนเดียว แต่เมื่อได้พินิจพิจารณาใบหน้าของเขาดี ๆ แล้ว ตาลุงคนนี้ก็หล่อมากจริง ๆ นั่นแหละ

โดยรวมแล้วรันเวย์เป็นผู้ชายที่มีโครงหน้าหล่อเหลา ค่อนข้างจะไปทางหวานละมุนมากกว่าคมเข้ม ริมฝีปากเรียวเล็ก จมูกโด่งเป็นสันเข้ารูป แต่สิ่งที่ขัดกับความหวานละมุนและโดดเด่นที่สุดบนใบหน้าหล่อเหลาของเขาก็คือ บริเวณดวงตา และคิ้วที่หนาเข้ม มันจึงส่งให้แววตาของเขาดูคมคายและดุดันมากยิ่งขึ้น

บวกกับอุปนิสัยขี้โมโหของเขาแล้ว จึงไม่แปลกที่ใคร ๆ จะกลัวสายตาคู่นี้ แม้แต่เธอเองก็ยังกลัวเลย

สาวน้อยเปิดน้ำเติมลงไปในอ่างจากุซซี่สุดหรูหรา เพื่อเปลี่ยนจากฟองสบู่ให้กลายเป็นน้ำใสสะอาด ซึ่งมันก็ใสแจ๋วมากซะจนเห็นทะลุปรุโปร่งไปหมด ทั้งท่อนล่างและท่อนบน

ทางด้านรันเวย์ เหมือนว่าเขาจะสบายกับการมีคนช่วยอาบน้ำมากจนผล็อยหลับไปแบบง่าย ๆ ไม่รู้เพราะตะวันนวดดีมากเกินไป หรืออาจจะเป็นเพราะสองสามวันมานี้เขาไม่ค่อยได้นอนเป็นเวลาก็ไม่แน่ใจ

"เอ่อ...สะ..เสร็จแล้วค่ะ" เธอเอ่ยขึ้นเบา ๆ หลังจากที่เธอล้างเนื้อล้างตัวให้เขาจนหมดจด

"เอ่อ คุณรันคะ" เธอสะกิดคนตัวหนักเบา ๆ เพราะเขายังคงหลับตานอนพริ้มอยู่บนหน้าตัก ไม่ยอมลุกขึ้นสักที

"หนึ่งนวดตรงขมับต่อให้รันอีกหน่อยได้ปะ วันนี้ปวดหัวมากเลยอ่า.." คนตัวสูงเผลอละเมอพูดออกมาอย่างแผ่วเบา ๆ

ซึ่งตะวันชะงักไปทันทีเมื่อได้ยินในสิ่งที่คนตรงหน้าเอ่ยขึ้น เพราะมันไม่ใช่ชื่อของเธอ

"ที่รักครับ.." ร่างสูงเพ้อถึงคนรักเก่าของเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จนคนที่ได้ฟังถึงกับทำหน้าไม่ถูกเลย...

คนเดียวที่เขาจะอ้อนและนุ่มนวลได้ขนาดนี้ ก็คงมีแค่คุณนับหนึ่งคนเดียวเท่านั้นจริง ๆ

"…" ตะวันถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

ความเงียบสงัดภายในห้องมันช่างน่าอึดอัดมากจริง ๆ เธอทำได้แค่นั่งนิ่ง ๆ และเกร็งไปหมดทั้งตัวเลย เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะปลุกเขาดีไหม แต่จะลุกไปไหนก็ไม่ได้เพราะศีรษะของเขาวางพาดอยู่บนหน้าตักของเธออยู่ในตอนนี้

เขาแทบจะไม่เคยให้ค่ากับผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากแค่นอนด้วยไปวัน ๆ ..

"หนึ่ง.." เขาขานเรียกชื่อนับหนึ่งอีกครั้ง ก่อนจะลืมตาขึ้นมาช้า ๆ และพบว่าคนที่เขานอนหนุนตักอยู่ตอนนี้คือตะวัน ไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาฝันถึงแต่อย่างใด

"..เป็นเธอเหรอ..." รันเวย์เอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากตักของตะวันทันที

ท่าทีของรันเวย์เหมือนคนที่เพิ่งตื่นจากฝันร้าย เขานิ่งเงียบไปนานมาก ๆ และไม่ยอมพูดอะไรกับเธอสักที

"ก็ใช่นะสิ..หรือคุณสมมุติว่าหนูเป็น.." ด้วยความเป็นเด็ก ตะวันจึงพลั้งปากพูดอะไรไปแบบไม่ได้คิดสักเท่าไร...

"ออกไปซะ" รันเวย์พูดแทรกขึ้นทันทีด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"อ้อ..โอเคค่ะ" เด็กสาวจึงรีบลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำทันที แต่เธอยังแอบชำเลืองมองทางรันเวย์เล็กน้อยด้วยความเป็นห่วงอยู่ลึก ๆ

"รีบออกไป!" เขาตะโกนย้ำกับเธออีกครั้ง เสียงดังลั่น เมื่อเขารู้สึกว่าความสามารถในการควบคุมตัวเองมันใกล้จะหมดลงแล้วจริง ๆ