LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 41

พิษสวาท | ตอนที่ 40 | ฝ่าไฟแดง

"อ้อ...เราขอโทษนะที่ถาม" ตะวันยิ้มเจื่อน ๆ ตอบไปเบา ๆ เพราะไม่รู้ว่าคำถามของเธอไปกระทบจิตใจของมิกซ์เข้ารึเปล่า

"คือเราจับได้ว่าพะแพงมีคนอื่นนะ ก็เลยเลิก" มิกซ์ตอบกลับด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

"...เสียใจด้วยนะ" ตะวันพูดออกไปอย่างแผ่วเบา แต่ก็ไม่กล้าจะพูดวิจารณ์อะไรมากมาย "หลังจากเลิกกับแพงเราก็คิดได้ว่า...จริง ๆ แล้ว เราไม่อยากได้คนที่สวย รวย เพอร์เฟกต์อะไรเลย เราแค่อยากได้คนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุดก็พอ" มิกซ์อธิบายพร้อมกับจ้องมองเข้ามาในแววตาของคนตรงหน้า ซึ่งทำเอาตะวันเองก็ทำตัวไม่ถูกเลยเหมือนกัน

"…แล้วก็..ขอให้เจอคนที่ใช่ไว ๆ นะ" ตะวันพูดออกไปโดยที่เธอไม่ได้คิดอะไร

"อืม" มิกซ์ยักคิ้วใส่ตะวันเล็กน้อย ซึ่งมันก็ทำให้เธอเองเริ่มแอบรู้สึกแปลก ๆ กับสายตาที่มิกซ์มองตรงมาที่เธออยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากคิดอะไรไปไกลกว่านี้

"งั้น....เดี๋ยวเราขอเข้าบ้านก่อนนะ...มีงานต้องทำอีกเยอะเลย" ร่างบางยิ้ม ๆ และพูดทิ้งท้ายไปเพียงเท่านั้น เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรอีกดี

"อืม ถ้าทำงานเสร็จแล้วยังไงก็โทรมานะ...เราจะรอติวข้อสอบสัมภาษณ์เธอให้" มิกซ์ยิ้ม ๆ และขึ้นรถมอเตอร์ไซค์เวสป้าสุดเท่ของเขาไปทันที

"ได้สิ...ขอบใจมากนะมิกซ์" ตะวันยืนโบกมือส่งมิกซ์จนเขาขี่รถออกไปไกลมากแล้วเธอจึงเดินกลับเข้าไปในบ้าน

คนตัวเล็กเดินกลับเข้ามาในบ้าน ในจังหวะที่มือเล็ก ๆ คว้าที่จับประตูและดึงเปิดเพื่อเข้าไปในตัวบ้านนั่นเอง

"หายหัวไปไหนมาทั้งวัน?" เสียงแดกดันของใครบางคนก็ดังขึ้น

พอเธอหันไปมองตามเสียงนั้นก็เจอกับรันเวย์ที่ยืนสูบบุหรี่ พร้อมกับถือแก้วเหล้าเข้ม ๆ ยืนดื่มตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ทันตกดินเลยด้วยซ้ำไป

"คุณรัน.." ตะวันชะงักไปเล็กน้อย ใจเธอแทบจะหล่นวูบไปถึงตาตุ่มเลย ไม่รู้ว่าเขาออกมายืนหน้าบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

ฟุ่บ!!

"ไปนอนแหกขาให้มันเอามาเหรอ? ถึงกลับมาป่านนี้?" เขากระชากแขนของเธอเข้ามาประชันใบหน้าเกรี้ยวกราดของตัวเองทันที

"คะ?" ตะวันชะงักไปกับคำถามของเขา ปลายบุหรี่ร้อน ๆ จ่ออยู่ที่ใต้คางของเธออย่างน่าหวาดเสียวเป็นที่สุด ไฟร้อน ๆ มันห่างจากคางของเธอแค่เพียงคืบเดียวจริง ๆ

"ฉันถามว่าเธอไปเอากับไอ้เวรนั่นมาเหรอ?!" รังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากร่างสูงใหญ่ในทันที

"ปะ..เปล่านะ...เขาเป็นเพื่อนของฉันเท่านั้น" เด็กสาวตอบกลับไปอย่างเสียงสั่น เธอพยายามจะสะบัดแขนออกจากฝ่ามือหนาราวกับคีมเหล็กของเขาที่บีบต้นแขนเธอแทบจะแหลกละเอียด

"แค่ก ๆ ๆ" ควันพิษจากบุหรี่ลอยเข้าจมูกจน เธอแทบจะสำลักออกมา

"คิดว่าฉันจะโง่เชื่องั้นเหรอ... ซ้อนรถกอดกันกลมมาขนาดนั้น" น้ำเสียงดุดันและแววตาเต็มไปด้วยความโมโหร้าย แสดงว่าเขาเห็นเธอกับมิกซ์มาตั้งแต่แรกเลย

"หายหัวไปกับผู้ชายมาทั้งวัน กลับมาด้วยสภาพโทรม ๆ แบบนี้ ....โดนมันเอาไปกี่น้ำแล้วละ" ร่างสูงมองสำรวจเรือนร่างของตะวัน ก่อนจะบีบแขนของเธอแรงมากขึ้นกว่าเดิม

"ฉันไม่ได้ไปมีอะไรกับใคร" ตะวันกัดฟันตอบกลับไปเสียงสั่น

"คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ก็สุดแล้วแต่เถอะคะ....เพราะว่าสิ่งที่หนูพูดออกไปทั้งหมดคือความจริง" คนตัวเล็กสู้สายตาของเขากลับไปทันที ในคำพูดต่ำ ๆ ของเขามันทำให้เธอถึงกับกัดฟันข่มอารมณ์โกรธของเธอเช่นกัน

"ถ้ามันไม่หวังYED อะ มันไม่ถ่อสังขารมาส่งเธอถึงบ้านหรอก!" เขาพูดเสียงดังกลบเสียงของตะวันไปทันที

"อย่าคิดว่าทุกคนเป็นคนแบบคุณสิคะ" ตะวันเบิกตากลมโตมองเขาอย่างเจ็บใจในคำดูถูกของเขา เพราะเธอต้องไร้ศักดิ์ศรีแบบนี้ก็เพราะเขา..เพราะเขานั่นแหละที่ทำชีวิตของเด็กคนหนึ่งต้องมัวหมองแบบนี้

ร่างบางตอบกลับไปพร้อมกับรีบสะบัดแขนของเธอออกอย่างแรง พลางมองไปรอบ ๆ อย่างหวั่นใจ เพราะกลัวว่าพี่สาวของเธอจะผ่านมาเห็นเหตุการณ์เข้า เด็กสาวเดินกลับเข้าไปในบ้านทันที เพื่อที่จะหลบหลีกการปะทะกับเขา