LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 93

พิษสวาท | ตอนที่ 92 | รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน

"…" ตะวันรีบหันหลังเดินหนีออกมาทันที เพราะเธอไม่พร้อมจะเห็นอะไรมากไปกว่านี้แล้วจริง ๆ เด็กสาววิ่งลงจากบันไดชั้นสองอย่างเร่งรีบ

เธอเดินตรงเข้าไปในห้องของตัวเอง พร้อมกับกระแทกประตูปิดดัง ปัง!

"เฮ้อ..ๆ " เด็กสาวหายใจหอบเหนื่อยพร้อมกับยกมือขึ้นปิดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้แน่น

ยอมรับว่าเธอตกใจกับการกระทำของผู้หญิงคนนั้นอยู่ไม่น้อยเลย มือเล็ก ๆ ของเธอคลำหาสวิสช์ไฟก่อนจะกดเปิดไฟภายในห้องพักเล็ก ๆ ซึ่งทันทีที่ไฟสว่างจ้า

0 ตะวันก็แทบกรี๊ดลั่นด้วยความตกใจราวกับเห็นผี เมื่อเห็นว่าร่างสูง

โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ เธอ จนปลายจมูกแนบชิดติดกัน..

"คะ...คุณรัน?" ตะวันอุทานไปด้วยความตกใจราวกับเห็นผีจริง ๆ

หมับ! รันเวย์ยกมือปิดปากของเธอเอาไว้ทันที

"ชู่ว์..จะเสียงดังทำไมเนี่ย?" เขาดุใส่ตะวันเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปกดล็อกประตูห้องพร้อมกับลงกลอนอย่างแน่นหนา

"ทำอย่างกับเห็นผี" เขากระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูของเธอ พร้อมกับหลุดขำกับใบหน้าถอดสีของตะวันในตอนนี้

"ก็ใช่นะสิคะ นี่คุณทำหนูหัวใจเกือบวายเลยนะคะ!" ตะวันลูบอกตัวเองเบา ๆ เพราะตกใจมากจริง ๆ ไม่คิดว่าจะมีใครมาอยู่ในห้องของเธอ

"โอ๋ ๆ ขอโทษนะฉันไม่รู้ว่าเธอจะตกใจใบหน้าหล่อ ๆ ของฉันขนาดนี้" คนเจ้าเล่ห์ฉวยโอกาสโอบกอดเธอเอาไว้แน่น..

"แล้ว...ทำไมคุณรันถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ?" ตะวันเงยหน้าถามร่างสูงด้วยความสงสัย เพราะตอนที่เธอเข้าไปเตรียมห้องให้แขกไม่ได้รับเชิญคนนั้น เธอก็เห็นรันเวย์เดินกลับเข้าห้องนอนของเขาไปเรียบร้อยแล้ว

"ที่นี่บ้านของฉัน...ฉันจะนอนห้องไหนก็ได้ทั้งนั้น" เจ้านายหนุ่มยกไหล่ขึ้นอย่างเอาแต่ใจแบบสุด ๆ ไปเลย

"และคืนนี้ฉันจะนอนห้องนี้ เธอคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?" เขาจับปลายคางของเด็กสาวเงยหน้าขึ้นสบสายตาของตัวเองอีกครั้ง

"หนูไม่มีปัญหาอยู่แล้วค่ะ" ตะวันตอบกลับไปเบา ๆ

รันเวย์คลายอ้อมแขนออกเพียงเล็กน้อย ก่อนจะยื่นกุญแจห้องนอนของตัวเองให้กับตะวันไป

"พรุ่งนี้ขึ้นไปเปิดห้องให้ด้วยนะ พอดีฉันล็อกประตูเอาไว้นะ" เขาพูดทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะเดินตรงไปที่เตียงนอนของเธอ และทิ้งตัวนอนลงไปทันทีราวกับเป็นห้องของตัวเองอย่างไรอย่างนั้น

"อะไรของเขาเนี่ย?" ตะวันพึมพำเบา ๆ แต่ก็ไม่ได้ถามซักไซ้อะไรให้มากความ

"…ห้องเธอร้อนเป็นบ้าเลยอ่ะ" เจ้านายบ่นขึ้นเบา ๆ พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนเหลือแค่บ็อกเซอร์เพียงตัวเดียวเท่านั้น

โดยปกติแล้วถ้าตะวันกับตาลนอนด้วยกัน เปิดพัดลม เปิดหน้าต่าง ก็สามารถนอนหลับได้สบาย ๆ แล้ว

"ที่ร้อนมาก คงเพราะคุณดื่มเหล้ามาต่างหาก" ตะวันส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะรีบเปิดทั้งแอร์และพัดลม เพื่อช่วยดับร้อนให้กับคนเรื่องมากทันที

"รีบมานอนเร็ว ๆ ฉันง่วงจะแย่แล้วเนี่ย" เขาพึมพำขึ้นเบา ๆ และกวักมือเรียกหาเธอ ทั้ง ๆ ที่เปลือกตาปิดสนิทไปแล้ว

"คุณรันนอนไปก่อนเลยค่ะ" ตะวันขานตอบ ก่อนจะเดินเก็บเสื้อผ้าที่เขาถอดโยน ๆ ไว้เอาไปใส่ลงตะกร้าผ้า แต่ทว่าในจังหวะที่โยนเสื้อผ้าของรันเวย์ใส่ตะกร้าผ้า กลับมีซองอะไรบางอย่างตกลงมาจากกระเป๋ากางเกง

"..ถุงยางอนามัยขนาดพิเศษ?" ตะวันมองดูซองถุงยางที่ถูกฉีกออกถึงสองซอง ด้วยความรู้สึกชาวาบไปทั้งขั้วหัวใจ

"นี่ยัยเด็กโง่..เมื่อไหร่จะมานอน?" รันเวย์ที่ทั้งเมาทั้งง่วงยังคงเรียกหาเธอไม่หยุด

"ก็ฉันหลับ จะได้ยินเสียงเคาะของเธอได้ยังไง.. ประสาทกลับปะ?" รันเวย์กระดกดื่มกาแฟจนหมดแก้ว ก่อนจะกระแทกลงกับโต๊ะและปรายตามองไปทางไข่มุกทันที

"ที่มุกเป็นประสาทอยู่แบบนี้ ก็เพราะคุณไงคะ!" หญิงสาวจ้องหน้ารันเวย์กลับอย่างไม่ยอมเช่นกัน

"นี่คุณลืมไปแล้วเหรอว่า....มุกเองก็ตกเป็นเมียของคุณเหมือนกันนะ!" ไข่มุกตื่นนอนเดินลงมาถึงก็ประกาศศักดาของตัวเองดังลั่นขึ้นมาในทันที เธอเดินไปหยุดข้างตะวันอย่างเปรียบเทียบ

"มุกเป็นเมียคุณ ก่อนยัยเด็กรับใช้คนนี้เสียด้วยซ้ำไป" เธอไม่มีท่าทีจะยอมปล่อยรันเวย์ง่าย ๆ และไม่มีทางยอมกลับเกาะไปด้วยมือเปล่าแน่

"แค่เราเคยเอากันไม่กี่ครั้ง มันไม่ได้หมายความว่าเธอเป็นเมียของฉันหรอกนะ!" รันเวย์ขึ้นเสียงใส่ไข่มุกกลับไป เขาแทบจะคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่อยู่แล้ว

"ไม่อย่างนั้นฉันคงมีเมียเป็นร้อยไปแล้ว!" รันเวย์ตอบกลับไปอย่างหน้านิ่ง ๆ

"คุณอยากรับอะไรตอนเช้าไหมคะ?" ตะวันหันไปถามแขกของรันเวย์ด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง เธอไม่ได้สะทกสะท้านอะไรกับสิ่งที่ทั้งไข่มุกและรันเวย์พูดเลยแม้แต่นิด

"ไม่!" ไข่มุกตอบกลับไป ก่อนจะเดินชนไหล่ของเธอตรงเข้าไปหารันเวย์ทันที

"คุณไม่รับผิดชอบมุกก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่มุกจะเอาเรื่องของเราไปบอกกับพ่อแม่ของคุณ ให้ท่านรู้ว่าคุณนะก็มีมุกเป็นเมียอีกคนเหมือนกัน" ไข่มุกเลือกที่จะใช้วิธีขู่รันเวย์โดยเอาพ่อกับแม่ของเขามาอ้าง เพราะมันเป็นวิธีสุดท้ายแล้วจริง ๆ ที่เธอจะนึกได้

"เชิญไปบอกเลย! แต่ระวังแม่ฉันจะไล่ตะเพิดเธอออกมายิ่งกว่าหมูยิ่งกว่าหมาก็แล้วกัน" รันเวย์หัวเราะลั่น และเหลือบสายตาไปที่ไข่มุกนิ่ง ๆ เพราะเขารู้จักแม่ตัวเองดีกว่าใครและนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้หญิงชั่วครั้งชั่วคราวแบบนี้มาร่ำร้องสิทธิ์เมียจากเขา

"ที่ฉันไม่ไล่ ไม่ทำร้ายเธอ เพราะเห็นว่าอย่างน้อยในตอนที่บาดเจ็บเธอกับครอบครัวคือคนที่ช่วยชีวิตของฉันเอาไว้" ร่างสูงลุกขึ้นพร้อมกับพูดใส่หน้าของหญิงสาวไปเบา ๆ

"เอาเป็นว่าอยากจะทำอะไรก็เชิญเลย..." เขาเดินกระแทกไหล่ของไข่มุกเบา ๆ เหมือนกับที่เธอทำใส่ตะวัน

"แต่บอกเอาไว้เลยว่า....กับเธอนะก็แค่เอากันเล่น ๆ ฉันไม่เคยคิดจะจริงจังขนาดที่ยกเธอเป็นเมียหรอกนะ" ใบหน้าหล่อร้ายหันไปพูดใส่หูของสาวชาวเกาะคนนั้นอีกครั้ง