LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 98

พิษสวาท | ตอนที่ 97 | ติด (ขวด) นม

แปะ! เซอร์เวย์ที่อยู่ในอ้อมแขนของตะวันยกเท้าขึ้นเตะหน้าพ่อของเขาทันที หลังจากที่เขางัวเงีย ๆ ตื่นนอนมาก็เจอหน้าพ่อประกบอยู่กับหน้าแม่ (บ้าน) ของตัวเองอยู่พอดี..

"จิ!" รันเวย์เหลือบตามองไปที่เด็กอ้วนเล็กน้อย

"ฮะแฮม" รันเวย์กระแอมเบา ๆ พร้อมกับยกเท้าของเด็กอ้วนออกจากใบหน้าหล่อเหลาของเขาทันที

"คุณรันคะ! เราไม่ควรทำอะไรประเจิดประเจ้อต่อหน้าเจ้าอ้วนนะคะ" ตะวันรีบดันร่างสูงออกห่างจากตัวเองทันที

"รู้มากจริง ๆ เลยนะ แบบนี้มันน่าจับโยนทิ้งทะเลจริง ๆ เลยเจ้าเด็กคนนี้" รันเวย์หันไปขู่ลูกชายของเขา

รันเวย์ปลดเข็มขัดนิรภัยของเขา พร้อมกับเอื้อมมือไปอุ้มเจ้าอ้วนจากตักของตะวันทันที เขาอุ้มเด็กอ้วนลงไปจากรถและหยอกล้อเล่นกับเขาด้วยความมันเขี้ยว หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายวัน

"แฮะ ๆ อีก ๆ ๆ" เด็กอ้วนหัวเราะลั่น ขณะที่พ่อของเขาโยนลอยขึ้นไปกลางอากาศและอุ้มรับอยู่สองถึงสามครั้งได้

"ระวังลูกจะหลุดมือนะคะ" ตะวันที่เดินตามลงไปทีหลังก็วิ่งตามไปดูทั้งคู่ทันที

"ไม่หลุดหรอกน่า เธอไม่เห็นเหรอว่าลูกชอบจะตายไป" รันเวย์จับโยนอุ้มเล่นไปมา ก่อนจะพาวิ่งลงไปเอาเท้าเล็ก ๆ จุ่มลงไปในน้ำ

"แอร๊! เย็นฉับ" เซอร์เวย์ร้องลั่น และเกาะแขนของพ่อเอาไว้แน่น

"ชอบ ๆ อีก ๆ" ถังแก๊สพูดขึ้นอย่างเสียงใสแจ๋ว

"ทำไมชอบเล่นอะไรแผลง ๆ นี่หะ? " ตะวันบ่นเบา ๆ แต่เธอก็เริ่มจะยิ้มได้มากขึ้น เมื่อได้เห็นเซอร์เวย์ยิ้มและหัวเราะอย่างมีความสุข ตัวเธอเองก็มีความสุขตามไปด้วย

รันเวย์เอาเท้าลูกชายจุ่มลงไปในน้ำทะเลก่อนจะยกและตวัดขึ้นใส่ตะวันแบบแกล้ง ๆ จนเธอต้องวิ่งหลบเพราะไม่อยากจะเปียกไปด้วย

"ฮา ๆ แปะ ๆ" เด็กอ้วนหัวเราะลั่น พร้อมกับปรบมือเชียร์พ่อเขาไม่หยุด

"มันเปียกค่ะ อย่าเล่นแบบนี้สิ" ตะวันที่ยังเครียด ๆ อยู่ก็หาทางวิ่งหลบไป

"มาเล่นด้วยกันหน่อยสิ เธอไม่อยากทำให้เจ้าอ้วนของเธอมีความสุขรึยังไง?" รันเวย์อุ้มลูกชายพร้อมกับถอนหายใจใส่เหมือนตะวันไม่ค่อยยอมเล่นด้วยกับเขาเลย แถมยังตึงใส่ไม่หยุดจนเขาต้องเป็นฝ่ายเรียกร้องความสนใจเสียเอง

"…" ตะวันยืนนิ่งอยู่นาน แต่พอเธอเห็นใบหน้าของเจ้าอ้วนที่มองมาทางเธออย่างตาแป๋ว ๆ สุดท้ายเธอก็จำต้องใจอ่อนอยู่ดี

เธอวิ่งกลับไปที่ทะเลพร้อมกับใช้สองมือวักน้ำทะเลเค็ม ๆ ขึ้นมา และวิ่งมาสะบัดน้ำใส่สองพ่อลูกอย่างแกล้งกลับทันที รันเวย์จึงเป็นฝ่ายอุ้มเซอร์เวย์วิ่งหนีอีกฝ่ายแทน

เสียงหัวเราะของทั้งสามคนดังลั่นไปทั้งวิลล่าหรูที่เขาจองเอาไว้ติดชายทะเลแห่งนี้ และมันมีเพียงแค่ เขา เธอ และลูกชายผู้กุมความรักลับ ๆ ของพ่อและแม่บ้านคนนี้เอาไว้..

ดินเนอร์หรูริมชายหาด

"ขอบคุณนะคะ" ตะวันเอ่ยขอบคุณพนักงานเสิร์ฟอาหารไปอย่างเกร็ง ๆ เธอทำตัวไม่ถูกเลย ปกติเป็นแต่คนเดินเสิร์ฟ พอต้องมานั่งที่โต๊ะยอมรับว่ามันก็รู้สึกแปลก ๆ ยังไงชอบกล

"ตะวัน นั่ง นิ่ง ๆ" รันเวย์ออกคำสั่งอย่างเน้นเป็นคำ ๆ เมื่อเห็นตะวันเอาแต่คอยช่วยหยิบช่วยจับส่งจานเปล่าที่ทานหมดแล้วให้พนักงานเสิร์ฟ รินน้ำเอง และอื่น ๆ อีกมากมายที่มันไม่ใช่หน้าที่ของแขกระดับ VIP เลยสักนิด

"…" เธอยิ้มให้พนักงานทุกคนอย่างเกรงใจ จนเมื่อพวกเขาเสิร์ฟอาหารจนครบแล้วจึงเดินออกไปทันที