วิเวียนไม่ทันจะได้ทำอะไร ก็ได้ยินเสียงหวีดร้องอย่างตกใจ พอหันไปมอง จึงพบว่าเอมม่ากำลังวิ่งเข้ามา เอมม่าคือภรรยาของพ่อเธอและเป็นแม่ของแอชลีย์ แต่ไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิดของวิเวียน แม่ของเธอยังนอนอยู่ที่โรงพยาบาลตามลำพัง ประคองชีวิตอยู่ได้ด้วยฤทธิ์ยา เอมม่ารีบพยุงแอชลี่ย์ขึ้นจากพื้น ฟาเบียนเองก็วิ่งเข้ามาเช่นกัน เมื่อเขาเห็นสภาพอันน่าสงสารและดวงตาแดงก่ำของเธอ แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ "วิเวียน นี่เธอทำอะไร" ต่างจากแอชลี่ย์ที่แสดงออกถึงความอ่อนแอ วิเวียนยังคงมีท่าทีท้าทายอย่างดื้อรั้น แม้ตัวจะเปียกโชกไปด้วยไวน์แดงก็ตาม "เธอเอาแต่พูดจายั่วโมโหฉันไม่หยุด ฉันเลยผลักเธอไปแบบไม่ตั้งใจ ฉันขอโทษ" "ไม่ตั้งใจเหรอ" เอมม่าขึ้นเสียงพร้อมจ้องมองวิเวียนอย่างขุ่นเคือง "แกหมายความว่ายังไงที่ว่าไม่ตั้งใจ ก็เห็นๆ อยู่ว่าแกจงใจทำ แกก็แค่อิจฉาที่แอชลี่ย์จะได้แต่งงานกับคนเลิศๆ น่ะสิ ก็เลยคิดจะทำร้ายแอชลี่ย์ก่อนงานแต่ง ทำไมแอชลี่ย์ถึงมีพี่สาวใจโหดขนาดนี้ได้นะ" "เอมม่า คุณคิดเยอะไปแล้ว ทำไมฉันต้องอิจฉาแอชลี่ย์ด้วย" "แกอิจฉาเค้ามาตั้งแต่ยังเด็กแล้ว อย่าคิดนะว่าฉันจะลืม" น้ำเสียงเอมม่าแผดดังกว่าเดิม "แกไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง แกกับแม่ของแกถอดแบบออกมาเหมือนกันไม่มีผิด เหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูก นังแพศยาไร้ยางอาย" วิเวียนโกรธจัด "เอมม่า" น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนเป็นเย็นเยือก "ฉันขอเตือนคุณไว้เลยนะ เพราะคุณแก่กว่า ฉันจะยอมปล่อยผ่าน ถึงคุณจะด่าว่าฉันก็ตาม แต่ถ้ามาด่าแม่ฉัน ก็ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจอะไรกันอีกแล้ว" ดวงตาแดงก่ำจนเห็นเส้นเลือดฝอยของวิเวียนทำให้เอมม่าเสียขวัญ เธอพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว ได้แต่ส่งสายตาวิงวอนฮาร์วีย์ที่อยู่ข้างกาย ฮาร์วีย์ก็มีท่าทีไม่เป็นมิตรเช่นกัน เขาจ้องวิเวียน แล้วตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด "วิเวียน พูดอะไรของแก ขอโทษเดี๋ยวนี้นะ" วิเวียนโกรธจนตัวสั่น ขณะที่เธอกำลังจะตอกกลับ ฟาเบียนก็ถากถางเสียงเย็นชาขึ้นว่า "คุณมิลเลอร์ คุณควรจัดการเรื่องในครอบครัวของคุณให้เรียบร้อยจริงๆ นะครับ หล่อนก็แค่ลูกนอกสมรส แต่กล้ามาขึ้นเสียงครอบครัวแท้ๆ กฎเกณฑ์ในบ้านนี้หายไปไหนหมด" วิเวียนตัวแข็งทื่อขณะจ้องมองฟาเบียนอย่างไม่อยากจะเชื่อ ฟาเบียนสบตาเธอ ถึงกระนั้นสายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความดูแคลน ในตอนแรกเขาคิดว่าวิเวียนแตกต่างจากแม่ของเธอผู้ที่เป็นเพียงเมียเก็บ ทว่าพวกหล่อนกลับกลายเป็นพวกไร้ยางอายเหมือนกัน เขาโต้กลับด้วยถ้อยคำร้ายกาจอย่างนั้น ไม่ใช่เพื่อเข้าข้างแอชลีย์ แต่เพียงเพราะถูกครอบงำจากความหน้ามืดตามัวและความโง่เขลาของตัวเองในอดีตเท่านั้น "ผมขอโทษด้วยนะครับคุณนอร์ตัน ที่ต้องมาเห็นอะไรแบบนี้" วิเวียนที่เอาแต่ยืนอึ้งได้สติคืนกลับมา ก่อนจะตวัดสายตาวาวโรจน์ไปยังฮาร์วีย์ เธอตอกกลับ "พ่อคะ พ่อพูดเรื่องอะไร ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พ่อรู้ดีทุกอย่าง ตอนนั้นแม่..." ก่อนที่วิเวียนจะทันพูดจบ ฮาร์วี่ย์ก็ถลึงตาใส่เธอ เขาตวาดลั่น "วิเวียน หุบปาก จำไว้ว่านามสกุลของแกคือวิลเลี่ยม ไม่ใช่มิลเลอร์ เพราะฉะนั้นอย่ามาทำตัวสูงส่งอวดดีในบ้านตระกูลมิลเลอร์เป็นอันขาด" นามสกุลของแกคือวิลเลี่ยม ไม่ใช่มิลเลอร์ คำพูดของฮาร์วีย์เปรียบเสมือนกริชอันแหลมคมที่ทิ่มแทงหัวใจของเธอจนเจ็บปวดแสนสาหัส ทุกถ้อยคำที่จะใช้ปกป้องตัวเองของเธอแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอับจนหนทางอย่างฉับพลัน ทันใดนั้นเธอพบว่าทุกสิ่งไร้ความหมายอย่างสิ้นเชิง เมื่อเห็นสามคนตรงหน้ากำลังจ้องเธออย่างระแวดระวัง เธอหัวเราะเย้ยหยัน พวกเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน รักกันและมีศัตรูคนเดียวกัน ฉันมันก็เป็นแค่คนนอกสำหรับพวกเขามาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แล้วจะอยู่ที่นี่และทำให้ตัวเองขายหน้าอีกทำไม "ขอโทษค่ะ" วิเวียนเอ่ยขอโทษอย่างเฉยเมย "ถ้าฉันทำให้พวกคุณทุกคนไม่มีความสุข ฉันก็จะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป มีแต่จะทำให้พวกคุณอารมณ์เสียเปล่าๆ" ดังนั้น เธอจึงเดินออกจากห้องเก็บไวน์ โดยไม่เหลือบแลพวกเขาอีกเลย ขณะเดินผ่านแอชลีย์ เธอสังเกตเห็นอาการเย้ยหยันบนใบหน้าของหล่อน ราวกับหล่อนเป็นผู้ชนะในเกม "นี่ พี่สาว" วิเวียนหยุดเดิน น้อยครั้งนักที่เธอจะเรียกแอชลีย์ว่าพี่สาว "ฉันขออวยพรให้เธอกับฟาเบียนทั้งคู่ได้หมั้นหมายกันอย่างสุขสมและหวังว่าพวกเธอจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไปนะ" สิ้นประโยคสุดท้าย เธอก็เดินจากไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย พอออกจากบ้านตระกูลมิลเลอร์ เธอถึงรู้ว่ามืดแล้ว บ้านตระกูลมิลเลอร์ก็เหมือนกับคฤหาสน์ของฟินนิค ไม่มีจุดรอรถแท็กซี่หรือป้ายรถเมล์ในละแวกนี้ วิเวียนทำได้เพียงควักโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา เพื่อเปิดแอพพลิเคชั่นเรียกรถแท็กซี่ ทันใดนั้น จู่ๆ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เมื่อเธอเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าจากฟินนิค วิเวียนอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนที่เธอจะกดรับสายในที่สุด "ฮัลโหล" "ฮัลโหล ผมเองนะ" เสียงสุขุมลุ่มลึกของฟินนิคดังออกมาจากปลายสาย "คุณกินข้าวที่บ้านพ่อของคุณอยู่เหรอ" ไม่รู้ทำไม พอวิเวียนได้ยินเสียงของฟินนิค เธอถึงรู้สึกอยากจะปล่อยโฮออกมาเดี๋ยวนั้น