ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 127

บทที่ 127 ค่าละเมิดสัญญา50ล้าน

ดูหน้าตกใจของเจียงสื้อสื้อ จิ้นเฟิงเฉินเปิดเอกสาร พูดอย่างไม่เร่งรีบ “เมื่อกี้ผมเตือนคุณแล้วนะ คุณไม่ดู นี่มันหนังสือสัญญาการแต่งงาน เริ่มมีผลตั้งแต่คุณเซ็นชื่อ เพราะฉะนั้น ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป คุณคือภรรยาผมตามกฎหมาย ทะเบียนสมรสผมจะรีบให้คนไปทำให้เร็วที่สุด”

ระหว่างพูด สายตาจิ้นเฟิงเฉินเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ดูออกว่าเขาอารมณ์ดี

สัญญาฉบับนี้เขาเตรียมเมื่อวาน เขารู้ว่ามางานมหาลัยวันนี้ต้องเจอเจียงสื้อสื้อแน่นอน

เขาชอบเธอ คิดและตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่กับเธอตลอดชีวิต แต่จิ้นเฟิงเฉินรู้ว่าเจียงสื้อสื้อไม่ยอมตกลงแน่นอน แต่เขาก็จะลองดู

จิ้นเฟิงเฉินคิดกิจกรรมไว้มากมายเพื่อให้เจียงสื้อสื้อเซ็นเอกสารฉบับนี้ แต่ใครจะไปรู้ ว่าผู้หญิงคนนี้จะประมาทขนาดนี้ เซ็นทั้งที่ไม่ได้ดูเนื้อหาเลย

แต่แบบนี้ก็เขาก็พอใจอย่างยิ่ง

เจียงสื้อสื้อตกตะลึงตาค้างพูดอะไรไม่ออก และโกรธมาก

“ทำไมคุณไม่พูดเมื่อกี้?”

เธอแย่งสัญญามาดู ใช่สัญญาการแต่งงานจริง จิ้นเฟิงเฉินเซ็นชื่อไว้ก่อนแล้ว เจียงสื้อสื้อดูอย่างละเอียดหลายรอบ ก็ไม่อยากเชื่อ

นี่มันวิธีบ้าอะไรกันเนี่ย……

เมื่อตั้งสติได้เจียงสื้อสื้อพูด “คุณบอกว่าจะตัดขาดอย่างสิ้นเชิงไม่ใช่เหรอ? ให้ฉันคืนทุกอย่างที่ติดค้างคุณ จิ้นเฟิงเฉิน คุณหลอกฉัน”

ได้ยินแล้ว จิ้นเฟิงเฉินแม้มปากพูด “ใช่ ตัดขาดทุกอย่างในอดีต แล้วเราเริ่มต้นใหม่กัน เจียงสื้อสื้อ นี่ก็คือสิ่งที่คุณติดค้างผม”

เจียงสื้อสื้อ ยอมแพ้แล้ว ผู้ชายคนนี้ช่างกล้าพูด เธอไม่รู้อะไรเลย ก็แต่งงานกับเขาแบบนี้

“ไม่ได้ สัญญานี้ฉันไม่รับ ฉันไม่รู้อะไรเลย นี่มันไม่มีผลทางกฎหมาย”

“ผมไม่ได้บังคับคุณเซ็นชื่อ คุณไม่ดูรายละเอียดเอง”

ได้ยินแบบนี้ เจียงสื้อสื้อ อยากกระอักเลือด เธอจะคิดได้ยังไงว่ามันคือหนังสือสัญญาการแต่งงาน

จิ้นเฟิงเฉินยิ้ม พูดต่อ “คุณเสียใจจะยกเลิกสัญญาก็ได้ แต่ต้องจ่ายค่าละเมิดสัญญา”

เจียงสื้อสื้อดูสัญญาอีกครั้ง ค่าละเมิดสัญญาห้าสิบล้าน เธอโมโหจนอยากกระอักเลือด

“จิ้นเฟิงเฉิน คุณนี่มันหลอกลวง”

ตอนนี้ใจเจียงสื้อสื้อสับสนไปหมด วินาทีก่อนยังคิดว่าจะออกจากชีวิตเขาได้ จะไม่ไปมาหาสู่กันอีก แต่ตอนนี้กลับต้องเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายกับเขา

ดูสีหน้าเจียงสื้อสื้อ จิ้นเฟิงเฉินเข้าใกล้ น้ำเสียงเคร่งขรึม “แต่งงานกับผม ลำบากใจขนาดนี้เลยเหรอ?”

ในโลกนี้ มีผู้หญิงคนไหนบ้างไม่อยากแต่งงานกับจิ้นเฟิงเฉิน ถ้าเป็นคนอื่น คงดีใจตายแล้ว คงมีแต่เจียงสื้อสื้อ หน้าตาบึ้งตึง

“นี่มันไม่ใช่เรื่องลำบากใจ จิ้นเฟิงเฉิน คุณคิดว่าในตัวฉัน มีอะไรที่คู่ควรกับคุณ?”

เจียงสื้อสื้อไม่เข้าใจ จิ้นเฟิงเฉินชอบอะไรในตัวเธอ? เขาไม่รู้สึกเลยหรือว่าเขากับเธอไม่เหมาะสมกันเลย

ได้ยินแล้ว จิ้นเฟิงเฉินตอบแบบไม่ลังเลเลย “คู่ควรทุกอย่าง”

เขาชอบเธอ ไม่ต้องการเหตุผล

เจียงสื้อสื้อรู้สึกหดหู่ ไม่รู้จะพูดอะไร

จิ้นเฟิงเฉินเห็นแล้ว พูดว่า “ก็ได้ ผมไม่บังคับคุณ แต่เจียงสื้อสื้อผมอยากให้คุณให้โอกาสผมสักครั้ง ชีวิตนี้ผมไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน บางเรื่อง ผมอาจทำได้ไม่ถูกใจคุณ แต่ผมหวังด้วยความจริงใจอยากให้คุณอยู่กับผม”

เสียงแหบอันมีแรงดึงดูดพูดอยู่ข้างหู เจียงสื้อสื้อ หน้าแดงทันที