ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! นิยาย บท 229

บทที่ 229 มุ่งมั่นที่จะเอาให้ได้

ซูชิงหยิงจ้องมองภาพด้านหลังที่เย็นชาของจิ้นเฟิงเฉิน นัยน์ตากวาดสีหน้าที่โหดร้ายทันที

แค่คิดก็รู้ได้ว่า นี่หนีไม่พ้นความเกี่ยวพันกับเจียงสื้อสื้อ เธอย่อมไม่ปล่อยผู้หญิงคนนี้อย่างง่ายดายแน่นอน

ในเมื่อจิ้นเฟิงเฉินก็จะไล่เธอออกไป เธอก็จะไม่หน้าด้านที่จะอยู่อีกต่อไป

อีกทั้งแม้แต่หนึ่งนาทีเธอก็อยู่ต่อไม่ได้

ซูชิงหยิงซึมเศร้าเต็มใบหน้า ดึงประตูออก จากไปอย่างโมโห

เธอรีบเก็บของให้เรียบร้อย แม้แต่กล่าวลาสักคำก็ไม่มี จากไปอย่างสั้นๆเรียบง่าย

หลังจากเธอกลับไปแล้ว ล็อกตนเองอยู่ในห้อง ไม่ว่าใครเคาะประตู เธอล้วนไม่ยอมเปิดประตู

แม่ซูเป็นห่วงคิดมากไม่สงบ ซูชิงหยิงไม่กินไม่ดื่มเช่นนี้ ทำร้ายร่างกายแล้วจะทำยังไงดีล่ะ

พ่อซูเหมือนจะคาดเดาได้บ้างถึงอะไร อาจจะเธอทะเลาะกันกับจิ้นเฟิงเฉิน ถอนหายใจอย่างไม่สามารถหลอมเหล็กให้กลายเป็นเหล็กกล้าได้หนึ่งที โมโหจากไป

เช้าวันรุ่งขึ้น

ซูชิงหยิงแกล้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาถึงห้องอาหาร พ่อซู แม่ซูทั้งคู่นั่งอยู่นานแล้ว

ยังไงก็เป็นลูกสาวแท้ๆของตนเอง พ่อซูเห็นเธอแม้แต่แต่งหน้าอย่างละเอียดมา ก็ไม่สามารถปกปิดสีหน้าที่ทรุดโทรม อดไม่ได้ที่จะเจ็บปวดใจ

“ตกลงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” พ่อซูถามอย่างเข้มงวด

ซูชิงหยิงผ่านไปคืนหนึ่ง คิดออกมานานแล้ว ในเมื่องจิ้นเฟิงเฉินก็ไม่รักเธอ เธอก็เป็นเจ้าของเขาไม่ได้ รักเดียวอย่างทรมานนี้ ก็สมควรตัดขาดให้หมดจดแล้ว

มุมปากของเธองอขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ พูดเจาะจงกับพ่อซูประโยคหนึ่งว่า “ฉันจะกลับไปช่วยที่บริษัท”

พ่อซูแปลกใจ หรือว่าเธอถูกจิ้นเฟิงเฉินไล่ออกจากจิ้นกรุ๊ปแล้วหรือ?

ซูชิงหยิงเห็นสีหน้าของพ่อซู อดไม่ได้เกิดความเสียใจหลายส่วน ยังไงเธอก็เพิ่ง “อกหัก”

พ่อซูก็นับได้ว่าคิดออกแล้ว เกรงว่าซูชิงหยิงคือเอาใจจิ้นเฟิงเฉินไม่ได้แล้ว

เขาอดไม่ได้ปลอบใจเธอไปหลายประโยคว่า “แกก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนกลับบริษัท นัดคุณหนูผู้สูงศักดิ์ของบ้านคุณลุงหลายๆคน ออกไปเดินเล่นผ่อนคลาย”

ซูชิงหยิงส่ายหัว เธอตัดสินใจแล้ว วันนี้ก็จะไปบริษัท

พ่อซูพาเธอไปที่ซูซื่อกรุ๊ป ยังสั่งอย่างละเอียดเป็นพิเศษ ให้คุ้นเคยกับงานก่อน ที่เหลือ รอเวลาผ่านไปสักพัก อารมณ์เธอฟื้นคืนแล้วค่อยพูดอีก

ใครจะนึกได้ว่า ซูชิงหยิงก็เป็นคนที่ถือขึ้นวางลงได้คนหนึ่ง ไม่เหมือนคนที่เสียใจแม้แต่นิด ในเวลาแรกก็ได้เข้ากับงานอย่างเต็มที่

การจัดการเรื่องต่างๆเธอยิ่งสงบมั่นคง อีกทั้งใคร่ครวญเรื่องต่างๆก็ละเอียดอ่อนครบถ้วนทั้งหมด ซูชิงหยิงยุ่งไปแล้วถึงชั่วบ่าย ไม่ต้องพูดได้คุ้นเคยกับงานของซูซื่อกรุ๊ปเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็จับกุมได้ถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว

เธอเรียกผู้ช่วยเข้ามา สั่งการลงไป “ฉันให้เวลาคุณหนึ่งชั่วโมง คุณไปทำความเข้าใจอย่างชัดเจนในการเคลื่อนไหวล่าสุดของบริษัทจิ่นซื่อ”

ผู้ช่วยกำลังจะไปรวบรวมข้อมูล เธอก็เรียกผู้ช่วยไว้อีก “โดยเฉพาะคนที่ชื่อว่าเจียงสื้อสื้อคนนั้น โครงการที่เธอได้รับผิดชอบในตอนนี้ คุณต้องสืบข่าวให้ละเอียด”

ซูชิงหยิงจ้องมองผู้ช่วยจากไป นี่จึงมีเวลาพักผ่อนสักพัก

หลายปีที่ผ่านมานี้ ความสัมพันธ์ระหว่างซูซื่อกรุ๊ปกับจิ้นกรุ๊ปดีมาก ธุรกิจทั้งสองตระกูลยิ่งใหญ่ไม่หยุดยั้ง ในเวลาสั้นๆสองปีนี้ อาชีพที่เกี่ยวข้องกันก็เยอะมาก

ถ้าหากว่าเธอจำไม่ผิด ภายใต้ซูซื่อกรุ๊ป ก็มีบริษัทด้านการวางแผนแห่งหนึ่ง

บริษัทOwen

บริษัทนี้กำลังเป็นบริษัทระดับสองของวงการธุรกิจ แต่ไม่ใช่เป็นบริษัทเล็กๆที่เพิ่งก่อตั้งไม่นานอย่างบริษัทจิ่นซื่อนี้ที่สามารถเทียบได้

เจียงสื้อสื้อ รอก่อนเถอะ

เธอจะแย่งโครงการของบริษัทจิ่นซื่อมาให้หมด และโครงการที่เจียงสื้อสื้อรับผิดชอบย่อมต้องเป็นอันดับแรกอยู่ดี

ซูชิงหยิงกำลังคิดว่าจะจัดการเจียงสื้อสื้ออย่างไร ผู้ช่วยเคาะประตูเข้ามาแล้ว

ไม่ผิดหวังว่าเป็นคนที่เธอคัดเลือกมาด้วยตนเอง ประสิทธิผลใช้ได้

ผู้ช่วยตรวจสอบได้ว่าเจียงสื้อสื้อปัจจุบันนี้กำลังติดต่อกับบริษัทขายเครื่องสำอางในต่างประเทศแห่งหนึ่งชื่อว่า——บริษัทEisley

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!