ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 595

บทที่ 595 ไม่รู้คุณจิ้นคิดว่ายังไง

จิตที่ตั้งใจแบบนี้เคยตกอยู่ในสามปีก่อน แต่บัดนี้ ตามด้วยการคืนกลับของเจียงสื้อสื้อ ฟื้นคืนทีละนิดทีละหน่อยแล้ว

ทำให้คนที่ติดตามเขาอยู่ ก็อดไม่ได้เลือดเดือดพลุ่งพล่านขึ้นมาด้วย

กู้เนี่ยนคุมโครงการนี้ด้วยตนเอง ดังนั้นเรื่องคืบหน้าไปอย่างรวดเร็ว

วันรุ่งขึ้น JS กรุ๊ปก็ส่งคนไปดำเนินการเจรจาที่ไร่ใหญ่ของพ่อฝู้

ลักษณะภายนอกที่อลังการทำให้คนทั้งหลายที่อยู่ในไร่ใหญ่ตกใจแล้ว

JS กรุ๊ปอยู่ในประเทศฝรั่งเศสฝั่งนี้ นั่นคือเหมือนกับฟ้าร้องที่ดังก้องหู

พวกเขาประหลาดใจเหลือเกิน บริษัทใหญ่ขนาดนี้ ทำไมจะมาร่วมงานกับโรงไวน์ของพวกเขาล่ะ

แม้ว่ามีความเชื่อมั่นต่อไวน์ของตนเองอย่างมาก หลายปีนี้อยู่ในวงการธุรกิจก็มีชื่อเสียงเล็กน้อยด้วย แต่เทียบกับ JS กรุ๊ปแล้วนั่นก็คือแตกต่างกันราวฟ้ากับดินแล้ว

ไม่กล้าเฉยชา หลังจากต้อนรับคนที่ถูกส่งมาจาก JS กรุ๊ปในทันทีแล้ว ทั้งสองฝั่งก็เริ่มพูดคุยถึงการร่วมงานการค้าขายไวน์แดงกันขึ้นมาเลย

เรื่องนี้ก็ทำให้พ่อฝู้ตกใจด้วย ลูกน้องส่งข่าวไปอย่างรวดเร็ว

“รู้สึกมีความแปลกประหลาดเล็กน้อยล่ะ จู่ๆ JS กรุ๊ปทำไมจะมาร่วมกันหรือ”

พ่อฝู้พูดไปประโยคหนึ่งอย่างงงๆ ลูกน้องที่อยู่ข้างๆพยักหน้าต่อๆกัน

ลูกน้องลองถามไปประโยคหนึ่ง “การอธิบายของพวกเขาฝั่งโน้นคือบังเอิญได้สัมผัสถึงสินค้าของพวกเราแล้วรู้สึกดี ดังนั้นมีความคิดที่จะมาร่วมงานกัน ท่านดูสิว่าพวกเราจะปฏิเสธกลับไปไหม?”

พ่อฝู้โบกมือต่อๆกันในทันที ครุ่นคิดไปสักพัก

เขาตอบว่า “ไม่ต้องปฏิเสธ คุยกันไว้ก่อน ดูว่าพวกเขามีเงื่อนไขอะไร ไม่ว่าJS กรุ๊ปจะเกิดจากจุดประสงค์อะไร การเข้าร่วมของพวกเขาสำหรับพวกเรามากล่าวแล้วเป็นเรื่องดี!”

พ่อฝู้เป็นพ่อค้าคนหนึ่ง และเป็นคนที่รักไวน์เช่นกัน

หลายปีนี้โรงไวน์ของตนเองแม้ว่าวางแผนและจัดการบริหารอย่างดี แต่องค์กรพูดร่วมๆแล้วไม่ค่อยใหญ่มาก

เขาก็ค้นหาโอกาสที่เหมาะสมมาโดยตลอด อยากจะขายไวน์ของตนเองไปทั่วทุกมุมโลก ให้คนได้ชิมยิ่งมากกว่านี้ และการปรากฏตัวของ JS กรุ๊ป ทำให้เขาได้เห็นความหวัง

ไวน์แดงที่อยู่ภายใต้ JS กรุ๊ป จะมีชื่อเสียงโด่งดัง

ไวน์ที่ขายไปทั่วทุกมุมโลก ยิ่งนับไม่ถ้วน

ร่วมงานกับพวกเขา สำหรับโรงไวน์มากล่าวแล้ว มีเพียงแต่ผลดีไม่มีผลเสีย

ตระกูลฝู้ฝั่งนี้ส่งข่าวกลับไปให้กับจิ้นเฟิงเฉินอย่างรวดเร็ว รับปากการร่วมงานที่พวกเขาเอ่ยถึง

จิ้นเฟิงเฉินอ่านดูเนื้อหาที่อยู่ในอีเมล มุมปากอดไม่ได้ยกขึ้นเล็กน้อย

ตอนเวลาสายเล็กน้อย พ่อฝู้กลับถึงบ้าน พูดเรื่องนี้กับแม่ฝู้

แม่ฝู้มีความประหลาดใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่านี่เป็น JS กรุ๊ปแท้ๆจะมาเลือกร่วมงานกับพวกเขา

พอดีในเวลานี้ฝู้จิงเหวินกับเจียงสื้อสื้อกลับถึงบ้าน พ่อฝู้กวักมือแล้วกวักมืออีกไปยังเจียงสื้อสื้อ

“สื้อสื้ออ่ะ วันนี้ผมมีเรื่องหนึ่งอยากจะปรึกษาหารือกับแกสักหน่อย”

หลังจากวางกระเป๋าเสร็จ เจียงสื้อสื้อนั่งอยู่ตรงข้ามพ่อฝู้

“พ่อ มีเรื่องอะไรท่านพูดมาเถอะ”

พ่อฝู้เอาเอกสารชุดหนึ่งส่งให้เจียงสื้อสื้อ จากนั้นพูดอีกว่า “แกอ่านเอกสารชุดนี้ก่อนสักหน่อย โรงไวน์ของพวกเราจะร่วมงานกับ JS กรุ๊ป

คิดว่าจะขายไวน์ของพวกเราไปทั่วทุกมุมโลก ดังนั้นต้องการแผนการที่ดีอย่างหนึ่ง ปัจจุบันนี้ตำแหน่งการวางแผนการตลาดนี้ยังว่างอยู่......”

พูดไปครึ่งหนึ่ง พ่อฝู้เงยหน้าจ้องมองไปยังเจียงสื้อสื้อ คาดคะเนสีหน้าของเธออยู่

เจียงสื้อสื้ออ่านอย่างง่ายๆไปหนึ่งรอบ พยักหน้าต่อๆกันกับพ่อฝู้พูดว่า “วางใจเถอะพ่อ พอดีตอนนี้ที่ฉันบริหารก็เป็นส่วนของการวางแผน เรื่องนี้ส่งให้ฉันก็พอแล้ว”

สิ่งที่พ่อฝู้รออยู่ก็คือประโยคนี้ของเจียงสื้อสื้อ เห็นเจียงสื้อสื้อขานรับ พ่อฝู้ปลื้มใจพูดว่า “สื้อสื้ออ่า ครั้งนี้แกก็ลำบากหน่อยนะ การร่วมมือของ JS กรุ๊ปงานนี้ พวกเราจำเป็นต้องเอาไว้ให้ได้ ทิศทางการเดินของโรงไวน์ทั้งหมดในอนาคตก็ส่งมอบอยู่บนกายของแกแล้ว”

เจียงสื้อสื้อพยักหน้าต่อๆกัน ฝู้จิงเหวินมองเห็นความเหน็ดเหนื่อยที่อยู่นัยน์ตาของเจียงสื้อสื้อ เอ่ยปากพูดว่า “พ่อแม่ วันนี้สื้อสื้อก็เหนื่อยทั้งวันในบริษัทแล้ว พวกเราขึ้นไปพักผ่อนก่อนแล้ว”

แม่ฝู้เห็นสภาพรีบพูดว่า “ได้ พวกแกรีบไปพักผ่อนเถอะ”

กลับถึงห้องนอน เจียงสื้อสื้อล้มลงอยู่บนเตียงโดยตรง

จิ้นเฟิงเฉินเอ่ยปากอย่างมีมารยาท และเปลี่ยนชื่อเรียกด้วย

เจียงสื้อสื้อพยักหน้าต่อๆกันแสดงถึงการตอบรับ หยิบสัญญาขึ้นมาจากกระเป๋า ส่งไปให้จิ้นเฟิงเฉิน

การกระทำของเขาทำให้เจียงสื้อสื้อสบายใจขึ้นไม่น้อย หากว่าเขายังเอาเรื่องส่วนตัวมายุ่งเกี่ยวกันกับงาน เกรงว่าเจียงสื้อสื้อก็จะหมุนตัววิ่งหนี

หลังจากสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที เจียงสื้อสื้อเริ่มอธิบายขึ้นมา

“คุณจิ้น นี่คือทั้งหมดคร่าวๆของบริษัทเรา ยังมีเงื่อนไขที่บริษัทพูดถึงอยู่ในสัญญาด้วย แม้ว่าพวกเราเพียงแค่โรงไวน์เล็กๆแห่งหนึ่ง แต่ฉันเชื่อว่าคุณภาพไวน์ของพวกเรา จะไม่แย่กว่ายี่ห้อใหญ่บางแห่งอย่างเด็ดขาด.......”

เจียงสื้อสื้อพูดน้ำไหลไฟดับอยู่ จิ้นเฟิงเฉินสดับตรับฟังอย่างตั้งใจ

แต่ว่าตาของเขาดูเหมือนจ้องมองเอกสารสัญญาอยู่ ตามจริงลอยไปอยู่บนกายของเจียงสื้อสื้อไปนานแล้ว

สาวน้อยคนนี้ลักษณะเหมือนดั่งหน้าที่ต้องเป็นหน้าที่ ช่างดึงดูดคนเหลือเกินจริงๆ

เขาไม่ได้เห็นลักษณะที่จริงจังของเธอขนาดนี้มานานแล้ว

แม้พูดว่าจิ้นเฟิงเฉินปัจจุบันนี้กำลังวิ่งตามภรรยาอยู่ แต่เขาก็ไม่อยากให้เธอตื่นเต้นจนรู้สึกกดดันด้วย

“การแนะนำของท่านและข้อเรียกร้องล้วนพูดจบแล้ว ไม่รู้ว่าคุณจิ้นคิดว่ายังไงหรือ?”

หลังจากเจียงสื้อสื้อพูดจบ ความตื่นเต้นเต็มใบหน้าจ้องมองจิ้นเฟิงเฉิน

ไม่รู้ว่าการอธิบายของตนเองได้ดึงดูดลูกตาของเขาหรือไม่ ถึงยังไงการร่วมงานในครั้งนี้ต่อโรงไวน์ของพวกเขามากล่าวแล้วก็เป็นเรื่องสำคัญมาก

จิ้นเฟิงเฉินได้ยินคำพูด เอาหนังสือสัญญาที่อยู่ในมือวางไว้อยู่บนโต๊ะ ยิ้มพูดว่า “ข้อเรียกร้องที่คุณเอ่ยถึงผมล้วนสามารถทำให้รู้สึกพอใจ แต่ว่าผมยังมี.......”

ตอนที่พูดคุยงาน จิ้นเฟิงเฉินหยิบความรู้ความสามารถที่เชี่ยวชาญอย่างดีออกมา พูดคุยรายละเอียดทางธุรกิจกับเจียงสื้อสื้อ

จ้องมองจิ้นเฟิงเฉินที่คุยงานอย่างจริงจังอยู่ต่อหน้า เจียงสื้อสื้อรู้สึกว่าลักษณะนี้ของเขาช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน

รู้สึกถึงความคิดที่อยู่ในใจ เจียงสื้อสื้อรีบเรียกสติกลับมา

ปัจจุบันนี้เธอทำความเข้าใจกับเรื่องราวยังไม่ได้ ก็ถูกภายนอกของเขาดึงดูดแบบนี้ไม่ได้