บทที่ 595 ไม่รู้คุณจิ้นคิดว่ายังไง
จิตที่ตั้งใจแบบนี้เคยตกอยู่ในสามปีก่อน แต่บัดนี้ ตามด้วยการคืนกลับของเจียงสื้อสื้อ ฟื้นคืนทีละนิดทีละหน่อยแล้ว
ทำให้คนที่ติดตามเขาอยู่ ก็อดไม่ได้เลือดเดือดพลุ่งพล่านขึ้นมาด้วย
กู้เนี่ยนคุมโครงการนี้ด้วยตนเอง ดังนั้นเรื่องคืบหน้าไปอย่างรวดเร็ว
วันรุ่งขึ้น JS กรุ๊ปก็ส่งคนไปดำเนินการเจรจาที่ไร่ใหญ่ของพ่อฝู้
ลักษณะภายนอกที่อลังการทำให้คนทั้งหลายที่อยู่ในไร่ใหญ่ตกใจแล้ว
JS กรุ๊ปอยู่ในประเทศฝรั่งเศสฝั่งนี้ นั่นคือเหมือนกับฟ้าร้องที่ดังก้องหู
พวกเขาประหลาดใจเหลือเกิน บริษัทใหญ่ขนาดนี้ ทำไมจะมาร่วมงานกับโรงไวน์ของพวกเขาล่ะ
แม้ว่ามีความเชื่อมั่นต่อไวน์ของตนเองอย่างมาก หลายปีนี้อยู่ในวงการธุรกิจก็มีชื่อเสียงเล็กน้อยด้วย แต่เทียบกับ JS กรุ๊ปแล้วนั่นก็คือแตกต่างกันราวฟ้ากับดินแล้ว
ไม่กล้าเฉยชา หลังจากต้อนรับคนที่ถูกส่งมาจาก JS กรุ๊ปในทันทีแล้ว ทั้งสองฝั่งก็เริ่มพูดคุยถึงการร่วมงานการค้าขายไวน์แดงกันขึ้นมาเลย
เรื่องนี้ก็ทำให้พ่อฝู้ตกใจด้วย ลูกน้องส่งข่าวไปอย่างรวดเร็ว
“รู้สึกมีความแปลกประหลาดเล็กน้อยล่ะ จู่ๆ JS กรุ๊ปทำไมจะมาร่วมกันหรือ”
พ่อฝู้พูดไปประโยคหนึ่งอย่างงงๆ ลูกน้องที่อยู่ข้างๆพยักหน้าต่อๆกัน
ลูกน้องลองถามไปประโยคหนึ่ง “การอธิบายของพวกเขาฝั่งโน้นคือบังเอิญได้สัมผัสถึงสินค้าของพวกเราแล้วรู้สึกดี ดังนั้นมีความคิดที่จะมาร่วมงานกัน ท่านดูสิว่าพวกเราจะปฏิเสธกลับไปไหม?”
พ่อฝู้โบกมือต่อๆกันในทันที ครุ่นคิดไปสักพัก
เขาตอบว่า “ไม่ต้องปฏิเสธ คุยกันไว้ก่อน ดูว่าพวกเขามีเงื่อนไขอะไร ไม่ว่าJS กรุ๊ปจะเกิดจากจุดประสงค์อะไร การเข้าร่วมของพวกเขาสำหรับพวกเรามากล่าวแล้วเป็นเรื่องดี!”
พ่อฝู้เป็นพ่อค้าคนหนึ่ง และเป็นคนที่รักไวน์เช่นกัน
หลายปีนี้โรงไวน์ของตนเองแม้ว่าวางแผนและจัดการบริหารอย่างดี แต่องค์กรพูดร่วมๆแล้วไม่ค่อยใหญ่มาก
เขาก็ค้นหาโอกาสที่เหมาะสมมาโดยตลอด อยากจะขายไวน์ของตนเองไปทั่วทุกมุมโลก ให้คนได้ชิมยิ่งมากกว่านี้ และการปรากฏตัวของ JS กรุ๊ป ทำให้เขาได้เห็นความหวัง
ไวน์แดงที่อยู่ภายใต้ JS กรุ๊ป จะมีชื่อเสียงโด่งดัง
ไวน์ที่ขายไปทั่วทุกมุมโลก ยิ่งนับไม่ถ้วน
ร่วมงานกับพวกเขา สำหรับโรงไวน์มากล่าวแล้ว มีเพียงแต่ผลดีไม่มีผลเสีย
ตระกูลฝู้ฝั่งนี้ส่งข่าวกลับไปให้กับจิ้นเฟิงเฉินอย่างรวดเร็ว รับปากการร่วมงานที่พวกเขาเอ่ยถึง
จิ้นเฟิงเฉินอ่านดูเนื้อหาที่อยู่ในอีเมล มุมปากอดไม่ได้ยกขึ้นเล็กน้อย
ตอนเวลาสายเล็กน้อย พ่อฝู้กลับถึงบ้าน พูดเรื่องนี้กับแม่ฝู้
แม่ฝู้มีความประหลาดใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่านี่เป็น JS กรุ๊ปแท้ๆจะมาเลือกร่วมงานกับพวกเขา
พอดีในเวลานี้ฝู้จิงเหวินกับเจียงสื้อสื้อกลับถึงบ้าน พ่อฝู้กวักมือแล้วกวักมืออีกไปยังเจียงสื้อสื้อ
“สื้อสื้ออ่ะ วันนี้ผมมีเรื่องหนึ่งอยากจะปรึกษาหารือกับแกสักหน่อย”
หลังจากวางกระเป๋าเสร็จ เจียงสื้อสื้อนั่งอยู่ตรงข้ามพ่อฝู้
“พ่อ มีเรื่องอะไรท่านพูดมาเถอะ”
พ่อฝู้เอาเอกสารชุดหนึ่งส่งให้เจียงสื้อสื้อ จากนั้นพูดอีกว่า “แกอ่านเอกสารชุดนี้ก่อนสักหน่อย โรงไวน์ของพวกเราจะร่วมงานกับ JS กรุ๊ป
คิดว่าจะขายไวน์ของพวกเราไปทั่วทุกมุมโลก ดังนั้นต้องการแผนการที่ดีอย่างหนึ่ง ปัจจุบันนี้ตำแหน่งการวางแผนการตลาดนี้ยังว่างอยู่......”
พูดไปครึ่งหนึ่ง พ่อฝู้เงยหน้าจ้องมองไปยังเจียงสื้อสื้อ คาดคะเนสีหน้าของเธออยู่
เจียงสื้อสื้ออ่านอย่างง่ายๆไปหนึ่งรอบ พยักหน้าต่อๆกันกับพ่อฝู้พูดว่า “วางใจเถอะพ่อ พอดีตอนนี้ที่ฉันบริหารก็เป็นส่วนของการวางแผน เรื่องนี้ส่งให้ฉันก็พอแล้ว”
สิ่งที่พ่อฝู้รออยู่ก็คือประโยคนี้ของเจียงสื้อสื้อ เห็นเจียงสื้อสื้อขานรับ พ่อฝู้ปลื้มใจพูดว่า “สื้อสื้ออ่า ครั้งนี้แกก็ลำบากหน่อยนะ การร่วมมือของ JS กรุ๊ปงานนี้ พวกเราจำเป็นต้องเอาไว้ให้ได้ ทิศทางการเดินของโรงไวน์ทั้งหมดในอนาคตก็ส่งมอบอยู่บนกายของแกแล้ว”
เจียงสื้อสื้อพยักหน้าต่อๆกัน ฝู้จิงเหวินมองเห็นความเหน็ดเหนื่อยที่อยู่นัยน์ตาของเจียงสื้อสื้อ เอ่ยปากพูดว่า “พ่อแม่ วันนี้สื้อสื้อก็เหนื่อยทั้งวันในบริษัทแล้ว พวกเราขึ้นไปพักผ่อนก่อนแล้ว”
แม่ฝู้เห็นสภาพรีบพูดว่า “ได้ พวกแกรีบไปพักผ่อนเถอะ”
กลับถึงห้องนอน เจียงสื้อสื้อล้มลงอยู่บนเตียงโดยตรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!