หลินไป๋หลัน นิยาย บท 66

#พรรคจันทรา

               เมิ่งซูฮวาที่เอ่ยปฏิเสธการชักชวนของท่านยายหลิงที่จะเดินทางไปยังร้านน้ำชาหอมหมื่นลี้ นางจะหน้าหนาไปได้เช่นไร ดูก็รู้ว่าพวกเขาชักชวนตามมารยาทก็เท่านั้น นางใช้ให้เงาที่ติดตามมาไปสืบความเรื่องของสตรีผู้นั้น และเงาของนางก็กลับมารายงานว่า สตรีผู้นั้นเป็นบุตรสาวของอดีตแม่ทัพหลินเฉินหยวนที่ได้รับบาดเจ็บและสูญเสียพลังไปทั้งหมด และตัวของหลินไป๋หลันเองก็มีร่างกายอ่อนแอป่วยไข้บ่อยครั้งจึงไม่เคยไปตรวจวัดพลังธาตุ ทั้งหมดเดินทางออกจากเมืองหลวงไปเมื่อหลายปีก่อนเพื่อหาหมอรักษาอดีตแม่ทัพและเพิ่งกลับเข้าเมืองหลวงเมื่อไม่นานมานี้

              "ฮึ...สตรีด้อยค่าเช่นนั้นไม่คู่ควรกับพี่เหวินหลงเลยสักนิด" เมิ่งซูฮวาแค่นเสียงสูงออกมาอย่างเย้ยหยัน

     "นั่นสิเจ้าคะ เทียบกับคุณหนูมิได้เลยสักอย่าง แล้วเราจะทำเช่นไรต่อเจ้าคะ" ชิงลี่เอ่ยถามคุณหนูของตนอย่างสงสัย

     "ข้าจะให้เงาปลอมตัวไปปล่อยข่าวลือเกี่ยวกับข้าที่เป็นว่าที่คู่หมั้น" เมิ่งซูฮวาเอ่ยถึงแผนการของตนให้สาวใช้ข้างกายฟัง นี่เพียงแค่เริ่มต้นเบา ๆ เท่านั้น

    "คุณหนูของบ่าวช่างฉลาดยิ่งนักเจ้าค่ะ" ชิงลี่เอ่ยชื่นชมผู้เป็นนาย

      เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยเมิ่งซูฮวาก็สั่งให้เงารีบไปจัดการตามแผนทันที แผนนี้คงทำให้พวกมันร้อนรนได้ไม่มากก็น้อย อย่างเช่นที่นางเป็นอยู่ในตอนนี้...

     #เช้าวันต่อมาจวนสกุลหลิน

    วันนี้เฉินหยวนต้องเข้าวังตามพระประสงค์ขององค์ฮ่องเต้ ส่วนไป๋หลัน เฉินหยางและมีมี่ก็เดินทางไปที่ร้านตามปกติ ระหว่างเดินทางมาทั้งสามได้ยินชาวบ้านจับกลุ่มซุบซิบกันว่าไป๋หลันแย่งคู่หมั้นคนอื่นบ้าง เป็นคนไร้ค่าไม่คู่ควรกับท่านประมุขหนานที่เป็นถึงโอรสของฮ่องเต้ และเรื่องซุบซิบอีกหลาย ๆ อย่างที่ดังผ่านเข้าหูมา

     เมื่อมาถึงร้านหอมหมื่นลี้ในยามซื่อ(9.00-10.59)ก็มีลูกค้ามานั่งกันหลายโต๊ะแล้ว ไป๋หลันเดินเข้ามาภายในร้าน ลูกค้าในร้านต่างมองและหันไปซุบซิบกันคงไม่พ้นเรื่องที่นางได้ยินมาระหว่างทางเป็นแน่

       "หลันหลัน ชาวบ้านต่างพูดคุยกันเสียสนุกปากเลยทั้งที่ไม่เป็นเรื่องจริงแท้ ๆ เจ้าไหวหรือไม่ ไปพักผ่อนด้านบนก่อนเถอะทางนี้ข้าและพี่หยางจะดูแลเอง" มีมี่เอ่ยบอกสหายด้วยความห่วงใย นางกลัวว่าสหายจะเครียดจึงอยากให้ผ่อนคลายอารมณ์บ้าง

        "ข้าแค่ตกใจว่ามีข่าวลือพวกนี้ได้อย่างไรก็เท่านั้นข้าไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายเสียหน่อย" ไป๋หลันเอ่ยเสียงเรียบ ไม่สนว่าใครจะนินทาเพราะมันไม่ใช่ความจริง เออ...ถ้าเรื่องจริงค่อยว่าไปอย่าง

         "หลันเอ๋อร์เจ้าไปพักด้านบนเถิดอยู่ตรงนี้มีแต่จะทำให้เจ้าคิดมากเอาได้" เฉินหยางเอ่ยบอกน้องสาว เพราะลูกค้าในร้านเอาแต่มองมาทางนาง

    "ถ้ามันทำให้ทั้งสองคนสบายใจข้าไปพักก็ได้ ข้าจะเปิดห้องชมดาราก็แล้วกันข้าอยากนอนดูดาวเสียหน่อย"

    "ตามใจเจ้าเถิด ข้าให้เจ้าพักเต็มที่เลย...หนึ่งวัน" มีมี่เอ่ยบอกสหายพร้อมยกยิ้มหน้าบาน

'ถุย...วันเดียวเองยายคนขี้งกเอ๊ย...' ไป๋หลันสบถในใจ

# วังหลวง ห้องทรงงานขององค์ฮ่องเต้

"ขอประทานอภัยพะยะค่ะฝ่าบาท ท่านหลินเฉินหยวนรออยู่ด้านนอกแล้วพะยะค่ะ" ลี่กงกงเอ่ย

"เชิญเข้ามาได้"

"ถวายพระพรฝ่าบาทขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปีพะยะค่ะ" หลินเฉินหยวนคุกเข่าแล้วเอ่ยเคารพผู้ปกครองแคว้น

"ลุกขึ้นเถิดท่านอดีตแม่ทัพหลินเฉินหยวน"

"ขอบพระทัยพะย่ะค่ะฝ่าบาท"