ลูกสุดที่รักของป๊ะป๋าซีอีโอ นิยาย บท 4

แคลร์มองออกไปนอกหน้าต่าง และทันใดนั้น เธอเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยบนป้ายโฆษณาริมถนน

มันคืออลิซนี่เอง

ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอลิซ ถึงกระนั้น อลิซก็เปลี่ยนจากนักเรียนหญิงที่ไม่รู้จักในโรงเรียนศิลปะมาเป็นคนดังของครอบครัว ในบรรดาคำที่ใช้อธิบายเธอ แนวคิดที่สร้างความประทับใจให้แคลร์มากที่สุดคือ 'สาวบริสุทธิ์'

สาวบริสุทธิ์หรอ?

เชอะ แคลร์หัวเราะเยือกเย็นในก้นบึ้งของหัวใจ

เท่าที่เธอรู้ อลิซกำลังเปลี่ยนแฟนไม่หยุดตอนที่เรียนมัธยมปลาย หลังจากเข้าโรงเรียนศิลปะ เธอหันไปเป็นคนรุ่นที่สองที่ร่ำรวยเพื่อเป็นแฟนของเธอ และเธอก็มีชีวิตในโรงเรียนที่ฟุ่มเฟือยและปล่อยตัวมาก

แต่ตอนนี้ เธอได้กลายเป็นสาวบริสุทธิ์ในสายตาของผู้ชายหลายคน

โลกไม่ยุติธรรมเอาซะเลย แคลร์ก้มศีรษะลงและอุ้มลูกสองคนไว้ในอ้อมแขนของเธอแน่น

เธอไม่ต้องการขุดคุ้ยความแค้นในอดีต เป้าหมายเดียวของเธอในตอนนี้คือการเลี้ยงดูเด็กน้อยทั้งสองคนที่อยู่เคียงข้างเธอ

นอกจากนั้น ไม่มีอะไรอีกแล้วที่เธอต้องการจะขอไปมากกว่านี้

เด็กน้อยทั้งสองดูเหมือนจะเหนื่อยเล็กน้อยขณะที่พวกเขาอยู่ในอ้อมแขนของเธอ โดยที่เปลือกตาของพวกเขานั้นเหนื่อยล้า

ความมุ่งมั่นของเอ็มม่าไม่แรงพอ เธอจึงผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว แฟรงค์เป็นเหมือนชายร่างเล็ก แม้ว่าเขาจะง่วงนอนด้วย แต่เขาก็ไม่ยอมที่จนอน

อีกสักครู่ มัมมี่จะอุ้มน้องสาวตัวน้อยของเขา เขาต้องตื่นตัวและไม่ปล่อยให้แม่ของเขาเหนื่อยเกินไป

“แม่ครับ ตึกนั้นสูงมากเลย!” จู่ๆ แฟรงค์ก็ชี้ไปที่ตึกสูงที่อยู่นอกหน้าต่างซึ่งสร้างขึ้นราวกับเป็นเสาขนาดมหึมาที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าและอุทานออกมาดังๆ

แคลร์มองไปทางนิ้วของเขา แน่นอน ท่ามกลางอาคารสูงหลายหลัง มีอาคารสูงกว่ามากสองแห่ง ซึ่งสูงตระหง่านอยู่บนท้องฟ้าและงดงามมาก สิ่งที่น่าเหลือเชื่อคือทางเดินอากาศจำนวนนับไม่ถ้วนระหว่างอาคารทั้งสองหลัง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของอำนาจและอิทธิพล

เธอกดลิฟต์ของชั้นหกสิบ—และคิดว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คืนนี้เธอจะได้เห็นเดมป์ซีย์และเชิญเขาไปร่วมงานวันเกิดของเธอ

อลิซยกผมยาวที่มีเสน่ห์ของเธอและรวบผมของเธอไว้ที่หน้าอกขวาอย่างตั้งใจ เผยให้เห็นคอสีขาวราวหิมะที่สวยงามของเธอ อยู่ในวงการบันเทิงมาเป็นเวลานาน เธอรู้ดีว่าผู้ชายชอบสไตล์ไหน

ประตูหนาและหนักของห้องทำงานอธิการบดีของอาคารคิงอินเตอร์เนชันแนลถูกผลักเปิดโดยผู้ช่วย และอลิซก็เดินเข้ามาอย่างสง่างาม

ในสำนักงานที่กว้างขวางและสว่างไสว มีโต๊ะสีดำอยู่กลางห้อง สีของห้องสำนักงานทั้งหมดมีเพียงสีดำ สีขาว และสีเทาเท่านั้น ออร่าที่เยือกเย็นและแข็งนั้นเข้ากับอารมณ์ของเจ้าของได้อย่างลงตัว

เมื่ออลิซก้าวเข้ามา ดวงตาที่มีเสน่ห์ของเธอก็จับจ้องไปที่ชายผู้สูงศักดิ์และขี้เกียจ ซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่หลังโต๊ะทำงาน

ชายคนนั้นสวมสูทสีดำดั้งเดิมและเสื้อเชิ้ตสีดำ

อารมณ์ของเขาเป็นราชาและลึกลับมากนัก