แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 612

"เฉินโม่ยังไม่มา แล้วพวกเราจะเพิ่มเดิมพันได้อย่างไร? การเพิ่มเดิมพันต้องได้รับความยินยอมจากทุกฝ่าย" เพื่อนนักเรียนคนหนึ่งกล่าว

จางเฉียงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "พวกเราปรึกษาหารือก่อน อีกสักครู่ถ้าเขามาแล้ว ก็ถามเขาว่าเห็นด้วยหรือไม่"

"วิธีนี้ก็โอเคอยู่ แต่จะเดิมพันอะไร?" นักเรียนบางคนเริ่มคิดหนัก

จางเฉียงเหลือบมองเจิ้งซิ่วลี่และกล่าวว่า "ถึงแม้ว่าเฉินโม่ยังมาไม่ถึง แต่หัวหน้าห้องอยู่ที่นี่แล้ว ผมคิดว่าหัวหน้าห้องเหมาะสมที่จะเป็นคนเสนอเดิมพันมากที่สุด!"

"ถูกต้อง ให้หัวหน้าห้องเป็นคนเสนอ!" เพื่อนนักเรียนตะโกน

เจิ้งซิ่วลี่ไม่รู้ว่าจางเฉียงจะเล่นไม้ไหน แต่เธอรู้ว่าการกระทำของจางเฉียงเป็นประโยชน์ต่อเธออย่างแน่นอน

ตอนนี้ดูเหมือนว่าจางเฉียงต้องการใช้พลังของทุกคน เพื่อทำให้เฉินโม่อับอายขายหน้ามากยิ่งขึ้น

"หัวหน้าห้อง บอกมาเถอะว่าจะเดิมพันอะไร?" จางเฉียงกล่าวอย่างสุภาพ ความชั่วร้ายประกายอยู่ในดวงตา

เจิ้งซิ่วลี่แกล้งทำเป็นปฏิเสธ "ฉันคิดว่าไม่ต้องแล้ว อีกอย่าง ถึงแม้ว่าพวกเราจะเพิ่มเดิมพัน แต่เฉินโม่อาจไม่กล้าตกลง ช่างมันเถอะ!"

"หัวหน้าห้อง เฉินโม่ยังมาไม่ถึง แล้วเธอรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่กล้าตกลง?" เจี่ยงหยาวไม่ชอบการเสแสร้งของเจิ้งซิ่วลี่ ดังนั้นเธอจึงโต้กลับ

ดวงตาของเจิ้งซิ่วลี่ประกายความปีติยินดี เพราะแผนการของตนเองประสบความสำเร็จแล้ว เธอกำลังรอให้เจี่ยงหยาวออกหน้าแทนเฉินโม่ มิเช่นนั้นเธอจะรู้สึกเกรงใจที่เดิมพัน

"เจี่ยงหยาว ทุกคนต่างก็รู้ว่าเธอสนิทกับเฉินโม่ แต่การเดิมพันต้องให้เจ้าตัวยินยอม เธอไม่สามารถตัดสินใจแทนได้!" เจิ้งซิ่วลี่กล่าวด้วยสีหน้าเย้ยหยัน

เจี่ยงหยาวเป็นคนที่ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม แน่นอนว่าเธอตกหลุมพรางแล้ว เธอออกหน้าพูดแทนเฉินโม่ต่อไปว่า "ถึงแม้ว่าฉันจะตัดสินใจแทนไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่เฉินโม่จะไม่กล้าเดิมพันกับเธอ โปรดถอนคำพูดที่เธอพูดเมื่อสักครู่ด้วย!"

สีหน้าของเจิ้งซิ่วลี่ยังคงไม่เปลี่ยน และกล่าวเยาะเย้ยว่า "เอาล่ะ ในเมื่อเธอบอกว่าเฉินโม่กล้าเดิมพันกับฉัน ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะบอกว่าจะเดิมพันอะไร ฟังให้ดีน่ะ!"

"เดิมพันของฉันคือใครที่เป็นฝ่ายแพ้ ต้องกราบอีกฝ่ายต่อหน้านักเรียนทั้งชั้นแล้วยอมรับความพ่ายแพ้! เธอคิดว่าเฉินโม่จะกล้าเดิมพันไหม?" เจิ้งซิ่วลี่มองเจี่ยงหยาวด้วยความเย่อหยิ่ง และสีหน้าเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม