Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1050

“เด็กคนนี้กล้าหาญมากจริงๆ คิดไม่ถึงว่ากล้าแอบอ้าง！นี่ถ้าหากถูกพบเจอเข้า พวกเราล้วนแต่ตายอยู่ที่นี่ทั้งหมด”

เหย้เฉิงพูดส่งเสียงให้เหย้เฟิงและเหย้หมิง

เหย้เฟิงที่มีบุคลิกลักษณะต่างจากคนอื่นพูดตอบกลับ : “เกรงว่า ก็มีเพียงแค่คนที่กล้าหาญเช่นนี้ ถึงกล้าพูดคำพูดที่พังพินาศไปด้วยกันอย่างบ้าคลั่งสุดขีดเช่นนี้”

เหย้หมิงพูดกล่าวว่า : “ดูผู้แข็งแกร่งที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดเสมอมาเหล่านั้น มีใครบ้างที่ไม่ใช่คนที่กล้าหาญ？นอกจากอัจฉริยะที่เหนือคนธรรมดาทั่วไปแล้ว ก็เหลือแค่ความกล้าหาญแล้ว อย่ามองว่าคนแบบนี้กล้าหาญมากนะ ไม่มีใครกล้าหาญแบบโง่ๆสักคน ล้วนแต่กล้าหาญอย่างระมัดระวัง แตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป ”

ทั้งสามคนส่งเสียงถกเถียงกัน ต่างก็เป็นกังวล

เมื่อถูกพบเข้า งั้นก็จบเห่โดยสมบูรณ์

ทั้งสามอกสั่นขวัญหาย เย่เซิ่งเทียนที่เห็นท้องฟ้าแจ่มใสตรงหน้า จิตใจหดหู่ไม่ไหว

หรือว่าเด็กคนนี้ก็ไม่เคยกลัวมาก่อนเหรอ？

เย่เซิ่งเทียนกลัวแน่ ในเวลานี้ในใจเกิดความลนลานไม่ไหว

เพียงแต่ว่าเขาเสแสร้งได้ดี มองไม่ออกเลยสักนิด

เย่เซิ่งเทียนเข้าสู่วิหารใหญ่ เดิมทีในหอเต็มไปด้วยผู้คน ในเวลานี้กลับว่าว่างเปล่าไม่มีสักคน

เมื่อกี้เห็นชัดๆว่าเต็มไปด้วยเงาคน

ในใจของเขารู้ถึงความผิดปกติของวิหารปีศาจ ดังนั้นพูดถามว่า : “โจวเฉิง เมื่อกี้อยู่ข้างนอกเป็นชัดว่ามีคนอยู่ในวิหารใหญ่ ทำไมเข้ามาแล้วไม่มีใครสักคน？”

โจวเฉิงไม่ได้ตอบกลับ ยังคงเดินตามหลังเย่เซิ่งเทียน

“จบแล้ว ดูเหมือนหลงเหลือแค่ความทรงจำง่ายๆบางส่วนตอนที่มีชีวิตอยู่ ตอนนี้เป็นเพียงการทำซ้ำของเครื่องกล ไม่มีสติของตัวเอง”

เย่เซิ่งเทียนสืบหาสถานการณ์ของโจวเฉิงอย่างชัดเจน ก็ไม่ได้ถามอะไรมากมายอีก

ด้านหลังวิหารใหญ่สักการะประติมากรรมดินเผารูปหนึ่ง เป็นพระที่หัวล้าน คลุมผ้ากาสาวพัตร์ สีหน้าเมตตาและอ่อนโยน สีหน้าท่าทางเกิดความเศร้าอาดูรและเกิดความเจ็บแค้น

นอกจากนั้นว่างเปล่าไม่มีอะไร

พวกเหย้เฟิงทั้งสามคนก็หดหู่แล้ว เมื่อกี้เห็นที่ข้างนอกอย่างชัดเจน ในวิหารใหญ่มีแต่ผู้คนทั้งนั้น ตอนนี้ทำไมไม่มีสักคนเดียว？

“หรือว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นภาพลวงตาทั้งหมดงั้นเหรอ？”

เหย้เฉิงส่งเสียงให้เย่เซิ่งเทียน

เย่เซิ่งเทียนพูดตอบกลับ : “ระวังกันหน่อย ที่นี่แปลกประหลาดมาก ยิ่งเงียบสงบ ก็เห็นได้ชัดว่ามีปัญหา สถานที่แบบนี้ จะเงียบสงบเช่นนี้ได้ยังไง”