ในน้ำเสียงของมหาพญาเทพ มีความโกรธเคืองที่ไม่มีทางควบคุม เหมือนเจอกับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมอย่างยิ่ง
พูดแบบกัดฟันแน่น “ทำไมฉันถึงไม่มีสิทธิ์สืบทอดหลักธรรมแห่งจักรพรรดิด้วยล่ะ? ฉันทุ่มเทเพื่อเผ่ามนุษย์ไปมากขนาดนั้น ฉันเอาทั้งชีวิตของตัวเองถวายให้เผ่ามนุษย์แล้ว ทำไมไม่ให้ฉันสืบทอดหลักธรรมแห่งจักรพรรดิ!!! จักรพรรดิไท่จากไป ทุกคนจากไปหมด มีเพียงพวกฉันเฝ้าพิทักษ์อยู่ที่นี่กันอย่างโดดเดี่ยว! ไอ้ระยำชิงเฟิง ในเมื่อตัวเองตายแล้ว ก็ไม่ให้ฉันสืบทอด!”
พูดถึงตรงนี้ มหาพญาเทพมองเย่เซิ่งเทียนแบบไม่ยินยอม ตะโกนอย่างโมโห “แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน แกเป็นแค่ตัวทดลองคนหนึ่งที่ฉันสร้างขึ้นมา กลับสืบทอดหลักธรรมแห่งจักรพรรดิไปได้! มีสิทธิ์อะไรกัน! แม้แต่แกยังมีสิทธิ์สืบทอด ทำไมฉันถึงไม่มี!! ทำไมฉันถึงไม่ได้!!”
เย่เซิ่งเทียนมองเขาอย่างเย็นชา
มหาพญาเทพพูดเยาะเย้ย “ของที่ฉันต้องการในเมื่อพวกเขาไม่ให้ งั้นฉันก็จะเอามาเอง!”
เขาจมสู่ความวิกลจริตแล้ว
สติฟั่นเฟือนแล้ว
บางที ก่อนหน้านี้ตั้งแต่แรกๆ ก็สติฟั่นเฟือนแล้ว
“แกรู้ไหม? ก่อนหน้านี้ตั้งแต่แรกๆ ฉันก็เริ่มติดต่อกับโลกชูร่า พวกเขาเสนอเงื่อนไขมากมายไร้ที่เปรียบให้ฉัน สิ่งที่น่าตลกคือ เพื่อหน้าที่อันไร้ความหมายนั้น เพื่อการวิจารณ์ที่น่าตลกนั้น ฉันปฏิเสธแล้ว”
“ฉันคิดว่า ทุกอย่างที่ฉันทำ ชิงเฟิงรู้ทั้งหมด ฉันแบกเขาออกมาจากฝูงคนตาย ทุกคนล้วนหมดหวังกัน มีแค่ฉันยังมีหวังอยู่ มีแค่ฉันที่ยังเชื่อแบบยืนหยัดว่า จักรพรรดิไท่พวกเขายังจะกลับมา ชิงเฟิงจะให้ฉันสืบทอดหลักธรรมแห่งจักรพรรดิ! แต่สุดท้ายฉันแม่งแลกอะไรมาได้? สิ่งที่แลกมาเป็นแค่คำพูดนั้นของชิงเฟิง ว่าหลักธรรมแห่งจักรพรรดิไม่ใช่ของฉัน!!”
มหาพญาเทพหายใจหอบรุนแรง เต็มไปด้วยความเกลียดชัง
เขาในอดีต เต็มไปด้วยความหวังและการรอคอย
แต่ยิ่งหวังมาก ยิ่งผิดหวังมากเช่นกัน
ยิ่งเป็นคนที่ดื้อรั้นแบบนี้ ถ้าเกิดทัศนคติต่อโลกพังทลาย ถ้าเกิดความหวังดับสลาย คงจะน่ากลัวกว่าทุกคนมาก
“หึๆ หลักธรรมแห่งจักรพรรดิไม่ใช่ของฉัน! ดีเลย ในเมื่อพวกแกไม่ยอมรับฉัน พวกแกไม่ให้ งั้นฉันจะใช้วิธีของฉันไปเอามา! พวกเขาทอดทิ้งฉันแล้ว แล้วทำไมฉันต้องอยากสืบทอดความโง่ต่อไปอีก? บนโลกนี้ เคารพต่อผู้แข็งแกร่ง ขอแค่ฉันแกร่งมากพอ ไม่มีอะไรที่เอามาครองไม่ได้! ผู้ชนะเป็นเจ้าผู้แพ้เป็นโจร ในเมื่อโลกมนุษย์ไม่ยอมรับฉัน ต้องการโลกมนุษย์นี้ไปจะมีประโยชน์อะไร? ทำไมฉันถึงเป็นจักรพรรดิไท่ของโลกชูร่าไม่ได้?”
เหย้เฉิงและคนอื่นโดนฝ่ามือนั้นของโจวเฉิงตบจนยากจะลุกขึ้น
โจวเฉิงคนนี้ บ้าไปตั้งนานแล้ว
เขาสติฟั่นเฟือนตั้งแต่แรกแล้ว
หลักธรรมแห่งจักรพรรดิ ไม่ใช่สิ่งที่แกอยากสืบทอดก็สืบทอดได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...