Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 1090

บนท้องฟ้าของวิหารปีศาจ ปกคลุมด้วยก๊าซสีดำ ควันดำพุ่งตรงขึ้นฟ้าสูง

ราวกับเสายักษ์ชูขึ้นท้องฟ้า เชื่อมถึงพื้นโลก

วิหารปีศาจที่ด้านล่าง เริ่มสั่นสะเทือนรุนแรง เหมือนว่ายังอยากยับยั้งก๊าซสีดำส่วนนี้เอาไว้

แต่ทว่าไม่มีประโยชน์อะไร ขาดพลังแห่งหลักธรรมแล้ว สุดท้ายโดนควันดำส่วนนี้พุ่งโจมตีจนพัง แสงสีทองนิดๆ กลายเป็นตราประทับขนาดใหญ่

มองเห็นปรากฏการณ์นี้เข้า เหย้เฉิงตกตะลึงพรึงเพริด โกรธจนรู้สึกเสียใจมาก

พวกเขาติดกับแล้ว

โจวเฉิงคนนั้นหลอกพวกเขา

นี่ ถึงเป็นเป้าหมายแท้จริงของมหาพญาเทพ

“สารเลว ผนึกแตกออกแล้ว ตอนนี้ควรทำยังไงดี!”

เหย้หมิงสีหน้าซีดเซียว ไม่มีทางหยุดยั้งได้แล้ว

“ตราจักรพรรดิก่อกำเนิดขึ้นแล้ว!”

ดวงตาเหย้เฟิงหดตัวแน่น มือทั้งสองสั่นเทาเล็กน้อย

ถ้าตระกูลพิทักษ์ทั้งเจ็ดยังอยู่ ใช้เลือดเทพเร่งขยับตราแห่งพิทักษ์ ช่วยเสริมตราจักรพรรดิ ยังยับยั้งได้บ้าง

ปัจจุบันนี้ตระกูลพิทักษ์ทั้งเจ็ด ตระกูลเย่โดนกำจัด ห้าตระกูลทรยศ ตระกูลเหย้เพียงลำพังยากจะสนับสนุนไหว

ถึงแม้มีเย่เซิ่งเทียนอยู่ แต่ยังคงไม่มีประโยชน์

“ควรทำยังไงดี?”

สายตาเย่ม่อดูสิ้นหวัง มองไม่เห็นความหวังแล้ว

ผนึกทางผ่านของโลกชูร่าเปิดออกถึงที่สุด ใช้เวลาอีกไม่นานนัก โลกชูร่าจะบุกเข้าสู่โลกมนุษย์จนถึงที่สุด

เขาไม่กล้าจินตนาการว่า โลกมนุษย์จะเปลี่ยนเป็นนรกแบบไหน

ภายในร่างกายเย่เซิ่งเทียน หลักธรรมแห่งจักรพรรดิกำลังสั่นหวั่นไหว สั่นไหวตามไปด้วยกันกับตราจักรพรรดิ

ในที่สุดเขาก็เข้าใจความหมายแฝงพวกนั้นของเงาจักรพรรดิไท่แล้ว

นึกถึงตรงนี้ เขาจึงวิ่งไปทางตราจักรพรรดิอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน ภาพคนผู้หนึ่งก็รีบมาถึงจุดมุ่งหมาย พุ่งมาทางตราจักรพรรดิ

โจวเฉิง!

เป็นเขาตามคาด

“ตายซะ!”

เย่เซิ่งเทียนร้องคำราม ต่อยไปยังโจวเฉิงหมัดหนึ่ง

แต่ตราจักรพรรดิเหมือนมีจิตสำนึก ชั่วขณะที่โจวเฉิงเข้ามา หลบออกโดยตรง

มองเห็นเหตุการณ์ฉากนี้เข้า เย่เซิ่งเทียนเข้าใจกะทันหัน

ตราจักรพรรดิกับหลักธรรมแห่งจักรพรรดิเป็นคู่ซึ่งกันและกัน เป็นหลักธรรมแห่งโลกมนุษย์ ส่วนโจวเฉิงทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยพลังความตาย เห็นชัดว่าตรงกันข้ามกับทางของโลกมนุษย์

หมายความว่า ตราจักรพรรดิ ไม่ยอมรับเขา

“มหาพญาเทพ แกซ่อนตัวลึกมากเลยนะ!”

เย่เซิ่งเทียนกลับไม่รีบร้อน เริ่มเขย่าหลักธรรมแห่งจักรพรรดิ ทำให้การเชื่อมโยงระหว่างสองสิ่งยิ่งใกล้ชิดขึ้น

ตราจักรพรรดิก็รู้สึกถึงกลิ่นอายของหลักธรรมแห่งจักรพรรดิเช่นกัน ลอยมายังเย่เซิ่งเทียนทางนี้อย่างรวดเร็ว

“ดูแล้วแกยังไม่โง่นะ”

โจวเฉิงเห็นว่าเอาตราจักรพรรดิไปไม่ได้ และไม่อยากให้เย่เซิ่งเอาไปได้เหมือนกัน จึงโจมตีตราจักรพรรดิที่ลอยอยู่สักหมัดหนึ่ง

เขา ก็คือมหาพญาเทพ

เย่เซิ่งเทียนไม่รีบร้อน บอกว่า “ในยุคปัจจุบันไม่มีใครสามารถกลายเป็นเทพได้ และแกรับผิดชอบนั่งบัญชาการที่นี่ด้วยตัวเอง แต่เป้าหมายของมหาพญาเทพคือปลดผนึกออก แกกลับไม่ใส่ใจต่อมหาพญาเทพสักนิดเดียว นี่ก็ผิดปกติมาก ถ้าไม่ใช่แกโดนมหาพญาเทพซื้อตัวไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นแกก็คือมหาพญาเทพเอง”

“ดูจากความสามารถของแก น่าจะเป็นยอดฝีมือที่ไร้ศัตรูภายใต้แดนเทพลงไปด้วย ยุคปัจจุบันนี้มีเพียงมหาพญาเทพถึงครอบครองความสามารถแบบนี้ ดังนั้น แกได้เพียงเป็นมหาพญาเทพ เพียงแต่ฉันคิดไม่ออกว่า ทำไมแกถึงต้องทรยศ? ต่อให้แกไม่ทรยศ ในยุคปัจจุบันนี้แกก็เป็นคนแกร่งที่สุด ต่อให้แกตั้งตัวเป็นผู้มีอำนาจ ก็ไม่มีใครกล้าต่อต้านแก”

ภายใต้หมวกเหล็กและเสื้อเกราะ มีเสียงหัวเราะเย็นชาลอยออกมา โจวเฉิงพูดอย่างดุร้าย “ทำไมฉันถึงทรยศ? เพราะว่า จักรพรรดิไท่ไม่เป็นธรรม ชิงเฟิงไม่เป็นธรรม ชางเทียนไม่เป็นธรรมไงล่ะ!!”