Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 180

วันนี้ ฝังศพตระกูลหมิงของแก!

คำพูดที่สงบเยือกเย็น เต็มไปด้วยรัศมีการฆ่าที่ไร้ขอบเขต ทำให้คนหวาดกลัว

"ไอ้เลือดชั่ว แกกำลังรนหาที่ตาย!!"

หมิงชุนชิวตะโกนอย่างเย็นชา แววตาน่ากลัว และพูดด้วยความไม่พอใจอย่างมาก: "แม่ของแกตาย นั่นคือสมควรได้รับผลกรรม ในเมื่อเป็นคนตระกูลหมิงของฉัน ตระกูลหมิงของฉันมีสิทธิ์ที่จะประหารชีวิต! ทำให้ตระกูลหมิงของฉันอับอายขายหน้า หน้าด้านไร้ยางอาย ก็สมควรตาย! ตระกูลหมิงเลี้ยงดูแกจนโต นี่เป็นบุญคุณใหญ่หลวง ปีนั้นไว้ชีวิตหมาอย่างแก แกไม่สำนึกบุญคุณ ยังกล้าอกตัญญู มันน่าเหลือทนจริงๆ!"

เกาเจี๋ยก้าวไปข้างหน้า และตะโกนอย่างกะทันหัน: "ต่อหน้าคุณเย่ ก็กล้าเหิมเกริม หมิงชุนชิว แกกำลังรนหาที่ตาย!!"

"ฮ่าๆ ช่างกล้าหาญจริงๆ มิน่าล่ะกล้าลงมือกับตระกูลหมิง บ้าพอ"

ไอ้กู่ยิ้มอย่างเย็นชา หรี่ตาลงครึ่งหนึ่งมองไปทางเย่เซิ่งเทียน และพูดอย่างเรียบว่า: "เด็กน้อย คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ ขอโทษยอมรับความผิด แล้วปล่อยให้ตระกูลหมิงลงโทษ แกอาจจะตายอย่างมีความสุขขึ้นบาง"

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ จ้องมองไปที่หมิงชุนชิวสองพ่อลูก และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "อกตัญญูเหรอ? หมิงชุนชิว คนรุ่นก่อนของตระกูลหมิงถูกแกฆ่าตายใช่ไหม? เพื่อยึดครองบริษัท ฆ่าลูกสาวของตัวเอง แกยังหน้าใหญ่มากจริงๆ!"

"เหิมเกริม คนรุ่นหลังอย่างแก ไม่นึกเลยว่าจะกล้าพูดแบบนี้กับผู้อาวุโส เป็นเลือดชั่วจริงด้วย ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนเลยสักนิด"

เมื่อไอ้กู่เห็นเย่เซิ่งเทียนมองข้ามตัวเอง แสดงท่าทางหงุดหงิดไม่พอใจในทันที

ตัวเองอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมทองคำ ก็มีชื่อเสียงโด่งดัง ไอ้นอกคอกคนนี้ ไม่นึกเลยว่าจะกล้ามองข้ามตัวเอง สมควรตายจริงๆ!

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกคนอื่นมองข้ามเช่นนี้ ทำเป็นเหมือนอากาศ ก็โกรธมากในทันที

"เหิมเกริมแม่มึงสิ ไอ้แก่ ใครให้ความกล้ากับแก เอะอะโวยวายต่อหน้าคุณผู้ชายของพวกเรา!"

ความอาฆาตของเกาเจี๋ยราวกับเมฆ มองไปทางเย่เซิ่งเทียน และพูดเสียงดัง: "คุณผู้ชาย ได้โปรดให้เกาเจี๋ย ฆ่าไอ้หมาแก่ตัวนี้!"

"ฆ่าหมาก็ต้องถามฉันเหรอ?"

เย่เซิ่งเทียนพูดโดยไม่หันหน้ากลับไป

"คุณผู้ชาย ไอ้เการู้ผิดแล้วครับ ฆ่าหมาตัวหนึ่ง ถามคุณเป็นการดูหมิ่นคุณ!"

เกาเจี๋ยจ้องที่ไอ้กู่อย่างเย็นชา

อะไรน่ะ!!

กล้าด่าว่าฉันเป็นหมา!

กล้าดูหมิ่นฉันขนาดนี้!!